FanFic.nl

Just Him ..

7

Ik voelde de vlinders naar boven kruipen.. Mijn hart maakte alweer een sprong, maar deze sprong was anders, kun je het nagaan, mijn hart, die al 2 jaar de zelfde sprong maakte, is van koers veranderd, hoedanook, ik keek Jared recht in de ogen aan. Ik vergat alles, de klas, de school, ik staarde alleen nog naar zijn gezicht, en hij staarde terug, met de zelfde uitdrukking om zijn gezicht als de mijne.

Na een paar seconden werd ik me weer bewust van mijn omgeving. Jared waarschijnlijk ook, want hij zei tegen mnr. Bazermon dat zijn banden lek waren. Meneer Bazermon geloofde het niet en stuurde hem de klas uit. Goed, dat gaf me de tijd om mijn gedachte te ordenen. Wat was er net gebeurd? Ik ben al 2 jaar verliefd op hem, maar nooit, nog nooit heb ik dit gevoeld. Wat voelde ik eigenlijk? Ik denk.. ik durf het niet eens te zeggen.. maar ik denk.. dat.. dat.. dat ik van hem hou.. Maar dat wilde ik niet, want ik wist hoe onuitstaanbaar hij kon zijn, ach verdomme, ik had me gewoon ziek moeten melden. Wat ik niet begreep was waarom hij mij ook zo aangekeek, oké dat ik op hem val is oud nieuws maar hij? Ik geloofde het niet, en dat was niet wat ik voorme probeerde te houden, het was wat ik echt voelde. Ik vertrouwde hem voor geen meter. Ik ging gewoon doen wat Sean me had gezegt, gewoon moeilijk doen, zelf niet met een gesprek beginnen.. Iedere andere dag was geen probleem geweest.. maar vandaag? Vandaag keek hij me aan met de zelfde uitdrukking op zijn gezicht als de mijne.

De les was afgelopen, en Jared was nergens te bekenen. Het was pauze, en ik besloot alles wat er net gebeurde later aan Sean te vertellen. < He, kiim > zei Sean terwijl hij kwam aanlopen. < Hoi Sean > zei ik droogjes. < Is er wat? >vroeg hij, <nee, hoezo?> beantwoorde ik. < Ach, laatookmaar zitten, uhmm wat ik wilde zeggen, owja, ik heb nogal slecht nieuws voor je> zei hij langzaam. < Owja, wat voor nieuws dan ? > Ik dacht dat hij wilde zeggen dat hij Jared had gezien. < Jared en Serena zijn sinds zaterdag bijelkaar, en .. > Ik hoorde hem niet meer, omg, ze waren bijelkaar? Waarom keek Jared dan zo raar naar mij? Had ik iets op me gezicht, ik als nu naga wat er toen op mijn gezicht ging, was het volgens mij ongeloof, ach damn, ik kom hier niet uit, en het bezorgt me hoofdpijn. < dus, want denk je ervan? Als we wat droge kleren meenemen word het wel weer lachen, en minder koud dan de vorige keer > vervolgde hij < he.. watte? > vroeg ik, nog steeds niet helemaal wakker. < Ach, weer ik gedachten gezonken? Maja, je hebt niks te kiezen dus..> <Wat?> vroeg ik. < Ik heb het over dat we strax naar de strand van Lapush gaan, en het is laatste zomerse dag, dus je hebt het niet voor het kiezen. > < O, leuk > zei ik, ikhad het gevoel dat ik iets niet zag, iets niet snapte. < En wie bedoel je met we? > vroeg ik <jij, ik..> Totzover kon ik het nogwel aan. Ik was wel vaker naar het strand geweest met Sean. > < Jared en Serena. > mijn mond viel geloof ik open van ongeloof. < WAT? Ben je gek geworden, ik ga niet mee! > zei ik hard, maar wel zach genoeg dat alleen hij me hoorde. < Ik zei tog al, je hebt het niet voor de kiezen, ik sleur je mee. En trouwens ik neem je juist mee omdat Jared er is. > < O? > vroeg ik < Hoezo dat? > < Misschien vind je hem niet meer zo leuk als je hem wat beter kent.. Snappiee? > ging hij weer verder. Ik dacht aan hoe ik me vanochtend voelde toen ik hem zag, de vlinders fladderden weer, en ik wist dat het onmogelijk zou zijn om hem te vergeten.

Ik was vandaag kwart voor 1 uit, dus ik haaste me naar huis. Goed, Jared mocht dan misschien komen, mar ik zou plezier hebben, samen met Sean. Ik zoch mijn zwemspullen en propte ze in een tas samen met een borstel, droge kleren en handdoeken. Ik hoorde gelach van de voortuin komen, dus ik wist dat ze er waren. Ik deed vlug nog een borstel door mij haar en rende de trap af. Ik deed de deur open, en Jared stond voor me. Hij stond met zijn rug naar me toegekeert, en gooide een takje Seans kant op, toen draaide hij zich om en keek me aan. Hij verstrakte opnieuw en ik ook. Maar niet zo hevig als vanochtend, het was het zelfde, maar ik kende het gevoel nu. Ik maakte me los van zijn gestaar, en pakte m’n teenslippers. Ik stond nu bij mijn deur, en Jared zat op zijn fiets, nog steeds een beetje ongelooflijk voor zich uit te staren. < He Sean ? > vroeg ik. < Ja, kimmetje? > vroeg hij melig. O god, het zou een ramp worden vandaag op het strand. < Zou ik bij jou achterop mogen? > vroeg ik, terwijl ik de deur achter me dicht trok, ik wist dat hij ja zou gaan zeggen. < Uhmm.. Kim? > vroeg hij. < ja? > zei ik. < Mijn achterkant dinges is kapot, die bagage ding, maar je kunt wel hier op de stang> zei hij, even leek het me geen goed idee, maar toenzag ik Serena naar Jared staren, en ik wist dat ik het wilde. Noem me krankzinnig of krankzinnig, ik weet dat Jared mij niet wil, en tóch probeer ik hem jaloers te maken.. Verdomme. Ik ging bij Sean op de fiets, en zo fietste we naar Het Lapush strand.

We waren daar al een anderhalf uur, maar we waren nog droog, en met we bedoel ik Sean en mij, want Jared en Serena waren er al in gesprongen. We hadden lekker gegeten, en Sean wilde nu toch een duik nemen. Hij trok zijn shirt uit, en vroeg, < Ga je mee kim? > ik schudde mijn hoofd, maar hij nam er geen genoegen mee. Kom op Cupiido, vergeet hem, kijk om je heen, ga lekker zwemmen. > Ik schudde alweer mijn hoofd. Hij grijnsde, en ik wist wat hij van plan was. Ik stond op en begon achteruit te lopen, mijn rug was gebogen en mijn handen voor me, dat een beetje de beeld gaf van, asjeblieft, laat me met rustt. Hij liep langzaam op me af, en grijnsde steeds breder. Sean keek geschokt iets naar achter mij, en ik was zo stom om mijn hoofd te draaien, en voor ik het wist gooide hij mij over z’n schouder heen, ik smeekte hem om mij terug te zetten, maar hij liep op zijn dooie gemak overhet strand heen. En op dat moment zag ik Jared het water uitkomen. Hij zocht een beetje rond naar Sean en mij, en toen kruisde onze blikken elkaar. Hij keek woedend, of toch niet, ik weet het niet percies, het klopte niet, er was ook iets anders in de ogen van Jared Met en shock realiseerde ik me wat het was. Het was Jaloezie.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.