FanFic.nl

Columns, sprookjes, kortverhalen..

Een lach als een ander

Wat nu? Dacht je echt dat je me helemaal kende?
Dan moet ik je teleurstellen. Dat kan je niet, niemand trouwens.
Ik probeer zo'n beetje mysterieus te zijn. Niet dat dat werkt, hoor - tenminste niet zoals die zwartharige bimbo's met hun groene ogen en smokey eyes op televisie -, maar dan geef ik mezelf toch het gevoel dat niemand me echt kent. En dat is best prettig.
Je wilt natuurlijk wel dat ze je kennen, maar niet op alle mogelijke manieren. Dat is voor niemand goed.
Ik geef je een voorbeeld. Je mag me zien lachen, maar het zou pas echt eng zijn als je zou zien welke lach ik lach. Ik heb er namelijk meerdere.
Eentje als ik beleefd probeer te lachen, maar het me geen moer interesseert. Een tweede als ik om een slechte of droge mop lach. Een derde als begroeting en vierde om een fijne herinnering. Een vijfde als ik naar de Simpsons kijk en een zesde als ik bij jou ben.
En het is allemaal wel heel romantisch, hoor, als je dat allemaal weet.
Maar sorry, als iemand ooit zoveel over me weet, breek ik zijn nek.
Lekker mysterieus.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.