FanFic.nl

Just Him ..

15

<hoi> zegt hij als hij bij me is, en drukt me tegen hem aan, is ie niet geweldig? < hoi > zeg ik ook maar. < En, hoe was het gister? > < Hmm.. leuk, beetje vreemd, maar leuk. > < hmmm > zegt hij alleen maar. < Zullen we naar Lapush gaan. > ik grinnik. < Wat heb jij toch met die strand? > hij kijkt mij ook grijnzend aan en haalt 1 wenkbrauw op. < Heb je er iets tegen om tegen mij aan te zitten dan? > Ik voel dat het bloed stijgt naar mij gezicht en draai mijn hoofd om. < Ja, dat heb ik > zeg ik maar. < O, echt? Daar liet je gister dan helemaal niks van merken. > O god, ik weet zeker dat ik roder ben dan een tomaat. Ik kalmeer mezelf een beetje en draai me naar hem om, Ik zie iets uit mijn ooghoeken bewegen, en kijk snel terug. O god, sofie stond te gluren. Vanuit haar raam! Ik begon te giegellen, en hij keek me verbaast aan, ik richtte mijn blik op hem, pakte hem hand vast, en sleurde hem mee. En eventjes toen hij niet keek, draaide ik me om om grijnzend nar haar te zwaaien. Ze zwaaide terug, en wij gingen de straat uit. < Zo, wordt het dan toch nog Lapush?> < Hmm, maakt me eigenlij niet zo uit, maar als we naar lapush gaan wil ik wel mijn jacky thuis gaan halen. > < Hmm, je hebt mij toch > plaagt hij.
Toen we eindelijk in Lapush waren nestelde ik me tegen hem aan en zonder naar hem te kijken vroeg ik meiets af. < Zeg.. > begon ik < Ik gaje wat vragen, maarje mag niet boos worden. > <Ik zal mijn best doen > zei hij, en ik hoorde aan zijn stem dat hij moest lachen. < Waarom …waarom.. > < waarom ? ga door. > onderbrak hij me < Laat me dan uitpraten. > Hij knikte, en ik ging door < waarom ben jij zo warm ? > Ik voelde hem verstrakken. < Ik bedoel, volgens mij is het niet gezond, het is alsof je te hoge koortst hebt. > Hij verstrakte alleen maar meer, en volgens mij zocht een uitweg om hieruit te komen. Zou hij spijt hebben van dat hij me uitvroeg? <Dat vertel ik je.. > begon hij serieus, god laat hem asjeblieft niks flauws zeggen. < Dat vertel ik je al de tijd rijp is. > < ik begrijp he niet, en wanneer is de tijd rijp. > Hij was een tijdje stil, wat mij de tijd gaf om te dneken. Wat bedoelde hij met als de tijd rijp is, laat het asjblieft iets goeds zijn. < Dat zul je wel merken. > < Jareed > begon ik, < Doe niet zo geheimzinnig. > Ik gniffelde op een boze manier. < Ik doe geheim zinnig? > vroeg hij boos, o god, wat ben ik blij dat ik hem niet kan aankijken. <Jij doet geheimzinniger dan mij, Denk je dat ik niet in de gaten heb dat je me niet vertrouwt, iniedergeval niet helemaal.> Hij had zijn hand op de zere plek gezet. Kut. Hoe ging ik me hieruit redden? Opeens voelde ik me rillen, en besefte dat hij zijn handen om me heen weg had gehaalt. Ik keek een beetje schuldbewust naar de grond en beet hard op mijn onderlip. Opeens voelde ik zijn armen om mij heen < Het spijt me, dat was verkeerd. > fluisterd hij. < owja? > vraag ik. < Ja, natuurlijk, dat had ik niet tegen je mogen gebruiken. > Ik zuchte. < Maar je had wel gelijk.> Zei ik zo zachtjes dat ik betwijfelde of hij me wel had gehoort. < Ach Kimmie > zegt hij en slaat zijn armen steviger om me heen. < En, wat bedoelde je daarnet met vreemd. > begint hij. < vreemd? Wat is er vreemd ? > < Gister, met Am.. ik bedoel bij het nichtje van Sofie. Er ging een vreemde Deja-Vu gevoel in me langs en ik vroeg me af waarom. < O, uhmm.. Owja, Gister toen jij weg was, kwam sofie naar buiten gerend, ik heb eventjes met haar gepraat, en toen rende ze terug naar binnen, ik draaide me om om naar binnen tegaan, toen ik gejank hoorde, maar je zou het eens moeten horen jared, het was net of ie naast me stond, zelfs nu, als ik er aan denk, krijg ik kippenvel. Ik voelde heb verstrakken en hoorbaar slikken. < En toen, gister,We waren met Amy, het nichtje van Sofie, naar het bos, toen ik wat hoorde,> Hij verstrakte nog meer. < ik draaide me om en er was niks, en toen zzomaar ergens dicht bij ons in de buurt, opnieuw, wolvengejank, ik zweer je, Toen had ikSofie en Amy nog, maar eergister avond, was ik ook nog alleen thuis, Bang dat ik was. > Hij zat nog steeds verstrakt om me heen. <Het vreemde is, ik denk eerlijk gezegt niet dat wolven zulke harde geluiden kunnen maken, maarja. Laat ook maar zitten. > Ik voelde hem nog erger verstrakken, en dit keer begon het pijn te doen. < Jared ? > vroeg ik, hij gaf geen antwoord. < wil je asjeblieft niet zo verstrakt doen ? > Ik voelde zijn hoofd bewegen in een vorm van een ja, maar bewegen deed hij niet. Ik rukte me los, maar nog beweegte hij niet. Nu zat ik op mijn knieën, bewust van hoe koud het was. Er verscheen een glimlachje om mijn gezicht, en ik boog onzeker voorover, om hem een kusJE tegeven. Maar zodra onze lippen elkaar raakte leek hij zich bewust te worden van mij, en sloeg zijn armen om mij heen, mij terug kussend. Hij maakte met zijn lippen mijn mond open en ik begon , ach laat ook maar zitten, ik zal je de onsmakelijke details besparen. Naja hij zoende me dus. Uiteindelijk kreeg ik kramp in mij rug van een ongemakkelijke houding en trok me terug. Hij glimlachte liefjes. < Heb ik veel gemist? > vroeg hij. < Nee, ik heb je alleen vertelt wat er gister was gebeurd enzo, meer niet. > hij schudde lachend zijn hoofd, < dat bedoelde ik niet > zegt hij en trekt me in een makkelijkere houding naar hem terug, en begint me opnieuw te zoenen, god, wat ws dit heerlijk, bijna, echt bijna, had ik gezegt dat ik van hem hield, maar godzijdank kon ik me inhouden.
Uitendelijk bracht hij me thuis, alweer lopend. < Hé hoe ga jij nou terug ?> vroeg ik. < Maak je geen zorgen > Zegt hij, en bukt voorover, om me een afscheidkus te geven. < Ik hou ook van jou> mompelde hij plotseling. En ik kon me niet veroeren, ik verlamde. Hij zag mij gezicht en gniffelde. < Was dat niet wat je al heel de dag probeert in je te houden ? > Ik knikte. < Ik hou van je > momelde ik voor het laatst en toen keek hij met opgetrokken naar mijn huis, of achter mijn hius, kan ook. Hij schudde zij hoofd en glimlachte liefjes. < Vanavond zal ik me rustig houden, hoef je niet bang te zijn > Zei hij, Kuste me op mijn voorhoofd en liep weg. Wat bedoelde hij daaar mee?

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.