FanFic.nl

~Twincest Voor Dummies~

~Twincest Voor Dummies~ 8

A love letter from Bill:
I asked you if you liked me,
you said no.
I asked you if you thought
I was pretty,You said no.
I asked you if I was in your heart,you said no
I asked tou if you would cry when I would left you,you said no

So i walked away and you grabbed
my arm and said....

I dont like you,I love you..
Your twin brother.

-Bill-
Aangekomen bij het ziekenhuis, mama huilt de heletijd en er lijkt geen eind aantekomen. Steeds hoop ik dat dit een nachtmerrie is, waarin iedereen de hoofdrol speelt maar toch eentje de heletijd me aandacht trekt...Tom. Tom rent naar de balie, terwijl mama en ik hopeloos het ziekenhuis verder doorlopen.
"Kamer 47" zegt Tom en loopt voorop. Zodra we bij de kamerdeur staan slaat mama meteen de deur open en loopt meteen door naar het bed waar Gordon ligt.
Zijn ogen gesloten en een groot wit verband om zijn hoofd, waar zeker de wond onderverstopt zit. "Lieverd" Mama's stem klink schor en ze pakt zijn hand.
"Mam, ik ga even plassen" ze knikt en ik loop de kamer uit. De ziekenhuis lucht wordt me te veel en ik loop even naar de tuin die ze speciaal hebben gemaakt. Met een zucht ga ik op een bankje zitten. Hoe moet dit nou? Net was ze nog zo blij en gelukkig en nu is alles verpest! Ik hou van Tom, maar het is zeker niet wederzijds. Hij zal nooit verliefd op mij worden.. Weer een zucht. "Jonge man, wat een gezucht" een oude vrouw komt naast me zitten. Ze heeft wit haar en draagt een donker rode rok met een wit gebreien vest, ze heeft in haar gezicht niet veel rimpels en ze ziet er goed uit. Ik kijk haar aan en ze ademt diep in en door haar mond uit. "Sorry" mompel ik. "Je hoeft je niet te verontschuldigen, we hebben allemaal zo onze redenen om te zuchten" zegt ze en kijkt me met een glimlach aan waardoor er kuiltjes in haar wangen verschijnen en de kraaienpootjes beter tezien zijn. "Alles goed?" vraagt ze na een stilte.
"Mwa, kan beter met u?" ik kijk naar de strak blauwe lucht.
"Niet zo best.." ze slikt "Mijn man is net overleden"
Meteen krijg ik zo'n erge spijt en schuld gevoel.. en dan stel ik me aan dat ik Tom nooit zal krijgen..
"O-sorry Gecondoleerd" ze glimlacht weer en ik lach wat voorzichtig terug.
"Genoeg over mij, vertel is wat over jou?" ze geeft me een zacht stootje "Je ziet er droevig uit.."
Ze voelt vertrouwt alsof ik haar al jaren ken, maar dat is niet zo! Zal ik haar vertellen dat ik verliefd ben maar niet met me gevoel kan opschieten? Bill doe niet zo gek! straks breng ik dat mens een hartaanval en is ze weer gelukkig met haar man! Dan zit ik hier, met een dooie vrouw en een schuld gevoel.
"me stiefvader ligt hier" weer die zucht.
"Wat erg wat heeft hij?" vraagt ze zonder moeilijk doen. "Autongeluk"
"Er is meer.. " ze bestudeerd me grondig en ik speel wat nerveus met me ringen.
"Vertel?" zegt ze weer zonder er omheen te draaien. Dat bevalt me wel, ze is denk ik echt niet zo erg en kan heus wel haar mond houden.
"U zal me uitlachen" ze begint te grinniken "Natuurlijk niet kind"
"I-ik ben verliefd op me tweelingbroer" zeg ik snel en kijk haar aan. Ze bijt op haar lip "Wat leuk voor je!" roept ze enthousiast.
Tranen prikken in me ogen en ik kijk naar de grond, een traan kan ik niet bedwingen en hij glijd over me wang. "Kindje toch, is dat niet leuk dan?" ze drukt me tegen d'r aan. "M-maar hij weet het niet.. Ik durf het niet te vertellen" snik ik. "Ja, dat is ook een moeilijke keuze. Het beste is om het gewoon te vragen"
Vragen? "Hoe moet ik het aan hem vragen?" ik kijk haar aan en ze veegt met haar mouw me tranen weg. "Doe een beetje moeilijk, vraag of hij ooit is gevoelens heeft voor jongens, of pak hem meteen op z'n bek" zei ze lachend. Ik grinnik en snuit me neus aan een zakdoekje. "Wat is je naam?" vraagt ze en kijkt me doordringend aan. "Bill" zeg ik "Bill Kaulitz". Ze glimlacht "Mooie naam". "Bill het enige advies dat ik je kan geven is probeer meer te doen dan alleen maar piekeren"
Ik kijk haar niet begrijpend aan. Wat bedoelt ze? Voordat ik haar wat kan vragen zit ze niet meer naast me. Waar is ze nou? ik kijk om me heen maar nergens is de oude vrouw te bekennen. "Billa?" Tom komt aanlopen en kijkt vrolijk "Gordon is wakker!" dan verandert zijn blik in verdrietig.
"Alleen hij heeft geheugenverlies en is vergeten dat mama en hij gaan trouwen"

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.