FanFic.nl

Pokémon: A new begin!

Episode 29: Een gevecht tegen het Paranormale!

Het was al laat, Alex, Lisa en Tyler liepen over straat. Ook was het erg donker, waardoor Tyler erg bang was. Tyler geloofde namelijk in spoken, net als Lisa. Maar Alex bleef ze duidelijk maken dat spoken niet bestonden. Ze gingen richting het hotel, tot er ineens iets gebeurde. Er ging een deur open, drie mensen renden er met volle snelheid uit. Ze leken bang, erg bang. Alex en z'n vrienden riepen naar de mensen. Eén daarvan was een man, de andere een vrouw. Ze hadden beide een ring om, en waren dus getrouwd. Ook was er een klein meisje, met een soort zwarte pop. ''Wat is er aan de hand?!'' vroeg Alex. ''Het spookt in ons huis!'' riep het kleine meisje, in paniek.
''Oké, nu even allemaal luisteren. Spoken bestaan niet!!'' riep Alex hard, en boos.
''Jawel, hoor! Ik ben Alice, dit is m'n man Phineas. En m'n dochter Gardenia. Als je ons niet gelooft, ga dan zelf maar kijken!'' riep Alice. Alex liep naar het huis toe, en liep de deur in. ''Alex, wacht!'' riep Lisa, ze kwam achter Alex aan. Ook Tyler kwam achter Lisa aan, maar wel tegen zijn eigen wil.

Het was stil in het huis, erg stil. Het enige geluid was het tikken van een klok, en af en toe een druppel water die via de kraan naar beneden viel. Alex had al veel enge filmen gezien, maar dat deed hem niets. Lisa wist niet echt of spoken bestonden, ze had er niet echt een oordeel over. Tyler was erg bang voor spoken, en kneep z'n ogen bij het aller kleinste geluid al dicht. Ondertussen waren Alice, Phineas en Gardenia ook al binnen. Gardenia had nog steeds haar pop in haar handen. Lisa keek achter zich, en zag Gardenia. Maar het eerste wat haar opviel was hoe de pop, met een enge blik naar haar keek. ''Ik durf te wedden dat het gewoon een Spook Pokémon is, niet dan?'' vroeg Alice.
''Ik denk het niet. Spook Pokémon laten zich vaak merken.. Een soort raadsel. Ze blijven dichtbij je, het zou één van ons kunnen zijn! Zo dichtbij dat het gewoon stom is dat we het niet zien.. Dus één van ons zou de Spook Pokémon niet kunnen zien.''

(Dit stuk hoort niet bij het verhaal)
vvvvv

Denk eens goed na, weet je wat de oorzaak is?
Ik weet het wel, jij ook? Schrijf in een comment
wat je denkt, en lees daarna snel verder of
je gelijk hebt!

^^^^^
(Dit stuk hoort niet bij het verhaal)

''Wacht eens.. Ik weet het!'' riep Alex.
''Wat dan?'' vroeg Lisa.
''Ik weet wie de spook is!'' riep Alex.
''Wie?'' vroeg Alice.
''Zo simpel.. Tyler!'' riep Alex.
''Huh?'' zei Tyler.
''Denk er eens over na! Tyler heeft ee dekmantel, het feit dat hij bang is voor spoken. Niet te geloven Tyler, Ik vertrouwde je!'' riep Alex. Tyler keek raar op naar Alex, het was een belachelijk idee. ''Alex, serieus. Ik denk niet dat een spook ons maanden volgt, om daarna z'n slag te slaan. Zelfs spoken hebben een beter leven dan jij, Alex!'' riep Lisa.
''Ik weet het!'' riep Gardenia, het klonk erg schattig.
''Wie dan, kleine meid?'' zei Phineas, met een lach.
''Haha, niemand! Ik maakte maar een mopje!'' zei Gardenia. ''Grappig, hé? Lieve pop van me?!''
''De pop! De pop van Gardenia! Snel Gardenia, laat de pop vallen!'' riep Alice geschrokken, ze was erg geschrokken van het idee dat Gardenia al de hele tijd hand in hand liep met een Spook Pokémon, of misschien zelfs een echt spook.
''Nee, niet m'n popje! Ik houd van haar!'' riep Gardenia kwaad. Ineens veranderde de normale blik van de pop, naar een lachende grijs. Een lieve lach was het niet, dat was zeker. Gardenia liet snel haar pop los, en rende gillend naar haar moeder. Haar moeder tilde haar op, en begon haar te troosten. De pop stond op, en begon te vliegen. Alex greep snel naar z'n Pokédex, en richtte die op de pop:

''Banette, de Marionette Pokémon. Deze Pokémon evolueerd uit Shuppet. Zodra Banette z'n mond open doet, komt er een groot aantal slechte gedachten uit, die naar de mensen zullen gaan. Banette's levensdoel is om wraak te nemen op z'n vorige eigenaars.''

Banette's ogen begonnen te gloeien, en er verscheen een krachtige straal met veel kleuren. ''Weg hier, dat was Banette's Psybeam!'' riep Lisa. Iedereen rende met een noodgang weg, sommige rende naar de keuken, maar sommige rende ook de trap op. Alice, Phineas en Lisa renden de trap op, en renden vervolgens een kamer in. Gelukkig zat er een slot op, die hebben ze meteen gebruikt. Alex, Tyler en Gardenia zaten in de keuken, verstopt achter een bar. ''Waarom valt Banette ons aan?!'' riep Lisa.
''Ik weet het wel, waarom hebben we daar niet aan gedacht. Gardenia heeft de pop al sinds haar geboorte, daarna hebben we hem weg gegooid. Ze had veel te veel poppen, er moesten een paar weg. Gardenia begon steeds meer te huilen, ze moest de pop terug hebben. Dus gingen we naar hem opzoek, we vonden hem dan ook. Volgens de Pokédex neemt Banette dus wraak op Gardenia!'' riep Alice geschrokken.
''Ik zag dat Alex, Tyler en Gardenia naar de keuken toe gingen. We kunnen naar ze toe via de schachten van het huis!'' riep Phineas. Phineas kwam op een soort buis af, en probeerde de opening kapot te breken. Dat lukte dan ook, Phineas klom er zonder wat te zeggen in. Alice en Lisa gingen hem achterna.

''Ik ben bang..'' zei Tyler. Tyler en Gardenia zaten samen in een keukenkast, helemaal opgepropt.
''Wel, Ik niet! Ik zal die Banette eens manieren leren!''
Ineens sprong Banette vanaf de bar, naar de grond, Banette had de kinderen dus afgeluisterd. Banette maakte een 'Kom maar op!' gebaar. Alex zat vol zelfvertrouwen, en goodie een Pokéball in de lucht. ''Nu, Shellos!'' riep Alex. Shellos kwam uit de bal, en was klaar voor een gevecht. Banette begon meteen met een Tackle, en dat was genoeg om Shellos onderuit te halen! Banette's handen begonnen te gloeien, en Banette zette Shellos op haar hoofd. Shellos' ogen begonnen te gloeien, Banette geburikte Shellos als een soort spreekpop. ''Jullie mensen maken me tot waanzin, Ik haat jullie.'' zei Banette, via Shellos. ''Jullie gebruiken Pokémon als poep, en geven ze geen respect. Ik hield van deze kleine meid, en ze hield van mij. Ze gaf me weg.. ze gaf me weg..'' herhaalde Banette zacht, via Shellos.
''Nee niet waar!'' riep Phineas, die ineens achter Banette stond. ''Ik en Alice deden het, en het spijt ons! We hadden geen idee dat je een Pokémon was! Vergeef ons.. toe. Je mag blijven in ons gezin, we zullen je met respect en liefde behandelen!'' riep Phineas. Rustig ging Banette staan, en liet Shellos los. Phineas begreep hieruit dat Banette het weer goed had met de mensen.

''Heel erg bedankt, we hebben er een nieuw lid bij in ons gezin. Bedankt voor het helpen, kinderen!'' riep Phineas, een dag later. Alles was weer goed, een heel gezin vol liefde en vreugde. Zo gingen de kinderen verder, verder met avonturen.

Reacties: