FanFic.nl

Reality Check

Hoofdstuk Eén - Sommige Dingen

“Ik snap het ook wel”� Mompel ik zachtjes, maar voor de jongen tegenover me is het duidelijk dat ik het er niet helemaal mee eens ben. “We wisten van te voren dat dit zou gaan gebeuren, toch?”�

We kijken elkaar aan. Ik zou niet weten of ik nu heel hard moest lachen, of dat ik moest gaan huilen. Soms weet je eigen gevoel het ook niet meer. Sommige dingen zijn zó dubbel. Zo te zien weet de jongen tegenover mij het ook niet meer. Een kleine glimlach staat te popelen om door te breken, maar ondertussen staan de tranen in zijn ogen.

Zachtjes lach ik. “Bill. Je bent net een wijf.”�

Een boze blik komt mijn richting op, maar ik lach alleen maar harder. “Ja toch? Je gaat toch niet huilen op het moment dat je je vriendin vertelt dat je voor een paar maanden gaat touren?”�

Bill lacht nu ook. Gelukkig. “Ja maar dat komt omdat jij begon!”�
“Ik huil nu toch niet?”� Plaag ik hem. Het is heerlijk om Bill uit te dagen.

Ik sta op, en vlak voor ik wegloop draai ik me terug naar Bill. “Wacht maar tot Tom dit hoort.”�

Een stoel schuift hard naar achter, en met een gil ren ik weg, achtervolgd door Bill. Ik weet dat het geen zin heeft om voor hem weg te rennen, want hoewel je het misschien niet zou denken, is die jongen onwijs snel, maar zoals ik al zei: het is heerlijk om Bill uit te dagen.

In de hal richting Bill z’n slaapkamer word ik ingehaald. Twee handen pakken me bij m’n armen, en Bill duwt zijn hele lichaam dicht tegen me aan.

“Als jij dit aan Tom vertelt, vertel ik hem dat jij ervoor gezorgd hebt dat Anna niet meer met hem uit wit.”� Fluistert hij in m’n oor op het moment dat hij me bij m’n armen vastpakt. “Zal die leuk vinden.”�

Ik giechel. Misschien dat Tom dat beter niet kan weten ja. “Dat was voor z’n eigen bestwil! Dat weet je zelf ook.”�

Een zachte rilling gaat door me heen als Bill in m’n oor lacht. Sommige dingen wennen nooit, en dat is maar goed ook.
“Ik laat Tom zelf altijd uitzoeken wat goed voor hem is, en wat niet”�.

“Ook al die keren dat je hem probeerde te overtuigen om andere kleren te kopen?”�

Bill doet zijn mond al open om te reageren, maar net op dat moment wordt er een sleutel in de voordeur geduwd, en een paar seconden later horen we de deur open gaan.

“We zijn nog niet klaar met dit gesprek”� Fluistert hij in m’n oor, en ik weet dat hij het op een goede manier bedoelt. Nog even houdt hij me stevig vast en drukt z’n lichaam mogelijk nog dichter tegen het mijne aan, voordat hij zich weer omdraait en naar z’n broer loopt om hem te begroeten.

Ik blijf nog even staan, stiekem nagenietend over het lichaam dat net dicht bij het mijne stond. Sommige dingen wennen nooit. Gelukkig maar.

Reacties:

takuyaxmy zei op 2 feb 2010 - 21:51:
omg mega goewwdd <3 mwuaha ik ben echt niet goed in reaqctie's geven xoxo linsoo <3 snel verder