FanFic.nl

Just Him ..

20

Ik kijk om de minuut uit het raam om te kijken of de zon al opkomt, maar dat gebeurt niet. Ik ben zo in de zenuwen. Ik heb heel de nacht geen oog dicht gedaan, hoewel ik verschrikkelijk moe ben. Uiteindelijk komt de zon op, en ik val dan pas in slaap. Als ik mijn ogen opnieuw open doe, is het klaarlicht. Ik pak snel mijn mobiel op te kijken hoelaat het is, o, vergeten te zeggen, ik heb aan me vader gevraagt of hij een neiuwe simkaart voor me wide kopen, en die heb ik dus ook gekregen. Ik zie dat het half 1 is en dat het alweer vrijdag is, maandag weer school, heel de week ziekgemelt, en dat beteknd dus achterstand, ik zuchtte en stond op. Ik vraag me af waar mijn vader is. Ik zie hem bijna nooit meer, wat voert hij in z’n schild? Net als ik mijn bed heb opgemaakt, gaat de bel. Ik doe open en zie Sofie staan, en ze kijkt me boos aan, o god, wat heb ik gédaan? Ik zal het je even vertellen, toen die ene avond met die beachparty, ben ik weggegaan zonder wat te zeggen, en die avond zijn sofie en Sean samen aan mijn deur gekomen, maar ik was niet goed, helemaal niet goed zelfs. Ik heb gezegt dat ik de deur niet open kon doen, en dat ik ze zou bellen, maar dat heb ik nooit gedaan. Sofie sleurt me de woonkamer in en duwt me op de bank. < Nou ?> vraagt ze boos < wat? > vraag ik onschuldig. O god, het maakt haar alleen maar bozer. < Je bent me een verklaring schuldig > Ik zuch, trek haar aan d’r arm zodat ze naast me komt zitten en leg alles aan haar uit. Ik weet het nu zekker, Sofie haat Jared nu meer dan Sean. < Soof, chill, het is allemaal goed nu > sus ik, god, ze is bozer dan ik. Ze kijkt me aan. < Sorry kim, ik vind dat je hem niet meer moet vertrouwen. > Ik haal me schouders op. < Het gebeurt gewoon Soof, ik kan er niks aan doen .> < Hmm, naja, heb je het trouwens gehoort? > < wat gehoort? > vraag ik haar. < over je vaders bedrijf > Ik kijk haar vragend aan het zij houd haar mond. Voor het geval ik het verkeerd uitleg - de bedrijf waar hij werkt, dus het is niet van d’r vader < Nou, nee, laat maar, dat moetje hem zelf vragen. > Sofie blijft wat zitten en zegt dat ze dan gaat, ik laat haar uit, en ga net zitten als de deur opnieuw gaat. Ik doe de deur weer open, en zie dit keer Sean boos naar me kijken. Maar hij weigert echter de huis binnen te komen, hij is kwader dan Sofie, kan ik merken. Ik sleur hem de woonkamer binnen en dit keer gooi ik hem op de bank. < Cola? > vraag ik hem, en hij kijkt me nog bozer aan. Hij trekt me naast zich en commandeert < en nu ga je vertellen water is gebeurt. > Ik zucht, en vertel hem dezelfde verhaal als dat ik aan sofie deed. < Wat?> zegt hij als ik klaar ben, hij heeft geluisterd zonder me maar 1 keer te onderbreken. < Die Serena krijg ik nog wel klein, verdomme, wat denkt ze wel niet. > hij is even stil, en dan vervolgt hij. < En jij dan, wat bezielt jou om hem zo snel te vergeven. > ik kijk aan en zeg. < Ik weet niet Sean, ik hou gewoon supper veel van hem > Dan gaat de bel nogeens en ren ik snel naar de deur. Dit keer is het Jared. Hij kijkt me blij en nerveus aan en ik nodig hem uit nar binnen. Hij omhelst me en drukt een kus op mijnlippen als ik me terug trek. < Kom > zeg ik < K heb bezoek > < O? > vraagt hij en gaat mee naar binnen. Sean kijkt hem boos aan, maar hij trekt zich daar niks van aan. Jared gaat zitten, maar ik blijff staan. < Willen jullie cola ?> vraag ik. < graag > zegt Jared en Sean knikt ook. Ik ga naar de keuken en schenk 3 bekers cola in, god, laat asjblieft niks verkeerd gaan. Ik loop naar binnen en geef iedereen hun cola, en ga dan op de 1 persoonsbank zitten. Allebei kijken ze mij vragend aan en ik besef dat ze willen dat ik iets zeg. < Uhmm.. > stammel ik. < Het is koud he buiten. > Jared schud zijn hoofd en lacht, en tot mijn verbazing doet Sean hetzelfde. Ik zit met een 3 kwart pyama en een pyama shirt van snoopt realiseer ik me, natuurlijk heb ik het koud. Een ongemakkelijke stilte valt en Sean zegt dat hij gaat. Ik leid hem naar de deur, en tot mijn verbazing loopt Jared achter me aan. < Doeg Cupido, pas goed opjezelf > zegt Sean, en omhelst me stevig. Ik hoor lichte gegrom achter me komen, maar ik denk niet dat Sean dat hoort. Zodra ik de deur dicht doe, voel ik de handen van Jared om mijn middel. Ik draai me lachend om en hij zegt. < Je bent me nog een verwelkomingskus verschuldigd. > Ik trek hem tegen me aan en kus hem. Ik zweef, vlieg weg, en als ik terug op aarde land, zie ik Jared net zo zenuwachtig kijken als ik. < Ga naar boven en kleed je aan > zegt hij < we gaan naar Lapush > Ik grijns naar hem. < Zie je wel dat je van Lapush houdt. > Hij grijnst terug. Ik loop naar boven en ben niet bang dat ik het koud zal krijgen, Jared zou me wel warm houden. En tegelijk wat dingen uitleggen. Als ik ben aangekleed hinkel ik rusitg naar beneden en hij zit doelloos in de bank, naar de klok starend. < Is er wat > vraag ik hem. Hij ziet me aankomen en de volgende moment is hij voor me neus. < Ik zweer je Kim, Wat er ook gebeurt, Ik zal altijd van je blijven houden, wat er ook gebeurt. > < Ik ook van jou > zeg ik verward, en hij omhelst me. En op dat moment weet ik het zeker. Ik hou teveel van hem, al zou ik alle dagen van altijd krijgen, ik zou hem nooit kunnen vergeten, of iemand van iemand anders zoveel kunnen houden.

-J-
Ik zweer je, je kunt niet weten hoe zenuwachtig ik ben, Wat als ze me niet accpteert? Ik duw mijn zenuwen weg, en rijd ons naar Lapush. Ik loop, zij hinkels, een stukje verder. Ze weigert gewoon opgetilt te worden. Normaal zou ik daar niet naar luisteren weet je, maar vandaag, moet ik haar zo min mogelijk boos makn. Sam had me succes gewenst, en Paul ook. En ik wist dat ik het nodig had. We gingen op een rots zitten, en ze keek me verwachtingsvol aan. < Goed > Zucht ik. < Daar gaat ie dan, heb je wel eens gehoort Van de Quileutes legendes gehoort ....>

Reacties: