FanFic.nl

Start all over

Hoofdstuk 3. I know it's all right.

Weken gaan voorbij. Zonder dat ik echt een hekel aan school heb. En dat is best wel een wonder voor mij. Ik trek nog steeds met alle 5 de jongens op. Misschien met Kiro meer dan met de anderen maar dat vinden ze vast niet erg. Eindelijk is het herfstvakantie. En dat vind ik eigenlijk wel fijn. Kiro en ik gaan natuurlijk logeren. Alleen dit keer bij mij. Want mijn ouders en zusje zijn er niet. Het maakt mij niet uit dat ik niet mee ga. Dan kan Kiro tenminste de hele week blijven. Tenzij ik hem zat ben natuurlijk.
Als de bel gaat spurt ik de trap af en gooi de deur open. Kiro heeft me al 2 dagen moeten missen dus is te blij dat hij me weer ziet en tilt me op. Ik slaak een gilletje, maar hij snoert me al snel de mond. ‘’Poepoe het leek wel een eeuwigheid te duren voordat het 2 uur was!’’ Grinnikt hij. Ik moet lachen. ‘’Dat moet wat worden met jouw. Als je nog niet eens 2 dagen zonder me kan.’’ Grinnik ik. We lopen samen naar boven. Naar de kamer van mijn ouders. ‘’Filmpje kijken?’’ Vraag ik. ‘’Is goed, ik doe wel me pyjama aan want daar heb ik even zin in.’’ Antwoord Kiro. En ik vind dat eigenlijk nog niet eens zo’n slecht idee dus ik ga snel mijn pyjama halen in mijn kamer en we kleden ons om. We kruipen knusjes onder de dekens en zetten de film aan. Een romantische film, alweer. Ik stap snel nog even uit bed om de gordijnen dicht te doen en kaarsjes aan te steken. Daarna kruip ik weer knus tegen Kiro aan.
Als het op een gegeven moment wel heel romantisch wordt druk Kiro zijn lippen op de mijne. Teder laat hij zijn tong naar binnen glijden. Deze onschuldige tongzoen verandert al snel in een tongzoen vol passie. Ik voel dat Kiro bovenop me gaat zitten. Onze tongen gaan steeds sneller te keer. Warmte overspoelt me. Als ik bijna geen adem meer krijg beëindigt Kiro de zoen. Ik voel zijn warme adem in mijn gezicht. Hij kust me in mijn nek. Ik plant mijn lippen weer op de zijne tegen de tijd dat ik weer een beetje normaal kan ademen. In Kiro’s broek is er zo te voelen ook wat aan de hand. Kiro verliest al zijn beseft van tijd in de innige zoen. Dit keer schaamt hij zich niet voor wat er in zijn broek aan de hand is. Ik wil niets liever dan dicht bij hem zijn. Zo dicht als hij maar kan. ‘’Ik houd van je.’’ Fluistert Kiro hijgend in mijn oor. ‘’Ik ook van jou.’’ Antwoord ik zacht. Kiro begint aan mijn broek te plukken terwijl Kiro’s tong alweer in mijn mond verdwijnt. Ik kan niet meer normaal denken. Ik ga volledig op in deze zoen. Ik heb wel in de gaten dat Kiro mijn broek uit aan het plukken is, maar ik vind het goed. Dat ik dit ooit zomaar zou kunnen, had ik nooit gedacht. Als Kiro mijn broek uit heeft wurmt hij zijn eigen ook uit. Twee boxers volgen als snel. Maar dan word Kiro opeens heel verlegen en stop waar hij mee bezig was. ‘’Vind je dit wel oke?’’ Vraagt hij zwaar hijgend. Ik beantwoord zijn vraag met een kus. Ik heb geen zin in nadenken. Het enige wat ik wil is Kiro, Kiro en nog eens Kiro. Zijn vingers glijden langzaam naar beneden. Ik kan een kreun niet onderdrukken. Om meerdere te voorkomen druk ik mijn lippen snel op de zijne. Maar zodra hij bij me naar binnen komt helpt dat niet meer. Eigenlijk vind ik het doodeng. Maar eigenlijk wil ik niets liever. We hebben het hier al eens over gehad dus hij weet het. Hij is heel lief voor me en doet heel voorzichtig. Voorzichtig gaat hij op en neer. Ook hij kan een kreun niet meer onderdrukken. Wat er dan gebeurt is haast onbeschrijfbaar. Een intens gevoel overspoeld mijn hele lichaam. Kiro voelt precies het zelfde. Langzaam voert hij het tempo ietsjes op. Hij luistert naar de geluiden die ik uitstoot. Hij probeert me te zoenen, maar onze ademhalingen zijn te ongecontroleerd waardoor we de zoen snel moeten afbreken. De kriebels in mijn buik gaan steeds harder gieren. Het lijkt wel of ik op knappen sta. Precies op dat moment komt Kiro klaar. Ik voel zijn sperma naar binnen vloeien. Een schok gaat door Kiro heen. Hij schrikt er nogal van. Zoiets heeft hij nog nooit gevoeld, nog nooit meegemaakt. Dichterbij iemand zijn kan niet. Het hoeft ook niet. Het is goed zo. Dan komt er iets anders in zijn hoofd op. Maar voor dat hij zijn mond open kan doen, zeg ik dat het goed is. Kiro trekt zich langzaam terug. Uitgeput kruipt hij in mijn armen. Zijn warme adem voel ik in mijn nek. Hij streelt door mijn haar. Het enige wat we kunnen is genieten van dit moment. We zeggen niets. We houden elkaar alleen maar vast. Van plan om elkaar nooit meer los te laten.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.