Hoofdcategorieën
Home » Pokémon » Pokémon: A new begin! » Episode 28: De Jacht op de Viper!
Pokémon: A new begin!
Episode 28: De Jacht op de Viper!
Het was een lange reis, door bossen en grotten. Maar het was het allemaal waard, want de kinderen zijn aangekomen bij één van de grootste steden van de Mashu Regio: Untillus City. Een grote stad, met alles erop en eraan. Met een haven, een winkelcentrum, een gym, en een Contest Hall, wordt het zeker een groot avontuur. ''Kom mee, mensen! Naar de gym!'' riep Alex, terwijl hij langs verschillende gebouwen kwam. Lisa en Tyler liepen normaal, en keken om zich heen. Maar Alex rende naar de gym, het kon voor hem niet snel genoeg gaan. ''Gesloten?! Hoe bedoel je gesloten?!'' riep Alex kwaad, tegen Lisa en Tyler. Alex stond voor de grote deur, waar een klein bordje aan hing. ''Gesloten!'' dat stond erop.
''Mooi, die kans moeten we nemen. Laten we naar het museum gaan!'' riep Lisa.
''Ja, leuk!'' riep Tyler.
''Nee, Saai..'' sprak Alex tegen.
''Saai.. Saai.. Saai. De drie woorden die Alex het meest gaat gebruiken in z'n hele leven. Let goed op kinderen, wordt niet zoals Alex, leid een leven. Vang een Pokémon, kus een meisje, wat dan ook. Wordt niet als Alex..'' zei Lisa.
''Ik kan ook best meevallen hoor, let maar op. We gaan naar dat museum!'' riep Alex.
''Prachtig, echte kunst.'' zei Lisa, terwijl ze een kunstwerk bekeek. De kinderen waren eenmaal in het museum, het was helemaal gratis. Er waren veel historische dingen te zien. ''Ja, echte kunst..'' zei Alex, terwijl hij probeerde uit te drukken dat hij het echt boeiend vond. ''Ja, echte smurrie..'' dacht Alex van binnen.
''Lisa, Alex! Kom eens! Dit moeten jullie zien, hier staat gewoon een veer van Ho-oh!'' riep Tyler. Lisa kwam snel naar Tyler toe, en bekeek de prachtige veer, met vele kleuren. ''Rainbow Feather'' las Lisa hardop voor.
''Seviper, Smog.'' zei een vrouwenstem, ineens. Voordat de kinderen wisten wat er aan de hand was, was het hele museum bedekt met een grote rookwolk. Iedereen in het museum moest hoesten, en kon geen hand voor ogen zien. ''Wat is er aan de hand?!'' hoestte Alex.
''Nu, Murkrow!'' riep Tyler, tijdens het hoesten. Murkrow kwam uit z'n bal. '''Gebruik je vleugels, en zorg dat al het rook verdwijnt!'' riep Tyler. Murkrow begon met z'n vleugels te wapperen, en zo snel als het rook verscheen, ging het ook weer weg. Rustig konden de kinderen elkaar zien, ookal wisten ze niet eens wat er in de laatste seconden was gebeurd. Er kwam een dikke man aanlopen, met een grote zonnebril op. De man leek niet al te arm, en keek niet erg vrolijk. ''Oh nee, ze heeft de Rainbow Feather gestolen!'' riep de dikke man. Lisa keek om, en zag dat de Rainbow Feahter inderdaad verdwenen was. ''Pardon, meneer. Bent u toevallig de baas van dit museum?''
''Oui, jongedame.'' zei de dikke man, op een frans accent.
''Kunt u me uitleggen wat er net gebeurde?'' vroeg Lisa beleefd.
''Oui, Ik ben dat verschuldigd, denk ik. We hebben hier veel waardevolle spullen, in het museum. Wellicht wordt het dan een prooi voor grote dieven, zoals de Viper.'' zei de man.
''De.. Viper?'' vroeg Lisa.
''Oui, De Viper. Het is een sluwe vrouw, met kleine, gemeene trucjes. Ze beroofd ons vaak, met haar vervloekte Pokémon. Maar er is hoop, vanavond hebben we een lokaas gezet. En volgens onze bronnen komt de vanavond weer. Wellicht wilt u ons helpen, met u kleine vrienden. Pokémon Trainers slaan we niet af!'' riep de man smekend.
''Ja, we helpen!'' riep Lisa.
''Eindelijk, actie!'' riep Alex, en de jacht begon.
Het was neger uur, en volle maan. Het was een donkere, 'enge' nacht. De dikke meneer stond samen met Alex, Lisa, Tyler en een paar agenten in z'n kantoor. Ook stonden er een paar Aracanine, van de agenten. ''Oké, ze kan nu elk moment komen. Ik leg het plan nog één keer uit. Overal in het museum staan verborgen agenten, om haar in te sluiten. De agenten zorgen dat ze hier komt, en dan houden we haar tegen. We hebben een nieuw museum onderdeel, dat ze gewoon niet kan weerstaan. Onze onderzoekers vertelden ons dat het een stuk is, uit het ei waaruit Arceus is geboren. Het is veel geld waard, en dus zeker een prooi voor de Viper.'' vertelde de dikke man.
''Ik heb een vraag.'' zei Alex.
''Vraag maar raak!'' zei de dikke man, op een frans accent.
''Is De Viper lekker? Ik heb wel zin in een wijf.'' zei Alex.
''Huh?'' zei de man, en keek naar Alex.
''Laat hem maar, totaal geen respect voor vrouwen.'' vertelde Lisa. Op dat moment klonk er een geluid, het leek op de stem van één van de agenten. ''Ze komt jullie kant op!'' riep één van de agenten, via een walkietalkie naar de dikke man. En dat klopte ook, om de hoek verscheen een lange vrouw, met lang zwart haar. Ze had een lange broek aan, en een dunne top. Haar buik was zichtbaar, en Alex vond haar erg 'aantrekkelijk.'
''Niet als Lady Gaga, maar ze kan er mee door gaan!'' riep Alex melig, zo was Alex al de hele dag. De Viper was gestopt met rennen, en keek met een zichtbare blik naar Alex. Het leek erop dat ze geen kant meer op kon. ''Zo.. vrienden en veraders bij elkaar. Ik geef het op, Ik weet waar m'n grens ligt. Een vrouw als ik geeft zich over met eer.'' zei de Viper. ''Maar, een uitweg klinkt veel beter. Kom me helpen, assistent!'' riep de Viper, en ze gooide een Pokéball in de lucht. Uit de Pokéball kwam een soort zwarte slang, met vele, gouden patronen. Alex merkte op dat sommige van Seviper's patronen, ook op de Viper's pak te zien was. ''Oohh.. Hoe geweldig. Viper heeft een Seviper, de Ironie spat er gewoon vanaf!'' riep Alex, zo melig als altijd. ''Geef het op, DramaQueen!'' riep Alex, en hij gooide een Pokéball in de lucht. Uit de Pokéball kwam Ninjask. Voordat Alex aanviel, greep hij eerst naar zijn Pokédex.
''Seviper, de Tand Slang Pokémon. Seviper's tanden spuiten een groot aantal gif in z'n prooi, waardoor de prooi rustig in elkaar zakt. Seviper heeft een levenslang gevecht met Zangoose, z'n natuurlijke tegenstander.''
''Ninjask, Shadow Ball!'' riep Alex. Ninjask maakte een zwarte bal, en schoot die naar Seviper. Seviper sprong omhoog, en keek naar Ninjask. ''Seviper, Glare!'' riep de Viper.
''Doe een Tackle!'' riep Alex, maar Ninjask deed niets. ''Vast een effect van Glare.. Ninjask, kom terug!'' Ninjask werd opgezogen door een rode, dunne straal. ''Nu, Voltorb! Dit is m'n enige kans! Voltorb, Explosion!'' Voltorb begon te gloeien, en explodeerde. Seviper was dichtbij, en kon ook niet meer verder vechten. Beide Trainers keerden hun Pokémon terug, en keken elkaar aan. de Viper begon rustig in haar zak te graaien, en haalde er een soort bom uit. Ze gooide het op de grond, en er verscheen een kleine rookwolk. Toen het rook weg trok, was de Viper ook weg. Ze hadden een goede kans, maar het was mislukt. ''Heel erg bedankt, Trainers. Jammer dat het niet werkte, volgende keer vast wel. Oui, Ik wil jullie een hotel aanbieden, het beste van de stad. Jullie kunnen daar logeren, zolang jullie in deze stad blijven. Op mijn rekening natuurlijk!'' riep de dikke man, en de kinderen namen het aanbod aan. De kinderen gingen slapen, en maakten zich klaar voor een volgende dag.
leuke epi zo als altijd