FanFic.nl

Columns, sprookjes, kortverhalen..

Mea Culpa

Ons geweten zit maar raar ineen. Soms weet je niet eens dat je iets fout deed. Je beseft niet dat je iets te bits of kwetsend zei. En als het nu daar bij zou kunnen blijven...
Als iedereen er met zijn olifantengeheugen over zou kunnen geraken, zou alles anders zijn.
Maar natuurlijk wil het leven ons iets léren...
En dan gebeurt het... Iemand herinnert je aan je grote mond en de trein is vertrokken.
En denk maar niet dat hij snel weer stilstaat.
Want dan komt je schuldgevoel boven water.
En je maakt allerlei beloften die je waar zal maken.
En eigenlijk maak je jezelf wijs dat je zoveel moeite doet om de persoon die je kwetste, weer wat meer zelfvertrouwen of vriendschap te geven, maar eigenlijk...
Eigenlijk probeer je gewoon je geweten te sussen.
Want dat geweten zit toch maar raar ineen...

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.