FanFic.nl

Just Him ..

4

< Leuke naam > zei ik, niet in staat iets anders te zeggen. < dankjewel, maar uhmm, gaat het? > vroeg hij. Ik wilde ja hoor zeggen, maar het lukte niet, ik wist dat m’n wimpers nog nattig waren, en m’n ogen waarschijnlijk rood, dat worden ze altijd, al is het maar 1 traantje. < Ja, ik snap het al, is het erg als ik met je meeloop?> vroeg hij, en ik schudde me hoofd. < Natuurlijk niet > zeg ik, Misschien word ik wel verliefd op deze jongen, ergens hoopte ik van wel, Om Jared te kunnen vergeten, maar ergens anders verafschuwde ik het idee, ik wilde eigenlijk helemaal niks met Serena of haar tweeling te maken hebben. Hoedanook hij was iniedergeval niet lelijk. We liepen samen naar de aula. Sofie wierp me een blik toe van: Wat in godsnaam moet je met hém? Hij is serena tweelingbroer notabena! Ikhaalde m’n schouders op en Sean praatte verder. Ik was eigenlijk niet naar hem aan het luisteren, om eerlijk te zijn was ik op zoek naar Jared, misschien was hij al klaar met Serena aftelebberen, en was ie in de aula komen zitten. Maar hij was er niet, net zo min als Serena. < Hallo? Wat is je antwoord? > vroeg Sean, en ik realiseerde dat hij het tegen mij had. Hij zuchte, haalde diep adem en zei: < ik snap helemaal niks van wiskunde, kan je me na schooltijd helpen? > Eerlijk gezegt denk ik niet dat hij van plan was aan wiskunde te doen, dat dacht ik te horen aan zijn toon. Wat zou ik doen? Zou ik stom zijn en gaan, of slim doen en niet gaan? Ach, ik heb er geen zin in, denk ik. < Uhmm.. nee sorry, ik kan niet. > Weet je, ik kan eigenlijk best goed liegen. Dat komt eigenlijk goed uit, soms dan. M’n moeder zei vroeger altijd dat liegen slecht was. Maar wat boeit mij dat? Dan had ze maar niet moeten weg gaan, en me het moeten leren. Mijn moeder is namelijk gestorven, toen ik een jaar of 5 was. Het maakt niet uit wat ze ook zeggen, ik ben en blijf boos op haar, hoe haalde ze het in haar hoofd om bij mij, bij mij vader weg te gaan? Ik voelde woede opkomen, en tranen, maar ik vocht er tegen, omdat ik me opnieuw realiseerde dat Sean er was. Ik draaide me naar hem om, maar hij was er niet. Nu ik eens goed kijk, was niemand er meer. Zelfs Soof was niet naar me toe gekomen. Fijn, ik was dus lekker te laat, en het boeide me niet.

Vier weken later wist ik niet of alles beter, of juist slechter ging. Tussen Jared en mij? Ik weet niet hoe ik ooit heb kunnen denken dat ik hem leuk vond, nu we al 4 weken naast elkaar zitten, maakt hij van iedere kleine ding een probleem, en toch, toch maakt mij hart een sprongetje als ik hem in de ogen kijk, tog raak ik teleurgesteld als hij niet op school is, of gaat spijbelen, en tog krijg ik tranen in me ogen als ik hem met Serena zie, Maar ik had mezelf verboden te hopen, en ik niet alleen, dat had Sean me ook verboden. Hoe het is goed gekomen tussen Sean en mij? Die middag ben ik langs zijn huis gegaan om hem te helpen met z’n Wiskunde, en om me exuses aan te bieden, Ik had het mis, hij was helemaal niet van plan iets anders te doen, hij snapte het gewoon echt niet. Ik was Sean gaan vertrouwen, Op alles, ik kon alles aan hem kwijt en hij aan mij, hij was mijn beste vriend, en Sofie mijn beste vriendin, toch vind sofie dat ik hem teveel vertrouw, maar ze gaat er niet op in. Maar even terug op Sean, Sean was anders dan Serena. Serena is een heks, en Sean, Sean is echt een leuke jongen. Je moet niet gaan denken dat ik op hem val ofzo, want dat is niet zo. Sean is niet alleen een vriend die er alleen is als de zon er ook is, hij is ook een vriend die er is als de wolken voor de zon staan, weetjewel. Je denk vast en zeker, maar 4 weken komop, je kunt iemand tog niet zoveel gaan vertrouwen? Maar dat was wel het geval. Ik vind het niet goed van mezelf, maar eerlijk gezegt vertrouw ik Sean meer dan Sofie, niet dat sofie niet te vertrouwen is, natuurlijk wel, maar soms heeft ze de neiging om haar mond voorbij te praten, en dan niet perongeluk. Snap je? En Sean, hoewel hij de tweelingbroer van Serena is, heb ik hem geen woord erover horen zeggen, Hij zegt zelfs dat hij zich schaamt voor Serena. Nja, genoeg over Sean he? Ik zal je ook niet meer vervelen met de ruzie’s tussen mij en Jared, Ik zal je vertellen wat ik vandaag heb meegemaakt, ik lig nu namelijk in mij bed, naar het plafond te staren.

Ik kwam vandaag te laat op school, en Meneer Matthew ( ons mentor ) was er gewend aan dat ik soms te laat kwam. Ik ging op mij plek naast Jared zitten en draaide me om om mijn spullen te pakken. Wil je raden wat is gebeurd? Nou? Oke, ik raakte perongeluk de arm van Jared aan, weet je wel, mijn arm schuifde langs die van hem, hoe dan ook, hij was gloeiend heet! Ik zweer je dat ik het niet verbeeld heb! Ik weet gewoon dat het echt is. Hoe dan ook, of ik het nu wilde of niet, ik begon me een beetje zorgen te maken. < Hee, gaat het wel ? > fluisterde ik naar hem. Hij draaide z’n hoofd om en keek me aan. Oh damn He is soo hot! Ikverdrinkk! < Ja hoezo da nou weer? > vroeg hij geirriteert. < Nou, je bent gloeiend heet! Volgens mij heb je koorts > fluisterde ik en legde mijn hand op zijn arm. Jawel, ik had het me niet verbeeld, hij was echt gloeiend heet! Hij schudde mijn hand weg en zei dat alles goed ging en ik van hem moest afblijven, < rustig man, ik zeg het alleen maar ! > Ik zag zijn handen overdreven trillen, maar bleef hem boos aankijken, meer naar z’n handen dan naar hem maar dan nog. Zijn handen hielden langzaam op, en hij keek me aan. Ik zweer je als blikken konden doden he, hoe hij mij aankeeek, verdomee, ik zweer je zijn ogen spuwde een en al kwaad uit, k werd er zelfs een beetje bang van. < ach laat ook maar zitten, > siste ik naar hem en draaide m’n hoofd om. Het zou mij een zorg zijn.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.