Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Twilight » Just Him .. » 10

Just Him ..

18 jan 2010 - 17:13

1621

0

206



10

Dit keer geven mijn benen het echter wel op en ik zak neer, en staar voor me uit. OMGOMG, ik ga uit met Jared! God,godgodgodgod! Ik ben zoo blij. Ik schrik wakker als ik een hand op mijn schouder voel, ik kijk omhoog en zie Sofie naar me kijken, en dan moet ik lachen. Niet zo een kort lachje, maar de slappelach. Na een minuut of 10 zit ik naasthaar op een bank. Het is niet zo een bank die mensen meestal in huis hebben, nee het zijn blauwe houten banken, en je kont doet er heel erg pijn van als je er te lang in zit. Hoe dan ook we zaten dus, en ik vertelde haar wat er was gebeurd, ze grijnsde naar me. < eindelijk voor elkaar he ?> zegt ze < Wat ?> vraag ik < Jared! > zegt ze en ze grijnst nog breder. < Ja, haha, ik kan het zelf nog niet eens geloven, omg JARED, seiruess!! > Ik voelde me blij en had te veel energie. Toen zag ik Sean ons kant op komen, Sofie zag hem waarschijnlijk ook en dus stond ze op, ze mocht Sean niet echt, godmagwetenwaarom. < He > zei ik en hij glimlachte naar me. < heb je nu eindelijk wat met hem?> vroeg sean. < Nee, joh, we gaan straks alleen naar het strand. > zegt ik. < wat leuk > zegt hij droog en ik kijk naar hem op. < Sean, en nu seirues, wat is er? > < Kim, ik wil je pret niet verpesten, maar volgens mij moetje eens nadenken. > zegt hij nogsteeds droog. < Hoezo ?> ik snap het niet, wat bedoelt hij? < Nou, gisteren had hij nog met Serena, en zoende haar. > ik kreeg weer die beeld te zien. < en gistere avond komt hij nog laat op bezoek, gaat met Serena naar haar kamer en komt er 1 uur later uit, en dan is het uit. > Waar heeft hij het over. Mijn goeie humeur was weg en ik bedacht me dat het geen uur duurde om het uit te maken, geloof het of niet, het waren maar 4 woorden; ik maak het uit. Hij had wel gelijk. En ik wist, ik vóelde dat ik hem niet vertrouwde, hij had iets geheimszinnigs, besefte ik me. En toch wilde ik op hem af gaan en zoenen. < En dan kust hij jou opeens> vervolgd Sean, en ik vraag me af of ik nog meer gemist heb, toen ik aan het denken was. < Sean, ik weet dat je gelijk hebt, maar ik voel me zo gelukkig. > zeg ik en durf hem niet aan te kijken. Dan voel ik een arm over me schouders heen, en ik leg mijn hoof op zijn schouder. Nu moet je niet verkeerd gaan denken, Sean en ik zijn goeie vrienden, zo zitten we wel een vaker. Niet dat ik dat ooit aan jou heb vertelt.. maarja.. nu weet je het. Ik kijk wat in het rond, en ik kom oog in oog te staan met Jared, hij kijkt een beetje geshokeert, maar ikzie zijn blik veranderen, en hij kijkt boos. < Kijk deze bitch is, eerst beetje flirten met mí­jn vriendje, en dan met mijn broer> zegt Serena opeens en gaat ze voor me staan. < Sorry wat? > zeg ik boos, en ik kan mij oren niet geloven. Zag ik er zo uit, flirtend met 2 mensen? < Je hoort me wel. Je kan mij broer hebben, da kan me niks schelen. Maar van Jared blijf je af! > sist ze en ze kijkt me weer boos aan. < Serene flik..> begint Sean < Nee Sean, hou je er buiten. > kat ik hem af en blijf Serena aankijken. <Serena, je moe tjezelf niet verwarren met mij, en o, ik probeer Jared niet van je aftepakken, en dat kan helemaal niet, want hij heeft je gedumpt. Klaar. > ik zie haar gezicht betrekken, ik wil nog alles zeggen, haar met van alles beschuldigen, maar ik hou mij mond. < Bitch > zegt ze en draait ze weer op en loopt alwéér dramatisch weg. Dan voel ik een hand op mijn schouder, en dan realiseer ik me weer, dat Sean de tweelingbroer is van Serena, al zijn ze totaal verschillend vanelkaar. < Rustig Cupido > lacht sean en ik draai me om en kijk naar hem. Ik ga weer terug tegen hem aan zitten als ik Serena, alweer zie staan. < Ik ben wat vergeten te vertellen. > ik voel Sean naast me verstrakken, maar ik begrijp niet waarom. < Je mag best flirten met mijn broer hoor> zegt ze vriendeljk, maar haar ogen staan boos. <ik wéét toevallig dat hij dat wel heel erg leuk zou vinden. > zegt ze nogsteeds vriendeljk, en ben ik de gene met de vertrokken gzicht. Ik draai me om naar Sean en ik zie hem naar buiten kijken, zijn hoofd gedraaid van mij. God, hij was een vriend, meer niet. Hij voelt niks voor mij he? Asjblieft niet! < Sean ?> zeg ik voorzichtig. Hij draait zijn hoofd naar mij om en ik zie de verdriet in zijn ogen. O god nee, waarom voel ik me schuldig. Pffffftt. < Kijk, ikhoef geen medelijden oke? Ik verwacht er ook niks van, ik neem genoegen met alleen een vriendin. > zegt hij, en ik weet dat hij liegt. < dat kan je niet. > zeg ik en hij kijkt me opeens boos aan. < je kunt zo boos kijken als je wilt, ik weet dat ik gelijk heb. Jij kunt niet alleen genoegen nemen met zomaar een vriendin, dat probeer je je alleen voor te houden. Je zult iedere keer dat je omhels, iedere keer dat ik tegen je aan leun > Mijn gezicht vertrekt ondertussen. < gaan hopen, en dan, als ik je over Jared vertel, sla ik die hoop in je gezicht. Ogod, wat heb ik gedaan? Mompel ik nog uit en sta op en ren weg. Ik moest er even uit.ik voelde al een traan naar beneden zakken, en toen, natuurlijk, heel voorspelbaar, Greep iemand me bij mijn pols. Ik probeer mijn pols los te rukken, maar hij houd me stevig vast. < wat is er ? zegt Jared dan, o god, waarom hem? Waarom nu? Damn! < Nee er is niks> zeg ik en draai me nog steeds niet naar hem om. Hij pak me bij mij schouder en draai me snel naar hem toe. < Wat is dit dan? > zeg hij terwijl hij een traan van mij wang af veegt. < Wat is er? > vraagt hij nog eens, maar het klopt niet. Ik zí­e in zijn ogen dat hij weet wat er gebeurt is, en op dat moment realiseer ik me dat Sean ons waarschijnlijk ziet. Ik trek met al mij krach mijn pols los, maar het lukt niet. < Jared, laat me los, asjeblieft.> zeg ik en hij laat me los. Dan draai ik me op en begin weer te rennen, ik zet net 5 stappen als ik door de klapdeuren ben en ik word opnieuw vastgegrepen. Ik draai me dit keer om en zie ik alweer Jared staan. Ik was nog maar 2 stappen van de meisjeswc verwijderd, maar ik besloot te blijven staan. < Gaat het ?> vraagt hij. < ja , prima > zeg ik, ik ga hem de waarheid niet vertellen. Echt niet. < het gaat niet, oke, begrpen > zegt hij dan. < ik zei dat het goed ging, en mag ik mijn pols trg ? > Hij laat mijn pols los en trekt me terg naar een hoekje. < nou ? > zeg hij, < Wat nou? > vraag ik. < Wat is er ?> o my god, ik voel me boos worden en kijk hem aan, en zodra ik in zijn ogen kijk, ebt de woede weg. < er is niks zeg ik toch ? > zeg ik, vastbesloten niks te zeggen. Hij kijkt me heel erg liefjes aan en vraag < asjblieft ?> Deze truck gaat niet werken, ik weiger het, en ik voel me hart harder kloppen, vernaderd niks, denk ik, ik ga het niet zeggen. < Ik zie hem gewoon als vriend weetje, en ik weet hoe het is om verliefd te worden op iemand, en ik weet ook dat dat heel erg pijnlijk kan zijn als die gene je niet leuk vind. > hoor ik mezelf zeggen, ik kon er niks aan doen, hij is gewoon te mooi om te weerstaan. < spreek je uit ervaring ?> vraagt hij dan. Wat zal ik zeggen? < Ja. > zeg ik. < vertel > zegt hij dan en ik besluit hem blindelings te vertrouwen. < Er is een jongen, die ik al 2 en half jaar leuk vind, weet je, dus ik weet hoe het voelt om verliefd te zijn, om hoop te krijgen, en om die hoop weer terug in je gezicht geslagen te krijgen. > zeg ik zachtjes. < hmm, ik weet hoe het voelt > zeg hij, en ik kijk hem verbaast aan, hij? < Er is een meisje die ik leuk vind weet je> begint hij, hij denkt natuurlijk aan Serena, maarik ben niet zeker dus ik vraag < Serena? > ik zie hem met afschuw naar me kijken? Omg, vind hij haar niet leuk? < nee, echt niet, Serena vond ik vorig jaar misschien leuk, maar wat is voor haar voelde, was niks in vergelijking met wat ik voor deze nieuwe meisje voel. > Zegt hij, en ik voel een steek in me zij van jaloezie. < en? > vraag ik dan onschuldig, < Wie is die gelukkige, voelt ze niks voor jou? > vraag ik luchtig. < Ach, ik weet het niet > zucht hij dan. < Ik ga het haar vragen > zegt hij, en ik kan wel janken. < Hmm.. weetje als je wilt kunnen we ons plannen van vanovond wel annuleren, dan kan jij met die meisje gaan praten > zeg ik tegen mijn zin. < Nee > zegt hij, en ik zie hem schrikken. < echt niet! > < Waarom niet? > dring ik aan. < laat maar zitten, je komt er wel achter > zegtt hij, en kijkt me aan. < nee, ik wil het weten > zeg ik en kijk hem aan. Ik zie hem zuchten <omdat ik met het meisje die ik leuk vind vanavond naar de strand ga. > zegt hij.


Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.