FanFic.nl

Columns, sprookjes, kortverhalen..

Scream

Ik heb net de film Scream gezien. Het is misschien een gat in mijn cultuur, maar het was wel de eerste keer. Ik heb niet gegild. Misschien worden de drie volgende films beter? Ik weet het niet. Ik vond het niet echt eng, misschien komt dat door het feit dat ik hem in twee delen moest bekijken, omdat ik gisteren ook nog een deel van Louislouise wou zien. Ja, die serie met een man in vrouwenlichaam. Alhoewel, een serie... Een telenovelle die verdomd veel op een soap begint te lijken. Zo'n soap met Anna en Albert en een stoute meneer die Latour heet, en waarvan iedereen weet dat zijn trouwe metgezel Christel door en door slecht is, behalve de goedgelovige mevrouw die Trudy heet en die aan de drugs zit.
En toch kijk ik er naar. Het is een verslaving. Een traditie. Een gewoonte. Net als chocola eten terwijl ik naar (slechte?) horrorfilms kijk. Maar Scream wordt omschreven als een thriller. Daar ben ik het niet mee eens. Bij thrillers moet je je grijze hersenmassa pijnigen om toch maar uit te dokteren wie de mama van het eenzame meisje vermoordde, en wat zijn motief was? Bij horrorfilms is dit veel simpeler. Bloed. Massamoord. Afslachten. Er zit wel een logica achter, alleen een veel simpelere. En toch hou ik ervan.
Maar goed. Scream. Ik vond hem niet eng. Soms wel goed gevonden, ja. Maar niet eng. Het is dan ook de eerste, en zoals ze zelf zeiden, elke horrorfilm heeft een sequel nodig om goed te zijn. Maar een sequel zijn geen viér delen. Ik wil ze wel eens zien, maar ik vraag me wel af; worden ze dan niet te afgezaagd? Misschien moet ik me gewoon eens wat minder gaan afvragen.
Als ik dat zou doen, zou ik er niet over moeten nadenken om mijn browniepapiertje onmiddellijk weg te gooien, in plaats van het buiten te laten liggen, terwijl ik hard mijn best doe om alle woorden van het heerlijke boek Breaking Dawn in mij te laten sijpelen en ze te begrijpen.
In dat geval zou ik gisteravond om 22u00 niet nog naar buiten moeten om het papiertje te gaan oprapen van mijn ma. Dan zou mijn hart waarschijnlijk ook geen bonk hebben overgeslaan omdat ik toch een beetje afgeschrikt werd door het idee dat er misschien wel een enge man met een hologig skeletmasker achter me aan zou zitten op mijn weg naar de vuilbak in de donkere tuin. Waarschijnlijk zou ik dan ook niet zo schrikken omdat mijn pa 'boe' kwam roepen.
Dan toch een beetje eng?
Waarschijnlijk.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.