FanFic.nl

Twilight ft. Paramore

Hoofdstuk 2

In de pauze ga ik op zoek naar de kantine. ‘Hayley!’ roept Bella, van een afstand. Meteen richten zich starende blikken op mij. Ik richt mijn blik op de grond en loop naar haar toe. ‘Hey!’ zeg ik, zachtjes. ‘Kom, ik zal je voorstellen aan een aantal mensen!’ zegt ze. Ik loop achter haar aan, de kantine in. Als we bij een bepaalde tafel aangekomen zijn staat ze stil. ‘Dit zijn Edward, Alice en Emmett Cullen, en Rosalie en Jasper Hale!’ stelt ze hen voor, ‘Jongens, dit is Hayley Williams!’ Verlegen kijk ik naar de grond, ik voel mijn wangen rood kleuren. Ik voel dat iemand een hand op mijn schouder legt en kijk op. Het is het meisje dat Bella net voorstelde als Alice. ‘Welkom!’ zegt ze vrolijk. Ik ga zenuwachtig bij ze zitten en langzaam komt een gesprek op gang.

Als de bel aangeeft dat we naar de volgende les moeten, sta ik snel op. ‘Doei!’ zeg ik zacht, en loop dan weg. Het is het beste om geen vrienden te maken hier, misschien dat we dan wel terugverhuizen naar Franklin. Eerst heb ik een uur muziek, wat mij natuurlijk makkelijk afgaat. De leraar vraagt me wat ik kan in de muziek. ‘Ik kan zingen, piano spelen, gitaar spelen en een beetje drummen!’ zeg ik verlegen. Eerst kijkt hij me ongelovig aan, daarna glimlacht hij. Het uurtje muziek gaat snel voorbij, daarna heb ik gym.

Trillend zit ik op de bank aan tegen de muur van de gymzaal. Het is er steenkoud. ‘Opstaan. Hup hup hup!’ begint de gymlerares. Ik sta op, en ren achter de rest van de klas aan. Als we 3 rondjes gelopen hebben, moeten we een groepje maken en een volleybal pakken. Niemand vraagt mij, maar ik ga hen ook niet vragen. Zuchtend ga ik op de bank zitten, zet mijn ellebogen op mijn knieën en laat mijn hoofd in mijn handen zakken. ‘Mevrouw Williams, is er een probleem?’ hoor ik de schelle stem van de lerares door de zaal galmen. ‘Ik euh..’ begin ik. Ze loopt boos op me af. ‘Nieuw hier, en meteen al niet meer meegymmen?’ begint ze boos. ‘Ik voel me niet zo lekker!’ lieg ik dan, om van dit gezeik af te zijn. ‘Wat is er dan?’ vraagt ze door, om zeker te weten dat ik me niet lekker voel. ‘Ik ben misselijk, duizelig en ik heb buikpijn!’ zeg ik. ‘Kleed je dan maar om, meld je ziek en ga naar huis!’ zucht ze, ze geloofd me duidelijk niet. Ik knik, sta op en wankel expres even zodat ze me wel moet geloven. ‘Moet er even iemand met je meelopen?’ vraagt ze, bezorgd nu. ‘Nee, het gaat wel!’ antwoord ik, terwijl ik naar de kleedkamer loop en me omkleed.

Ik loop het gebouwtje van de administratie in en geef de briefjes, die ik door de leraren heb laten tekenen, terug. ‘En, hoe was je eerste dag meisje?’ vraagt de vrouw vriendelijk. ‘Om eerlijk te zijn.. Verschrikkelijk!’ zucht ik. ‘Het word wel beter! Het komt wel goed!’ moedigt ze me aan. ‘Ja, vast! Ik kom me trouwens ook ziek melden!’ antwoord ik. Ze knikt, meld me af en ik mag gaan.

‘Mam, ik ben thuis!’ roep ik, terwijl ik door de achterdeur naar binnen slenter. ‘Kom eens hier Hayley!’ roept ze terug, ‘Ik ben in de woonkamer!’ Ik zucht, loop naar de woonkamer en mijn mond valt open. ‘Jongens, wat doen jullie hier?!’ roep ik verbaasd, maar blij. Ik ren naar ze toe en omhels ze. ‘Hoe is het hier Hayles? Je ziet een beetje bleek nu!’ grinnikt Jeremy. ‘Niet leuk Jerm! Het is hier een hell! Niemand op school doet normaal tegen me! Het lijkt wel of ze boos zijn dat ik uit de band moest stappen!’ zucht ik.

Ik ga met de jongens op mijn kamer zitten. We praten een hele tijd, over hoe het met hen gaat, hoe het op school ging deze eerste dag. ‘Hebben jullie al een nieuwe zangeres?’ vraag ik dan, omdat ik me niet meer in kan houden. Eigenlijk wil ik het ook niet eens weten. ‘Nee!’ antwoord Josh, ‘We hebben eigenlijk ook nog niet echt gezocht!’ Heh, wattes? ‘Echt niet?’ vraag ik, verbaasd. Alle vier schudden ze hun hoofd. ‘Wow..’ mompel ik. Zac legt uit dat ze nog niet klaar waren om een nieuwe zangeres te zoeken, dat ze mij misten. ‘Kom hier wonen dan!’ zeg ik sarcastisch. ‘Dat zou best kunnen!’ zegt Taylor, terwijl hij rechtop gaat zitten. ‘Jullie kunnen je familie toch niet zomaar achterlaten?’ zucht ik. ‘Ze kunnen op bezoek komen?’ antwoord Taylor vragend. De rest knikt. ‘Serieus? Komen jullie hier wonen?’ vraag ik dan. Ik spring op, van blijdschap. ‘Ja, en als je wil, kan je weer terug bij de band!’ antwoord Jeremy, lachend. ‘Oh, dat laat ik me mooi geen tweede keer meer zeggen!’ roep ik blij. ‘Hayley, doe eens rustig daarboven!’ hoor ik mijn moeder roepen.

Reacties: