FanFic.nl

My Crazy Life..

9

Als ik wakker word ligt er een arm om me heen. Ik kijk om en zie Andreas liggen met zwarte vegen op zijn gezicht van de makeup die hij is vergeten eraf te halen. Ik gniffel. Andreas is intussen wakker geworden en geeft me een kus op mijn voorhoofd. 'Goodmorning sweetie. Lekker geslapen?' Ik knik en loop naar de badkamer om me om te kleden. Samen lopen we even later naar de eetkamer waar de andere vier jongens al aan tafel zitten. Andreas gaat vanzelfsprekend op zijn vaste plek aan het hoofd van de tafel zitten. Romeo springt iéts te hyper op om een stoel vrij te maken voor mij. Ik pak een croissantje en smeer er wat jam op. Na het eten pakken Andreas en ik de auto om naar het strand te gaan. Eenmaal op het strand aangekomen leg ik mijn handdoek neer. Vervolgens duik ik mijn tas in om mijn telefoon veilig op te bergen, terwijl Andreas zijn shirt uitdoet om te gaan zwemmen. Ik volg zijn voorbeeld door mijn roze jurkje uit te doen. Andreas fluit om mijn mooie zwarte bikini. Dan trekt hij me mee het water in. We lopen elkaar net een beetje nat te spetteren waardoor we niet merken dat er een enorme golf aankomt die ons bijde onderuittrekt. Andreas komt half op me terecht en ik gier het uit. Ineens pakt hij mijn gezicht tussen zijn handen en drukt zijn zachte, zoute lippen op de mijne. Wat ik dan voel is zo fijn dat het niet te beschrijfen is. Dan trekt hij me overreind om terug te gaan naar de handdoeken. Andreas stelt voor om ijsjes te gaan halen en ik stem in. Als hij wegloopt hoor ik het deuntje van "She waits for me" uit mijn tas komen. Ik duik weer in mijn tas om dit keer mijn mobiel er uit te vissen. 'Met Kimm.' zeg ik vrolijk. 'Met je moeder.' hoor ik aan de andere kant van de lijn. 'Ik weet dat we morgen zouden gaan maar er is voor morgen onweer voorspelt dus...' 'dus?' vraag ik. 'Gaan we vandaag al.' antwoord mijn moeder. 'Ik zie je over een uur bij de tent. Doeg.' Ik druk op het rode telefoontje terwijl ik de tranen achter mijn ogen voel prikken. 'Wat is er lieverd?' vraagt Andreas die ondertussen weer terug ik gekomen met twee roze ijsjes. 'I..Ik...Ik ga morgen al naar huis.' stotter ik. 'O, maar dat is niet erg.' zegt Andreas duidelijk opgelucht. Ik kijk hem met een dodelijke blik aan. Andreas ziet het en geeft me een aai. 'Ik bedoel,' gaat hij verder. 'dat ik mee naar Nederland ga.' Ik kijk hem vol ongeloof aan. 'Grapje zeker?'

Even later zit ik weer in de bloedhete auto van mij ouders. Ik ben moe, alleen heb ik nu een kussen. En niet zomaar een kussen. Hij is nog beroemd ook.

Reacties: