FanFic.nl

Save your kisses for me..!x [TC]

part 3

De volgende ochtend word ik wakker door die irritante wekker, ik klop hem af en sta toch maar op. Na wat kleren te hebben genomen ga ik naar de badkamer en maak me klaar. Ik steek mijn dreads door mijn pet die ik nog eens te goed opzet. Nog een laatste blik in de spiegel en ik verlaat de badkamer en ga naar beneden, ik tref weer eens een briefje op de tafel. Hoi Tom, ik moest vandaag vroeg gaan werken, vergeet niet naar school te gaan en doe vriendelijk tegen Bill, hij zit bij je op school kus pap! Ik frommel het briefje op en smijt het weg, het is altijd het zelfde, ik tref iedere keer wel zo een briefje aan op tafel of aan de koelkast, in ieder geval ergens waar ik het zie. Echt zo kut, weet pap dan niet dat je een kind aandacht moet geven? Ik neem wat te eten en zet me aan tafel, ik staar voor me uit en eet ondertussen. Als ik klaar ben met eten neem ik mijn tas en zet die aan de deur zodat ik mijn schoenen en jas kan aantrekken. Ik neem vervolgens mijn tas en de huissleutel -voor het geval pap straks niet thuis is- ik ga dan naar de bushalte iets verderop. Ik laat me zuchtend op het bankje vallen dat er is het hokje staat. Niet veel later zie ik in de verte een gedaante, het is net een leeuw dat op twee poten loopt, ik krijg al bang als ik het spektakel bekijk. Als het gedaante dichterbij komt kan ik gerust zijn, het is Bill. Man hoe kan hij zijn haar zo doen? Ach ja zijn probleem zeker. Als hij mij ziet glimlacht hij. Volgens mij glimlacht hij altijd ach ja lekker interessant.

Als ik bij de bushalte aankom zie ik Tom zitten, meteen vormt een glimlach zich op mijn gezicht, ik kan er niets aandoen, het gaat, zeg maar, automatisch, ja het is een automatisme! Goh bestaat dat woord wel? Boeiend. ‘Hoi.’, zeg ik wanneer ik me naast hem neer zet. ‘Heey.’, zegt hij iet wat afwezig terug. Als ik mijn mond wil opendoen komt de bus er al aan. We staan op en gaan de bus in. Ik zet me naast een iet wat oudere dame omdat er voor de rest niet echt veel plaats is. Tom loopt door naar achteren en gaat bij een hele groep jongens zitten. Vast zijn vrienden of zo.



Als ik op de bus stap ga ik meteen door naar achter, naar Jonas en de rest. Ik begroet ze en zet me erbij. ‘Kijk een leeuw!’, roep Mathijs plots uit. Ik sla met mijn hand op mijn voorhoofd. ‘Wat nou, serieus dat is net een leeuw!’, zegt hij verontwaardigd. ‘Ja zal wel, dacht ik eerst ook meer het is B…gewoon een persoon!’, antwoord ik hem. ‘Ja zal wel, het is gewoonweg een leeuw dat op twee poten, of in dit geval benen, loopt.’, lacht hij. ‘Ja what evaa..’, zeg ik en draai met mijn ogen, Jonas schiet in de lach. ‘Wat nou?’, vraag ik hem. ‘Niets, je gezicht, gewoon hilarisch!’, zegt hij. ‘Wat was of is daar zo hilarisch aan?’, ‘niets, het is ent alsof je het maar een domme opmerking vond terwijl jij meestal zulke opmerkingen maakt!’, Ik lach, daar heeft hij gelijk maar nu is het anders, ik moet van mijn vader vriendelijk tegen hem doen, weet je, misschien zegt Bill het anders tegen zijn moeder en zegt zijn moeder het tegen mijn vader en dan zit ik in de problemen, en dat heb ik liever niet. Na nog wat gepraat en zo te hebben zijn we bij onze bushalte, we stappen af en gaan richting school. Als we het schoolplein oplopen is het net of iedereen ons raar aankijkt, ik kijk effe achter me en merk dat Bill ook het schoolplein opkomt. Oef het was dus niet naar ons dat ze zo keken. We zetten ons op ons vaste plaatsje ergens in het midden van het plein op een rond bankje dat rond een boom staat, in de boom hangen sliertjes stof waar namen op staan, namen van overleden familieleden van iemand die hier werkt of naar school gaat, mijn oma hangt er tussen, het was begin dit schooljaar, ze overleed aan een co²-vergiftiging. Mijn vader heeft er lang vanaf gezien en is er nu een beetje bovenop. Een beetje, nog niet helemaal, ik ook niet that’s for sure! Als de bel gaat sta ik traag op en ga richting de rij, Bill komt net een secretariaat uit en komt dan bij mij in de rij staan? Hij staat voor mij. Raar! Als hij door heeft dat ik achter hem sta lacht hij effe. Ik forceer een glimlach.




reacties?

Reacties: