FanFic.nl

Woordloze relatie [afgelopen]

5.

Die volgende morgen was Bill uitzonderlijk vroeg wakker. Hij had nauwelijks geslapen. En dat speelde hem parten. Extreme grote wallen waren rond zijn ogen. Hij kwam toch niet buiten vandaag dus maakte hij er zich niet al te veel zorgen over. Bill zijn maag knorde als een gek. Hij nam het pak cornflakes en gooide het in een kom. Een plastic beeldje van Tom viel in zijn melk. Nu keek Bill op de verpakking. ‘Tokio Hotel verassing binnenin, verzamel ze allemaal.’ Bill moest lachen toen hij het beeldje vast nam. Hij lachte niet om het beeldje maar hij lachte het eerder uit. Het beeldje belande in de vuilnis bak. Toen at hij verder. Hij kon het toch niet uit zijn hoofd zetten, dat beeldje. Hij werd er gek van dat hij elk moment hij iets deed, Tokio Hotel verscheen. Alsof het een teken was. Bill dacht even na. Maar veegde snel die gedachtes weg. Bill keek uit het raam en zag dat de zon scheen. Hij schoof zijn zonnebril op zijn neus en ging op zijn balkon staan. Een lichte bries kwam in zijn gezicht. Hij ging op de ligstoel liggen die hij een paar weken geleden had gekocht. Bill zag vanaf zijn hoogte het park liggen. Hij zag er spelende kinderen en mensen met hun hond. Bill kroop recht uit zijn stoel en besloot ook even naar dat park toe te gaan. Bill snoof de geur van de lente op. Hij liep door het hoge gras van het park. Omdat hij zich zo aan het concentreren was op het gras liep hij tegen een meisje op. Met een smak viel ze op de grond. “Ooh sorry”� zei Bill. Hij hielp haar recht. Bill krabde verlegen op zijn achterhoofd. Het meisje glimlachte even. “Maakt niet uit, ik had het eigenlijk zien aankomen, ik zag je zo geconcentreerd naar het gras kijken alsof je nog nooit gras had gezien”� grinnikte ze. Bill werd knalrood. “Ik hou gewoon van de lente geloof ik”� lachte Bill. Het meisje grinnikte. “Ik hou ook van de lente, het is mijn favoriete seizoen.”� zei ze. “eeuhm, ik ben Bill, en jij?”� vroeg Bill. “Lente, aangenaam”� gniffelde het meisje. “Jij heet Lente?”� vroeg Bill. “Ja”� zei dus Lente. “Leuke naam”� zei Bill. Nu was het Lente die op haar achterhoofd krabde uit verlegenheid. “Leuk schrift heb je daar”� zei Bill. Lente liet haar schrift aan Bill zien. Hij kreeg een naar gevoel toen hij zichzelf er op zag staan. Bill vroeg zich even af als ze hem niet had herkent. “Dat is Tokio Hotel, mijn favoriete muziek groep. Ze zijn 3 jaar geleden gestopt wegens ruzies in de band ofzoiets. ik vind het vreselijk, ik hoop dat ze weldra weer bij elkaar komen, ik mis hun muziek echt”� zei Lente. Bill kreeg een schuldgevoel. Hij besefte nu dat hij miljoenen fans had teleurgesteld door te stoppen met Tokio Hotel. Bill opende het schrift. Er stonden veel tekeningen in. En ook wel kleine tekstjes. Veel waren naar hem gericht. Of naar de band. Het leek wel een dagboek. “Je tekent goed, echt prachtig”� zei Bill. Lente bloosde lichtjes. “Het zijn maar schetsen”� zei ze. “Loop je een stukje mee?”� vroeg Bill. “Oké, waar heen?”� vroeg Lente. “Ik weet niet, zullen we wat gaan drinken? Ik weet nog wel een leuk café”� zei Bill. “Leuk”� glimlachte Lente.

Eens aangekomen bij dat leuke café namen ze plaats op het zonnige terras. Het schrift van Lente nam veel aandacht van Bill in beslag. Hij bleef er bij nadenken. En zijn schuldgevoel tegenover zijn fans werd wel groter. Het klikte wel tussen Bill en Lente. Ze had zijn zinnen verzet. En Bill voelde zich wat beter.


Lente:
http://ellegirl.elle.com/var/ellegirl/storage/images/entertainment/elle_covers/content/reese_witherspoon__1/13556-21-eng-US/elle_celebrity_reese_witherspoon_image_244_319.jpg

Reacties: