FanFic.nl

Start all over

A new start

Ongeveer een week geleden ben ik verhuist. Van Nederland naar Duitsland. Heerlijk land. Altijd al gevonden. Vooral omdat mijn lievelingsband daar vandaan komt. Mijn kamer is ingericht en ik ben er onwijs blij mee. Ik ben komen te wonen in een prachtige buurt, een prachtig huis en een grote kamer voor mij zelf. Maar na een weekje van tijd voor het huis en mezelf is het tijd voor school. Ik fiets het schoolplein op. Ik ben een schijtebroek eerste klas dus vind het een ramp. Overal zie ik mode bewuste kindertjes. Wat ik dus totaal niet ben. Als je aan iemand zou vragen waar je mij zou onderverdelen, zouden ze direct emo zeggen. Ik zet mijn fiets in het fietsenhok en loop onzeker over het schoolplein. Toch ben ik niet de enige vreemde vogel hier. Tegen het hek zie ik 5 jongens staan. Zeer apart. Maar ik vind ze geweldig! Een jongen, waar het water mij bij in de mond loopt, heeft blond/zwart haar en een lippiercing. Een geweldige smaak voor kleding moet ik er ook bij zeggen. Daarnaast staat een jongen die een stuk kleiner is dan de rest. Als je het aan een ander zou vragen zou hij waarschijnlijk zeggen dat het een meisje is. Maar ik vind hem super adorable. De langste van het stel heeft grijs geverfd haar. Wie op deze leeftijd zijn haar grijs verft vind ik een beetje vreemd maargoed. Hij ziet er wel aardig uit. Dan komt de ruigste van het stel. Ik vind zijn haar echt geweldig. Zwart met rood is het. En hij heeft aardig wat piercings. De laatste heeft zwart haar tot op zijn schouders en ziet er wel aardig uit. Op het moment dat ik ze een voor een aan het keuren ben kijken ze opeens allemaal mijn kant op. Een schijtert als ik ben, ga ik snel mijn nagels bestuderen. Als ik stiekem loer of ze nog naar me kijken zie ik het sgattige jochie naar me zwaaien. Okeeh, denk ik bij mezelf. Je moet toch een keer contact leggen. En deze 5 zijn onwijs leuk dus laat ik er maar heen gaan. Twijfelend loop ik op ze af. ‘’Hallow! Ich bin Kiro!’’ Brabbelt hij vrolijk. ‘’Jij bent zeker Anne?’’ ‘’Uw jha?’’ Antwoord ik verlegen. Daarna noemen ze en voor een hun naam. Die onwijs knappen heet Strify. De lange grijze heet Shin, die met het zwart rode haar is Yu en de laatste heet Romeo. Ze zijn allemaal heel benieuwd waarom ik hier heen gekomen ben dus ik hang het hele verhaal maar op over dat mijn ouders hier werk hadden gevonden en dat soort dingen. Ik voel me meteen bij hen op mijn gemak. Als de bel gaat loop ik naast Kiro naar binnen. Ik weet zeker dat ik hier mijn draai goed zal vinden met deze 5 aan mijn zijde.
De eerste les is Wiskunde. Kiro ploft naast mij neer en laat mij meteen weten dat deze leraar heel makkelijk is dus dat we heer rustig een theeleut uurtje van kunnen maken. Kiro is zeer geïnteresseerd in mijn zwart wit geblokte nagels dus we kletsen er op los over nagellak. Waar je met een jongen wel niet over kunt praten he? Ik weet nu al dat dit mijn grote kletskous vriendin gaat worden. Ja, hij leutert aan een stuk door als een meisje. Vandaar vriendin. Ik kan trouwens mijn ogen niet van zijn lieve snoet af houden. Van zijn glimlach krijg ik het echt warm. Maar wat wil je! Hij is zooooo sgattig! Ik vind het jammer dat de bel gaat. Tijd voor het volgende uur! Ik bof dat er vandaag maar 5 lesuren zijn. Zo kan ik naast iedereen een keer zitten. De volgende die naast mij komt zitten is Strify. Wat is die jongen knap zeg. Het blijkt dat hij onwijs chocolade verslaaft is dus we praten als het kan over onze favo chocalade. Leuke knul. Aardig en zeer spontaan. Schaamt zich nergens voor. Heerlijk, dat kan ik ook wel gebruiken. Het volgende uur is biologie waarbij Shin naast me zit. Hij is nogal verlegen. Waarbij ik dat dus totaal niet lijk. Ik peuter uit hem het onderwerp kaas los. Kaas? Jha kaas. Hij belooft me om me een keer me te nemen naar de kaas proeverij. Waar ik me wel op verheug. Dan is het tijd voor pauze. De aula is zeer lux voor mijn doen. Ik babbel zo de tijd door. Mijn geluk kan niet op. Ik voel me hier al veel beter thuis dan op mijn oude school. Na de pauze hebben we het snotvak genaamd economie. Hopen dat Yu wat interessants te melden heeft want economie is dat dus totaal niet. Yu ziet er dan misschien wel zo ruig uit maar echt spraakzaam is hij niet. Hij zou zo een broertje van Shin kunnen zijn. Maar ik vind hem heel aardig. En ons gesprek gaat over piercings. Ik vind zijn lippiercing die iets weg heeft van een duivelstaartje echt prachtig. Ik heb zelf er altijd al een gewild. Maar ik heb het nooit gedurft vertel ik hem. Hij belooft me om met me mee te gaan als ik besluit het toch maar te doen. Dit is de eerste dag in mijn hele leven dat ik het rottig vind dat laatste uur is aangebroken. Romeo is een zeer aardige jongen en zeer sympathiek. Ik mag hem graag. Ik zie hem wel een beetje als een grote teddybeer.
Als de laatste bel is gegaan komt Kiro naar me toe. ‘’Zullen we samen huiswerk maken? Ook al is dat maar voor een vak?’’ Vraagt hij aan me. Die lieve puppyoogjes kan niemand weigeren dus ik stem in. We nemen afscheid van de rest en fietsen naar zijn huis toe. Het is een sgattig huisje. Ik begroet zijn moeder en we gaan samen naar boven, waar we in mum van tijd klaar zijn met huiswerk maken. We besluiten om dan maar elkaars nagels te doen. Wat uitloopt op een grote metamorfose. Het is een middag vol lol en fun. Maar helaas komt er toch een tijdstip waarop ik toch echt moet gaan voordat mijn ouders flippen. We lopen samen naar beneden en hij geeft me een knuffel voordat ik op de fiets stap. Een warm gevoel giert door mijn lijf. ‘’Ik vond het echt heel gezellig met je!’’ Zegt Kiro vrolijk. ‘’Ik ook met jouw.’’ Antwoord ik verlegen. Ik spring op mijn fiets en hij zwaait me na. Op de fiets besef ik eigenlijk dat ik hem stiekem wel meer dan mag.
Weken gaan voorbij. Ik ging naar de kaasproeverij met Shin, waardoor hij me een beetje aanstekt met zijn kaas verslaving. Met Strif ging ik de zupermarkt leegplunderen van de chocolade voorraad waardoor we allebei kotsmisselijk waren geworden. Met Yu ging ik gitaar spelen en met Romeo naar de bios. Maar wat het meeste opvalt. Wat ik eigenlijk zelf niet door heb. Dat ik en Kiro steeds meer dingen samen doen. Dit weekeind hebben we afgesproken om te gaan logeren. Ik ben mijn spulletjes bij elkaar aan het rapen. Ik wil hem net bellen om te vragen of ik nog een luchtbed mee moet nemen, als ik besef dat hij een 2 persoons bed heeft. Okeh, dat wordt heel apart. Ik prop snel mijn hele make-up voorraad in een tas en stommel de trap af. Joepdoei en de mazzel mam! Ik ga naar Kierkier! ‘’Veel plezier sgat!’’ Roept ze me nog na. Ik laat de deur achter me dichtvallen en spring op de fiets. Ik heb er echt zin in. Ik race naar Kiro’s huis toe en zet mijn fiets in de tuin. Net als ik de deur open wil doen rukt Kiro die open. ‘’Haaaayyyyy!’’ Roept die enthousiast. Meteen knuffelt hij me plat. Ik geniet van zijn aanraking. Ik verbaas me er zelf eigenlijk over. Maargoed. Hij sleurt me de kamer in en jat mijn tas en brengt die naar boven. Ik loop achter hem aan. ‘’Uwhh Kir? Ik heb geen luchtbed mee genomen hoor ik dacht dat jouw bed wel groot genoeg was..’’ Stamel ik. ‘’Ow ja dat was ik vergeten te zeggen. Maar dat had je zelf dus al ontdenkt.’’ Antwoord Kiro. Waarna hij in zijn nagellak verzameling rommelt. ‘’Tadaaa!’’ Roept hij blij en houd een flesje gouden nagellak in de lucht. ‘’Eindelijk een gevonden!’’ Hij pakt meteen mijn hand en begint mijn nagels schoon te maken. ‘’Dat ziet er namelijk ook niet meer uit.’’ Zegt hij. Daar heeft ie best wel gelijk in. Maar ik had geen zin om het opnieuw te doen aangezien we nu toch wel iets er aan gingen doen. ‘’Waar heb je dat ding gekocht!’’ Roep ik uit als ik tevreden het resultaat bekijk. ‘’Het is echt geweldig!’’ ’’ Gewoon bij de kruidvat.’’ Antwoord Kiro waarna hij zijn eigen nageltjes ook nog eventjes opknapt. Als hij daar mee klaar is gaat hij aan mijn haartjes zitten plukken. ‘’Je kan er ook niet van af blijven he gekkie.’’ Grap ik. ‘’Nee dat klopt, jij hebt ook zulk mooi haar! En nu ga ik daar is eventjes wat mee doen.’’ En hij rent naar de badkamer en komt terug met een gigantische bus haarlak. ‘’Wat jij wil jo, ik ben benieuwd!’’ Kiro graait de stijltang van zijn nachtkasje en werkt mijn haartjes bij. Ik doe het zelf ook altijd maar het blijft nooit echt 100% zitten. Als hij daar mee klaar is begint hij de boel te toeperen. Wat ik eigenlijk ook altijd doe maar ook dat blijft niet zitten. Hij gaat helemaal op in zijn haar gefrutsel. Daarna spuit hij alles stijf met haarlak en hij bekijkt tevreden het resultaat. ‘’Prachtig zo!’’ Waarna ik zelf het resultaat bekijk. ‘’vet Kir! Geef die bus haarlak is? Even kijken wat dat voor spul is, misschien dat mijn haar dan eens een keer blijft zitten.’’ En ik geef hem een dikke knuf. Van onder de trap roept Kiro’s moeder dat we moeten komen eten. We lopen samen naar beneden. ‘’Anne houd je een beetje van Pizza?’’ Vraagt ze aan mij. ‘’Ja hoor mevrouw! Heerlijk.’’ Zo eten we gezellig met z’n 3en onze pizza’s op. Als ik daarna wil helpen met afwassen eist Kiro dat ik op de bankt ga zitten en het hem laat doen. ‘’Haha okeh dan.’’ En ik ga op de bank zitten en doe de TV aan. Als we niks leuks op de tv vinden vraagt Kiro of ik het goed vind als we een film gaan kijken. ‘’Zullen we deze kijken?’’ En hij houd een nogal romantische film omhoog. Stiekem heb ik daar best wel zin in dus ik stem in. Ongeveer halverwege de film gaat Kiro’s moeder naar bed. Wij blijven nog beneden om de film af te kijken. Als de 2 hoofdrolspelers aan een nogal romantische zoenscene beginnen legt Kiro zijn hoofd op mijn schoot. Ik denk dat we beiden wel weten dat er iets tussen ons groeid. Maar weten beiden niet hoe we dat moeten uitleggen. Kiro kijkt mij even aan. Uit verlegenheid kijkt hij weer snel naar de TV. Een golf van warmte gaat door hem heen. Dat is iets wat ik mist. Iemand om mijn leven mee te delen. Dat soort gevoel heb ik eigenlijk wel altijd als ik naar zo’n soort film kijk. Als de film is afgelopen rekt ik me uit en kiro doet de TV uit. ‘’Zullen wij maar ons mandje in duiken?’’ Vraagt hij. Ik stem daar mee in want ik ben nog al moe. Ik loop achter hem aan de trap op. ‘’Ga jij je maar eerst omkleden.’’ Zegt hij tegen me. Ik vis mijn pyjama uit mijn tas en loop naar de badkamer waar ik me omkleed. Als ik terug kom is Kiro ook al omgekleed waarna we samen weer de badkamer in wandelen om make-up te verwijderen en tanden te poetsen. Waarbij hij een klodder tandpasta op mijn neus plakt. Waarna we allebei het uitproesten waardoor de hele badkamer onder de tandpasta zit. Als we dat op hebben geruimd kruipen we in bed. Ik lig eigenlijk een beetje ongemakkelijk. Aangezien ik toch stiekem wel wat voor Kiro ben gaan voelen. Ik lig zo ver mogelijk aan het randje om niet per ongeluk tegen hem aan te stoten. Wat hij blijkbaar door heeft. Voorzichtig trekt hij mij tegen zich aan. ‘’Straks pleur je er nog uit jo, ik bijt niet.’’ Er klinkt iets anders aan zijn stem maar ik weet niet wat. Wat voorzichtig kruip ik tegen hem aan. Hij slaat een arm om me heen en wrijft over mijn arm. Een warm gevoel giert door mijn lichaam. Ik heb geen idee waar ik de moed vandaan haal om zo dicht bij hem te kruipen. Voorzichtig streelt hij mijn arm. Ik geniet van zijn aanraking. Mijn hoofd zal nu wel zo rood als een boei zijn. Hopen dat hij het niet merkt. Misschien vind hij mij niet eens leuk? Voorzichtig drukt hij een kus op mijn voorhoofd en glimlacht naar mij. Net alsof hij mijn gedachten heeft gelezen. Ow wat is die glimlach toch om van te smelten! Denk ik bij mezelf. Kiro buigt zich voorzichtig naar me toe. Hij drukt een kus op mijn lippen. Vanaf mijn lippen golft een golf van warmte door me heen. Ik kus hem terug. Waarop hij weer mijn kus beantwoord. Kiro laat met alle voorzichtigheid zijn tong bij mij naar binnen glijden. Voorzichtig verkennen ze elkaars mond. Van mij deze kus wel eeuwig duren. ik geniet er intens van. Langzaam beëindigt hij de kus, en legt zijn hoofd op haar schouder. Ik streelt zijn haartjes. En hij speelt met mijn vingers. Ik weet niet hoe dit allemaal zo snel gebeurde. Maar ik voel me vredig. Met zijn hoofd op mijn schouder. Ik zou zo wel eeuwig kunnen blijven liggen. Langzaam vallen Kiro’s oogjes dicht. Ik geef nog een laatste kus op zijn voorhoofd voordat ik zelf ook in slaap val.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.