FanFic.nl

When I fall in love with a wrong kind of Monster.

``4

‘Nou Paige? Nog van plan een antwoordt te geven?’ ik keek omhoog en zag meneertje Baserton. ‘uhum.. wat vroeg u ook al weer ?’ achter me grinnikte er iemand. ‘Goed mevrouw Auterra, u bent dus van plan meteen de eerste les na de vakantie te dromen.’ Hij mompelde nog wat en keek me toen aan. ‘eruit.’ Zei hij en ik zuchtte. Hij had gewoon de pik op mij, niet dat ik zo veel van hem hield hoor, maar ja, het blijft vervelend. ‘dank u wel.’ Zei ik en liep de klaslokaal uit. Ik ging dus echt geen verwijdering brief halen, ik was niet gek, dan mocht ik morgen tot half 5 na blijven. Ik liep direct door naar de kantine en nestelde me ergens achter in, in een hoekje. Ik pakte mijn oordopjes en sloot ze aan op mijn mobiel. Ik moest denken aan die nieuwe jongen. Ik zuchtte en sloot mijn ogen. En dan had ik commentaar op Emma. Ik zuchtte opnieuw en opende mijn ogen. Tot mijn verbazing was onze standaard plek ingenomen. Omdat ik nu alleen was was ik achterin in de banken gaan zitten, maar onze standaard plek was ergens aan de rand van de kantine. 2 jongens en 1 meisje zaten er aan die tafel. Mijn mond viel letterlijk open bij het zien van deze mensen. Ze waren zo.. zo.. ik weet het niet, beeldschoon. Ik besloot er maar niet naar te staren, en juist op het moment dat ik mijn blik wilde afwenden kruiste mijn blik met die van die ene jonge, die ene waar ik tegen aan was geknald. Hij keek me chagerijnig aan en ik had de neiging mijn middelvinger naar hem toe te steken. De kantine was leeg op hun en mij na. Hun praatte zachtjes met elkaar, tenminste, ik zag hun lippen bewegen, maar aangezien ik oordopjes in had. Ik draaide mijn blik weg en keek naar de klok, Wat ging het toch weer goed met mij, eerste les direct al eruit gestuurd. Uit mijn ooghoeken zag ik wat bewegen en draaide mijn hoofd om. Ik zag dat Dean naar me toe kwam lopen. Ik haalde mijn oordopjes eruit. ‘Wat doe jij hier?’ vroeg ik en hij zuchtte. ‘ik moet uhum, mijn rekenmachine en mijn geo uit mijn kluis halen. ‘ ik zuchtte. ‘waarom ben jij er zo snel uit gestuurd?’ vroeg hij. Ik rolde met mijn ogen. ‘hij mag me niet.’ Zei ik. ‘ik was niet aan het opletten’ zei ik verveeld, die rotvent moest altijd mij hebben. Hij snoof. ‘ik zou jou ook niet mogen als ik docent was.’ Zei hij gniffelend en ik gaf hem een stomp op zijn arm. ‘Het is de waarheid zus.’ Zei hij en ik rolde met mijn ogen. ‘wil jij zeggen dat hij jou wel mag.’ Zei ik en hij snoof. ‘Nee,’ zei hij. ‘maar hij haat jou duidelijk meer dan mij, want mij stuurde hij er niet uit.’ Ik zuchtte. ‘Heb je verwijderingbrief gehaald ?’ vroeg hij. Ik keek hem spottend aan. ‘gaan we grote broer spelen?’ vroeg ik en hij haalde zijn schouders op. ‘jij gaat dit straks uitleggen aan mam en pap, dus.’ Ik zuchtte. ‘hou je bek.’ Kreunde ik en hij grinnikte. ‘geef jou rekenmachine en geo even’ zei hij. ‘waarom?’ vroeg ik terwijl ik mijn tas pakte. ‘ik heb de mijne niet bij.’ Zei hij en ik gaf ze aan hem. ‘niet op kliederen’ zei ik en hij gniffelde. ‘Yes ma’am.’ Ik begon ook te grinniken, hij leunde wat voorover. ‘heb je die nieuwe al gezien?’ ik rolde met mijn ogen en knikte. ‘die chick is hooat!’ fluisterde hij en ik gniffelde. ‘Je kunt haar toch niet krijgen.’ Zei ik en hij rolde met zijn ogen. ‘hoef ik ook niet.’ Zei hij serieus. ‘ik mag ze niet zo.’ Zei hij. ‘ze zien er misschien mooi uit, maar iets aan ze staat me niet aan.’ Ik grinnikte en rolde met mijn ogen. ‘Nee serieus, heb je dat niet?’ vroeg hij en ik keek hem spottend aan. ‘we zijn ook een tweeling van niks he’ vroeg hij lachend. Ik grinnikte en hij stond op. ‘doei’ zei ik en hij zwaaide, ik stopte mijn oordopjes in mijn oren en alweer kruiste mijn blik met die van die ene jongen. Ik wende mijn blik snel af toen mijn muziek stopte en mijn mobiel begon te trillen. Emma? ‘Paige’ kreunde Emma. ‘Emma?’ vroeg ik verschrikt, ze klonk vreselijk. ‘kom ff naar de wc’s’ zei ze en ik stond al snel op, en rende naar de wc’s. Ik wierp nog een laatste blik op de nieuwe groepje en ik zag dat ze mij alle drie aankeken. Ik wendde mijn blik snel af en rende naar de wc’s. ‘Paige’ kreunde Emma. ‘Emma?’ vroeg ik, ze was helemaal wit en zag er niet uit. ‘Gaat het?’ vroeg ik en ze schudde haar hoofd. ‘ik voel me kotsmisselijk.’ Zei ze. Ik rolde met mijn ogen en ondersteunend begeleidde ik haar naar de receptie. ‘Ze is misselijk en wil naar huis.’ Zei ik en hun knikte, schreven een brief doe moest ondertekend worden door haar ouders en ze mocht daarna weg. ‘Wacht.’ Zei ik. ‘ik ben Sean wel even op.’ Sean is de beste vriend van mijn moeder, en de vader van Emma, best wel grappig eigenlijk, want haar moeder was m'n moeders beste vriendin. 'Nee' kreunde ze. 'ik bel hem zo wel even op.' ik schudde mijn hoofd. 'ik dacht het niet.' ik draaide snel hun huisnummer en al snel werd er opgenomen. 'Met Sofie.' klonk er blij. 'Soof?' vroeg ik. 'Ja ?' vroeg ze en ik moest gniffelen. 'he soof, kun je Emma komen halen? Ze voelt zich kotsmisselijk.' Soof mompelde wat en het leek op: zeker een toets.. 'Ja is goed, zeg maar tegen d'r dat ze bij de poort moet wachten en dat ik eraan kom.' zei ze daarna. 'is goed.' zei ik en keek naar emma die stond te wankelen. 'kom' zei ik zodra ik had opgehangen. 'het duurt nog wel voordat ze hier heen komt, laten we vast in de aula zitten.' ik ondersteunde haar en samen liepen we de aula binnen. Ik zag dat de nieuwelingen weg waren. 'Wat doe jij hier eigenlijk?' vroeg Em. 'eruit gestuurd' snoof ik en Emma grinnikte. 'zo snel?' vroeg ze en ik moest ook gniffelen. 'Baserton.' zei ik alsof het een verklaring was en ze keek me met begrip aan. 'He' zei ze daarna fluisterend. 'Heb je de nieuwelingen al gezien?' ik beet op mijn onderlip. 'ja..' zei ik. 'En.. ?' vroeg ze en ik kreunde. 'Goed,' kreunde ik. 'Je had gelijk, ze zijn mooi.' ze rolde met haar ogen. 'Zie je wel.' zei ze, nog steeds nogal wit. 'Je gaat toch niet expres naar huis, toch ?' vroeg ik en ze grinnikte. 'Ziet het er zo nep uit?' ik grinnikte ook. 'nee, in tegen deel, het ziet er echt uit, maar ik ken jou langer dan als vandaag.' ze grinnikte. 'Nee,' zei ze. 'ik voel me echt niet goed, ik was vanochtend al misselijk, maar ik wilde de nieuwelingen zien.' ik rolde met mijn ogen. 'Dat je het daarvoor doet.' ze negeerde me. 'weet je al hoe ze heten?' vroeg ze. ik fronste. 'hoe moet ik dat weten?' ze zuchtte. 'weet ik veel, misschien had je les met ze of zo.' ik schudde mijn hoofd. 'voordat je belde zaten ze in de aula, maar toen we terugkwamen waren ze weg.' ze haalde haar schouders op. 'Hoe dan ook,' zei ze.' Ze hebben alle 3 diepblauwe ogen en een van de jongens heet Aiden, en dan andere Josh, ik weet nog niet hoe die wijf heet.' hmm, dacht ik, Aiden.. geen slechte naam, aan de andere kant Josh was ook niet echt slecht.. Ik beet op mijn onderlip. 'ik knalde vanochtend tegen een van ze op.' ze keek me met grote ogen aan. 'En..?' vroeg ze. ik gniffelde.'ik zei dat hij moest opletten, en liep verder, hij had blauwe ogen, dat klopt.' ik beet harder op mijn onderlip; het waren typische blauwe ogen waar je uren en uren in kon verdrinken zonder er genoeg van te krijgen. 'Hoe zag hij eruit?' vroeg Emma nieuwsgierig. 'Uhumm.. ' ik deed alsof ik even nadacht, hoewel ik zo kon noemen hoe hij eruit zag. 'Hij was mooi, heel mooi, verder donkerbruine haar, en nogal witjes, hij heeft een zwarte v-hals aan en een spijkerbroek.' Emma gniffelde. 'Je hebt je huiswerk goed gedaan.' zei ze. 'Dat was Aiden, weet ik toevallig.' zei ze. 'Dean mag ze niet.' zei ik. Emma fronste. 'Hoezo niet?' ik haalde mijn schouders op. 'hij ziet ze niet echt zitten.' ze wilde wat zeggen maar haar telefoon rinkelde. 'o, sorry mam, ik kom eraan.' kreunde ze en stond op. 'ik vlieg.' zei ze en ik grinnikte. 'Doei,' zei ik en ze zwaaide, en struikelde vervolgens weg. Ik keek naar de klok en zag dat het onderhand 5 voor half 10 was, over 5 minuten zou de volgende les beginnen. Ik slenterde naar mijn kluis toe en zocht mijn spullen bij elkaar. Vervolgend liep ik sloompjes naar de volgende leslokaal. Toen ik binnenkwam, was ik eigenlijk van plan om naar Dean te zitten, omdat ik anders altijd naast Emma zat, maar helaas, ik zag dat Dean al naast Richard zat. Dean grijnsde naar me terwijl ik ging zitten. Ik pakte mijn schrift en boek en zette mijn voeten op de stoel van Emma. Wat ik niet in de gaten had was dat Aiden de lokaal binnenkwam, de meisjes begonnen ineens te gniffelen en zachtjes te fluisteren, waardoor ik opkeek. Aiden stond naast de stoel van Emma, toen ik achter me keek, zag ik dat dit de enige lege plek was. 'Mag ik ?' vroeg hij, en ik werd zo in beslag genomen door de klank van zijn stem dat ik mijn voeten zonder aarzelen eraf haalde. Hij schoof aan maar keek me niet meer aan. Om niet aan de jongen naast me te denken werkte ik als een gek door. Toen we aan de einde van de les waren maakte de docent er een opmerking over. 'Paige,' zei hij. 'Dit soort gedrag ben ik niet van jou gewend, kijk eens waar je bent.' zei hij. 'je loopt voor, terwijl je anders altijd een paar weken achterloopt.' verontwaardigd keek ik hem aan. 'en bedankt meneer,' zei ik. 'Goed,' zei hij. 'Aiden blijft hier voortaan zitten, zo kun jij door blijven werken,' verschrikt keek ik op. 'Wat?' riep ik uit. 'En Emma dan, die zit hier normaal gesproken.' hij trok zijn wenkbrauwen op. 'Dan zullen we voor Emma een tafel hier heen halen, en gaat ze daar zo zitten.' Hij wees ergens naartoe dat niet ergens in mijn buurt was. 'Wat?!' riep ik nog een keer uit. 'maar Emma en ik werken altijd samen.' Ik hoorde iemand grinniken, dat verdacht veel op Deans gegrinnik leek. ik keek om me schouder heen naar achteren en inderdaad, Richard en hij lagen dubbel. 'dan werk je vanaf nu samen met Aiden, sorry Paige, maar dit is echt veel beter zo,' ik klemde mijn kaken op elkaar en weerhield mezelf ervan hem uit te schelden. 'Hoe dan ook,' ging hij verder, nu tegen heel de klas sprekend. 'Volgende les moet paragraag 7 af zijn.' ik keek waar ik was, en hé , ik was bij paragraag 8, god, ik denk dat ik voor het eerst sinds ik op deze school ben voorloop met aardrijkskunde. Iedereen ruimde zijn spullen op. Ik stond op, en wachtte tot Aiden klaar was, zodat ik er langs kon. hij keek me glimlachend aan, en ik glimlachte onzeker terug. Vervolgens slenterde ik naar Dean, die me grijnzend aankeek. 'nieuwe vrienden?'vroeg hij en ik stompte hem. 'hej,'zei hij zachtjes. 'Volgende les biologie,' zei hij en ik keek hem niet begrijpend aan. 'ja ?' vroeg ik en hij grijnsde. 'Je begrijpt um niet.' zei hij. 'nee,' zei ik. 'Dat doe ik inde...' plotseling begreep ik wat hij bedoelde. Volgende les biologie, en daar hadden we zelf geen boeken van, en deelde de docent ze altijd uit, maar deze gierige school kwam boeken te kort, en moest je altijd samen werken met de gene die naast je zat. En Emma was er niet.. Shit, ik hoopte dat Aiden straks ook geen Biologie had.. God asjeblieft, doe me dat niet aan.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.