FanFic.nl

Start all over

Hoofdstuk 5, Outside in the darkness

We zitten allemaal lui onderuitgezakt met een biertje in onze hand. Eigenlijk houd ik daar helemaal niet van. Maargoed voor deze keer. Er staat wel een film aan maar niemand vind die echt interessant. Dus niemand let daar meer op. Iedereen zit lekker te babbelen. ‘’Waarom blijven jullie niet gewoon allemaal slapen?’’ Dat vind iedereen eigenlijk wel een goed idee. Dus iedereen verdwijnt het huis uit om snel wat spulletjes bij elkaar te rapen. Ik en Kiro blijven alleen achter. ‘’Dat vind je toch zeker niet erg he Kir?’’ Vraag ik. ‘’Natuurlijk niet lieverd, ik vind het wel gezellig om weer eens wat met z’n alles te doen. En ik vertrouw je. Je knuffelt ook wel met de rest maar dat kan ik wel hebben hoor.’’ Zegt hij. Waarna hij me een kus geeft. ‘’Ik ben blij dat jij er ook zo over denkt.’’ En ik glimlach naar hem. Hij streelt mijn haartjes. We blijven nog eventjes dicht tegen elkaar zitten totdat de rest weer terug is. Waarna iedereen zijn luchtbed op de grote kamer van mijn ouders propt. Nu kan dus niemand meer lopen. Maar dat maakt niet uit. Iedereen dumpt zijn overige spullen in mijn kamer. Waarna we allemaal naar beneden gaan. Iedereen neemt nog een biertje en ik houd het maar op een glas cola. Bier is namelijk best wel vies. Als Shin begint te gapen besluiten we maar om naar boven te gaan. Iedereen kleed zich om. ‘’Morgen ochtend maar douchen mensen. Daar heb ik dus nu geen zin meer in.’’ Zeg ik gapend. Tot mijn verbazing stemt iedereen inclusief Kiro in. Aangezien ik wel had verwacht dat die over zijn haar zou gaan zeuren. Iedereen kruipt in bed. ‘’Dit is best wel ongezellig, nu iedereen op de grond licht en wij niet.’’ Zegt Kiro. Waar ik het wel in kan vinden. ‘’Okee sleur alles maar naar de woonkamer!’’ Ik ren de zoldertrap op en vis daar nog een 2 persoons luchtbed vandaan. Die Yu voor me oppompt. ‘’Dankje yu.’’ Zeg ik slaperig. Waarna ik iedereen een knuffel geef. ‘’Jullie zijn ook niet moe te krijgen he.’’ Zeg ik tegen Romeo en Yu, die al weer over de grond liggen te rollen. Shin stoot me aan en fluistert in mijn oor: ‘’Nee en al helemaal niet als ze bier op hebben.’’ Aha.. Ik vind aangeschoten kerels altijd al een beetje eng. Maar ik vertrouw ze dus laat ze maar. Door al dit versleep ben ik weer wakker. Dus ik ga in kleermakers zit naast Shin zitten op zijn luchtbed. Kiro komt er ook gezellig bij zitten. We babbelen nog een poosje. Ik vind het reuze gezellig maar ik maak het niet helemaal meer mee. Ik val tegen Kiro’s schouder in slaap. Voorzichtig draagt hij mij naar ons luchtbed en legt me onder de dekens. Waarna hij weer bij Shin gaat zitten. Als Shin na een poosje ook maar in zijn slaapzak kruipt komt Kiro naast me liggen. Ook Yu en Romeo zijn eindelijk een beetje rustig geworden en vallen vermoeid in slaap.
Als ik wakker wordt is het nog donker. Ik besluit om naar de wc te gaan. Voorzichtig kruip ik onder de dekens vandaan en waggel naar de wc. Als ik de deur open trek, draait Yu zich verschrikt om. En zie ik dus iets wat niet hoort. ‘’euuwhh sorry…’’ Stamel ik met een hoofd als een boei. ‘’o, geeftniet.’’ Zegt Yu. Waarna hij de gang op verdwijnt. Snel ga ik naar de wc. Als ik er weer uit komt staat Yu nog op de gang. ‘’Zullen we even naar buiten? Ik kan niet slapen.’’ Eigenlijk vind ik dat wel lekker een beetje frisse lucht dus ik loop achter hem aan naar buiten waar we op het tuinbankje gaan zitten. We zeggen niks. Maar ik heb het ijskoud. Wat Yu blijkbaar door heeft. Dus die trekt me tegen zich aan en wrijft met zijn groten handen over mijn armen. Als Kiro dit nu zou zien zou hij vast niet blij zijn, denk ik. Maar ach, Yu is niets meer dan een vriend voor me. En daar moet hij me maar in vertrouwen. Ik wordt er een beetje slaperig van en laat mijn hoofd op zijn schouder zakken. ‘’Ik denk dat ik maar weer naar binnen ga.’’ Zegt hij zomaar uit het niets. We staan tegelijk op. Ik zie niet veel in het donker. Maar ik zie de glinstering van zijn ogen. Ze kijken me aan op een manier die ik niet kan thuisbrengen. Opeens drukt hij een kus op mijn lippen. Mijn lippen branden van de aanraking. Het lijkt wel minuten te duren voordat hij zijn lippen van de mijne afhaalt. Zonder iets te zeggen loopt hij naar binnen. Ik blijf verbijstert achter. Wat bezielde hem? Heb ik iets vreemds gedaan? Was dat ik tegen hem aan zat net een verkeerd teken? Ik snap er niks van. En ik betrap me er zelf op dat ik het niet eens erg vond. Niet dat ik hem leuk vind. Maar ik mag hem graag. Ik voel mijn lippen nog tintelen. Ik weet zelf niet wat ik hier mee aanmoet. Waarom deed hij dit? Spookt er door mijn hoofd. ‘’Nee, je vind hem niet leuk.’’ Zeg ik tegen me zelf. Wat ook zeker zo is. Maar toch vond ik het niet erg. Vreemd.. Ik loop maar naar binnen toe. In de woonkamer blijf ik staan. Ik kijk in de richting waar Yu moet liggen. Ik zie de glinstering van zijn ogen. Ik zie dat hij naar me kijkt. Wat zou hij denken? Vraag ik me af. Ik heb zeker niet de moet om hem dat te vragen. Helaas licht wel mijn luchtbed naast de zijne.. en Kiro licht aan de kant van Shin.. Dus er zit niks anders op. Voorzichtig kruip ik onder de dekens om Kiro niet wakker te maken. Demonstratief geef ik hem een kusje op zijn voorhoofd. Zonder dat hij wakker wordt. Dan draai ik me om en kijk in de richting van Yu. Die nog steeds naar mij kijkt. In mijn hoofd blaast een storm. ‘’Yu, wat isser.’’ Vraag ik hem zacht. Maar hij geeft geen antwoord en draait zich om. Ik besluit om er niet verder over te peinzen en draai me om. Ik kruip lekker dicht tegen Kiro aan en sla mijn ene arm over hem heen. Tevreden val ik in slaap.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.