Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Overige » Justin Bieber] Justin! » hoofdstuk 25

Justin Bieber] Justin!

5 jan 2010 - 18:52

739

0

162



hoofdstuk 25

Ik liep naar zijn bureau, op zijn bureau lag er een foto,ik keek naar de foto, het was een foto van een meisje, ze leek ongeveer 15 jaar te zijn, hmm, misschien is het Emiel zn vriendin? twijfelend legde ik de foto terug. ‘’Is dit soms de vriendin van Emiel?’’ vroeg ik voorzichtig, ondertussen knikte ik naar het foto. ‘’Welke foto?’’ vroeg ze verbaasd. Ik pakte de foto, en liet het zien. ‘’Oh, zij.’’ Zei Gabriellí¡ bot. ‘’Ze is zo ongeveer mijn vijand, ze heet Lauren, ze had een tijdje met Emiel, het is gister uit gegaan, misschien moest Emiel nog haar foto weggooien’’ zei Gabriellí¡ nog steeds bot. Ze pakte de foto, en scheurde het in stukken. ‘’Kom we gaan’’ zei ze. Ik keek der vragend aan, wí¡t heeft die Lauren gedaan? Ze ontweek mijn blik. Samen liepen we naar mijn huis, ik vraag me af wat die Lauren heeft gedaan. Toen we eenmaal thuis waren, was het weer gezellig. Justin en Emiel waren echt snel, ze hadden mijn bed al bijna in elkaar gezet! Terwijl Justin en Emiel bezig waren, zaten paar andere mensen mijn bureau in elkaar te zetten. Ik ging op de grond zitten, en keek aandachtig naar Justin en Emiel, Gabriellí¡ kwam naast me zitten. ‘’Zit je lekker aandachtig naar je schatjes te kijken?’’ zei ze plagend. Ik glimlachte flauw, en gaf haar een klein duwtje. ‘’Wat heeft die Lauren eigenlijk gedaan?’’ vroeg ik voorzichtig aan Gabriellí¡. ‘’Ze zeggen dat Lauren, Martijn heeft betaald om me zo zeg maar te behandelen, je weet wel Martijn is die jongen, die mij sloeg en alles. Lauren is nogal een jaloers type, alleen Emiel had het niet door, sinds gisteren weet hij het, hij heeft het meteen uit gemaakt.’’ Zei ze fluisterend zodat Emiel het niet hoort. ‘’Wat een bitch, serieus. Als ik haar eens te pakken krijg dan zal ik..’’ Gabriellí¡ onderbrak me. ‘’niet doen, Oké! Ze zit bij ons op school, gelukkig niet in onze klas, anders was het een hel, serieus.’’ Justin en Emiel waren al klaar. ‘’Waar moest je bed ook al weer?’’zei Justin vragend. ‘’Daar in die hoek’’ ik wees naar een hoek, het was een fijne hoekje. ‘’Het bureau is ook klaar!’’ zei Roy, een goede schoolvriend van mijn vader. ‘’Dank je! En de kast?’’ ik keek om me heen, huh? Waar zijn de stukken van mijn kast? Oh, daar zijn ze al! ‘’Die worden zo gemaakt, je moet eventjes geduld hebben, maar waar moet deze bureau?’’ Zei Roy. Ik keek naar linker kant van mijn raam, hmm, dat is wel een leuke plek. Ik wees naar die plek. ‘’Kom, verder zijn we klaar. We kunnen ons opfrissen, en dan ergens wat drinken?’’ zei ik blij. Emiel, Justin en Gabriellí¡ knikten. Ik liep naar de lege kamer, waar mijn spullen stonden, ik pakte een strakke broek, en een blauw truitje. Ik deed langzaam mijn broek uit, net wanneer ik in mijn onderbroek sta, komt justin binnen! Ik slaak een gil, en doe snel mijn shirt naar beneden, ik bloos heel erg, ‘’Eh, Justin, het zal even fijn zijn als je niet kijkt’’ ik probeerde te glimlachen. ‘’Haha, oké, ik zal niet kijken’’ hij knipoogde, en draaide zich om. Ik deed snel mijn broek aan, en mijn truitje. ‘’Oké, je kan kijken.’’ ik streek even mijn shirt goed, en loop naar de deur. ‘’Síªxy’’ zei Justin bijna fluisterend. ‘’Stoute Justin, ik hoorde je wel’’ zei ik flauw. Justin glimlachte. Ik stond naar Justin te kijken, ik had niet door dat hij langs me wou, even botste we tegen elkaar, het was een … leuke botsing, ja het klinkt raar, maar Justin is zo warm en zo … lekker, oké Tess, nu moet je echt even normaal doen. Ik wil Justin een knuffel geven, ik kan me niet bedwingen, en geef Justin een knuffel, bijna wil ik een kus geven op zijn verrukkelijke lippen, maar ik geef een kus op zijn wang. ‘’Sorry’’ zei ik blozend. Justin bloosde. ‘’Niks sorry’’ voordat ik wat zei, gaf Justin mij een zoen op mijn mond, oké, droom ik nu of is het echt waar? Even knijp ik in mijn arm. ‘’Je droomt niet hoor’’ zei Justin glimlachend, hij knikte naar mijn arm. ‘’Oh, eh..’’ ik keek verlegen de andere kant op. ‘’Kom we moeten gaan’’ hij pakte mijn hand, en trok me mee naar beneden, beneden liet ie men hand los. ‘’Zo dat duurde lang…’’ zei Gabriellí¡ plagend.


Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.