FanFic.nl

Stranger en Aliën (afgelopen)

11

No mail from Stranger
No mail from Aliën

Stranger-
Ik zat nerveus op de trein. Stel dat ze me gaat uitlachen. Stel dat ze me haat. Stel dat ze me lelijk vind. Stel dat… God ik moet kalmeren. Ik moet zien dat ik dat pakje niet stuk maak met mijn gedachten. Een ketting. Hopelijk vind ze die leuk. Ik ben doodnerveus. Ik voel het zweet gewoon over mijn rug lopen. Hoe lang nog? Nog maar een paar haltes. En dan ben ik in Antwerpen. Ik heb hier lang naar uitgekeken. Héél lang naar dit moment dat zo gaat komen. Hoe zou ze er uit zien? Zou ze knap zijn? Of zou ze er lelijk uit zien? Ik hoop een beetje hard op dat eerste. Misschien wel te hard. Het zou wel heerlijk zijn moest dat nu een over hete chick zijn. Maar ik heb zo een gevoel dat dat nu eens niet het geval zal zijn. Misschien ook maar best zo. Ik ga proberen wat te slapen. Dan ben ik zo in Antwerpen. Ik kan dus niet slapen. Wat had ik verwacht. Ik ben veel te nerveus.

Aliën-
Ik ben nerveus. Stel dat hij niet komt opdagen. Maar dan had hij wel een mail gestuurd. En ik heb niets ontvangen. Stel dat hij me lelijk vind. Stel dat hij me gaat uitlachen. Hopelijk is hij een beetje knap. Maar ik verwacht niet het knapste. Hopelijk is hij ook niet zo een gast die de hele tijd naar star trek kijkt en zich kleed als een nerd. Maar ik denk het niet zo zeer. Als zijn stijl echt zo is van brede kleren gaat hij meer op een hiphoppende dude lijken. Ik ben erg benieuwd. Ik moet snel vertrekken. Anders kom ik nog te laat. Ik zag hem nog nergens dus hij zal er nog niet zijn. Ik keek rond en zag geen gast met brede kleren. En ook niemand met zwarte vlechtjes en een bandana er rond. Ik tikte met mijn vingers op de rand van de ijzeren bank waar ik op zat. Hier had ik een zicht over heel het station. Tot ik een jongen zag lopen. Hij droeg brede kleren en had zwarte vlechtjes. De witte bandana met zwarte tekeningetjes maakte het helemaal af. Hij keek mijn richting uit. Ik stond recht en ging de trappen af. Nu stonden we tegenover elkaar. “Stranger?”� vroeg ik. “Aliën?”� vroeg hij. We glimlachte beide breed. “Tom!”� zei ik blij. “Shena”� glimlachte hij. We omhelsde elkaar. Hij krabde op zijn achterhoofd. “Dit is voor jou”� zei hij blozend. Ik voelde me rood kleuren. “Kom, even zitten”� zei ik en we gingen de trappen op. Ik trok hem langs me op de bank. Ik trok het papier er af. Een mooi doosje werd zichtbaar. Ik opende het. Een mooie zilveren ketting met een roosje van zilver werd zichtbaar. “Het is prachtig.”� zei ik. “Zal ik het je aan doen?”� vroeg hij. “Natuurlijk”� zei ik. Ik hield mijn haren omhoog zodat hij het kettinkje kon sluiten. “Bedankt”� zei ik en gaf hem een kusje op zijn wang. Hij werd wat rood. Ik bekeek hem. “Ik ken je van ergens”� zei ik. “Oh ja?”� vroeg hij niets wetend. Ik lachte. “Ik weet het al”� grijnsde ik. “Maar kom, nu gaan we de stad in”� Ik trok hem recht. Hij krabde eens op zijn achterhoofd en volgde me toen. We stonden even voor de zoo. Tom was bezig om een hele preek te geven over de zoo. Ik keek glimlachend toe. Ik vind dat hij helemaal gelijk heeft. “Lach je me nu uit?”� vroeg hij. “Nee, het is gewoon zo schattig hoe je het doet”� lachte ik en nam zijn hand. “Kom, nu gaan we wandelen”� zei ik. Hij nam mijn hand ook vast. Zodat ik niet kon loslaten. Ik lachte vrolijk. Net als hij. We waren beste vrienden. Met misschien wel de nadruk op waren.

Stranger(Tom):
http://media.photobucket.com/image/bill+kaulitz+humanoid/MY_MONSOON/Bill%20Kaulitz/Tom%20Kaulitz/12THTVIIHumanoidCoverShooting091009.png?o=39

Aliën (Shena):
http://www2.pictures.gi.zimbio.com/Entertainment+Pictures+Week+2008+March+13+-O3PuNQsLgWl.jpg

Reacties: