FanFic.nl

The Fairies' Tale

Chapter 14

Dorien POV
Met River als een bang hondje achter me aan ren ik de zoldertrap omhoog. Stilte en duisternis zijn normaal enorm rustgevend voor mij, maar na Yas haar verhaal heb ik ook even de kriebels.
‘Sneller, ik wil mijn bed in,’ fluistert River als ik plots blijf staan. Ik leg mijn hand over zijn mond en gebaar naar de deur van de pedopiraat en zijn griezelkind. Gegiechel en het overbekende geluid van een krakende lattenbodem.
‘Revenge,’ grijns ik. In een vergeten hoek van de zolder staat een oud drumstel dat door Shin en Gustav professioneel in de vernieling is gemept, en zo stil als ik kan raap ik de stoffige cimbalen op. Met de metalen schijven in mijn handen sluip ik naar de deur. Ze piept niet, netjes onderhouden.
Ik bijt zo hard als ik kan op mijn tong om het niet uit te proesten. In het zwakke maanlicht dat door het dakraam valt, kan ik net het bed onderscheiden. En de bewegende dekens uiteraard.
Nog één stapje dichterbij…
Ik houd mijn adem in, spreid mijn armen zo ver als ik kan en sla de cimbalen met een vreselijk gekletter drie keer tegen elkaar.
Yas gilt, eerst kort van het schrikken, dan een paar langgerekte woedende kreten als ze mij slap van het lachen op de grond in elkaar ziet zakken. Johnny lijkt vooral versteven van de schok, ligt met wijd open ogen naar adem te happen en kan zelfs geen vloek uitbrengen. Geen nood, dat doet Yas wel voor hem.
‘De Vos en Phoenix!’ brult ze.
‘Wuh?’ is de reactie van River, die nog steeds aan de deur staat.
‘Niet hij. Mijn idee,’ proest ik en steek slapjes mijn hand omhoog. Yas maakt zich klaar om mij te bespringen, bedenkt zich net op tijd en slaat de dekens wat steviger om zich heen.
‘Er is een verschil tussen een goed spookverhaal om mensen de stuipen op het lijf te jagen, en een hoop ongecultiveerd lawaai op een ongepast moment!’ blaast ze kwaad.
‘Ik kon het niet… helpen. De… gelegenheid was te… mooi.’
‘Als jij elke gelegenheid -‘
‘Ladies! Will you please shut it!’ brult Johnny plots met een verdacht bekende intonatie. Yasmine klapt haar mond dicht en kijkt hem met een frons aan, slaat dan haar ogen ten hemel.
‘Juist ja. Daar gaat Jack Sparrow weer…’
‘Captain,’ verbetert hij meteen. ‘En is het niet heerlijk dat ik die teksten nog steeds kan gebruiken? Ik hou van recycling.’
‘Maar na een tijd wordt het behoorlijk irritant,’ mompelt Yas nog net luid genoeg.
‘Irritant, ik?’ Hij zet grote ogen op, grijpt zijn kussen en verkoopt haar er spontaan een mep mee, nog steeds verontwaardigd kijkend. ‘Neem dat terug!’
‘Haal nog één keer uit met dat kussen, en je gaat maar bij de Dekkers slapen.’
‘En met welk recht gooi jij me eruit?’
‘My bed. Makes me captain,’ zegt Yas met een brede grijns en ik val nog maar eens letterlijk om. De cimbalen rollen gonzend weg en komen ergens onder de kast terecht terwijl Johnny zich compleet overbluft moet overgeven.
‘Hey, Phoenix! Ruilen van griet? Deze is iets te dominerend.’ En dat levert hem nog een stomp op. ‘Auw! Goddamnit, laat dat.’
‘Chickenshit,’ plaagt Yas en verstrengelt haar armen om zijn hals. ‘You know you love me.’
‘River?’ Nog steeds geen reactie. Hij heeft geen woord meer gezegd sinds ik de cimbalen opraapte, en nu staat hij een beetje wazig naar zijn voeten te staren. Holy Christmas, hij lijkt opeens vreselijk op zijn personage uit My Own Private Idaho, met voorsprong mijn favoriete film. Maar dat buiten beschouwing gelaten maak ik me toch zorgen om die frons.
‘River? Scheelt er wat?’ vraagt Yas nu ook. Johnny gaat overeind zitten met een gezicht dat niet veel goeds voorspelt.
‘My tremendous intuitive sense informs me that you are troubled.’ Inderdaad ja. Yas slaat haar vuist tegen zijn schouder. ‘Wat nou weer?’
‘Niet het goeie moment, captain.’
‘Wel…’ River gaat met een zucht op de rand van het bed zitten. ‘Het verhaal van Yas zit in m’n hoofd. En.. nu denk ik aan mijn eigen dood.’ Nu laat Johnny zijn hoofd ook hangen. Het is niet moeilijk te raden waarom, River is gestorven op de stoep voor de Viper Room toen Johnny hem nog uitbaatte. Ze waren geen hartsvrienden maar ze kenden elkaar goed genoeg dat het voor Johnny een flinke klap was. En zeker toen hij in de nasleep van het onderzoek naar River’s overdosis mee in diskrediet kwam.
Yas gluurt naar mij en haalt hulpeloos haar schouders op. Ik sla een arm om River’s schouders, maar dan bedenk ik iets. Er is één iets waar hij altijd van opbeurt.
‘Kom mee.’

Een verdieping lager en een tiental minuten later. Vier spoken in een verlaten gang, voor de slaapkamerdeur van de Dekkers en de Kaulitzen, waarachter gefluister klinkt van meer dan vier stemmen. Fijn, hoe meer hoe beter.
‘Niks leuker dan kindjes bang maken,’ fluistert River en veegt over zijn geschminkte wang. Yas is onverslaanbaar in visagie, maar ook The Joker behoort tot de mogelijkheden. Gevolg: onze dode -maar alledaagse - gezichten hebben nu een witte laag make-up, met zwarte ogen en een ongelijke, bloedrode mond. In het maanlicht lijkt het nog echter.
‘Denk je dat ze het nog aankunnen na mijn verhaal?’ vraag Yas.
‘Do we care? Dit keer hebben wij er toch geen last van?’ Johnny grijnst sadistisch en steekt een hand uit naar de deur.
De chaos is compleet. De deurklink dreunt tegen de muur en wij vieren rennen (of struikelen eerder) de kamer in, zaklampen onder onze kinnen. Kay en Dezh gillen in koor, Tom rolt van het bed af en sleurt zijn al even panische broertje in zijn val mee, Georg zoekt bescherming in de armen van Daniëlle, en Kol en Tessa verdwijnen als de weerlicht onder het bed.
‘Godverdomde zolderklojo’s! Dat is nu de vierde keer!’ krijst Kay ons achterna als we huilend van het lachen weer naar de trap strompelen. Haar zeven kamergenoten zijn nog niet voldoende op adem gekomen om haar bij te vallen.
‘Dit maakt elke dag van na mijn dood weer even de moeite waard,’ geniet Yas nog na. ‘Nou, truste,’ en ze sleurt Johnny aan de voorkant van zijn shirt achter zich aan.
‘Gaan wij ook maar slapen?’ vraagt River. De lichtjes zitten weer in zijn ogen, precies zoals ik het gewend ben. Net zoals de suggestieve hand onder mijn shirt.
All right, er zijn twee dingen waar hij blij van wordt.

Reacties: