Hoofdcategorieėn
Home » Overige » The Greatest Thing (a moulin rouge sequel) » de dansende erfgename
The Greatest Thing (a moulin rouge sequel)
de dansende erfgename
Jason nam haar mee naar zijn kamer en hij maakte zijn koffer. “ik kan hier niet weg,”¯ zei roxanne. “die show morgenavond betekent alles voor me. Als het een succes wordt, zal ik beroemd worden.”¯
Jason keek haar kwaad aan. “goed, als je vanavond niet met me mee wil dan hoeft het voor mij niet meer!”¯ hij duwde haar agressief naar buiten. Waarom begreep Jason het niet? Als hij echt van haar hield zou hij haar toch niet laten kiezen? Er was maar één manier om haar hoofd leeg te maken: dansen. “mag ik deze dans van u?”¯ Roxanne keek om en zag Bordeaux. Ze had nooit opgemerkt hoe knap hij wel niet was met z’n helderblauwe ogen en donkere haar. Aarzelend aanvaarde ze zijn uitgestrekte hand en ze begonnen aan een tango, roxannes lievelingsdans. roxanne voelde zich stiekem geborgen in zijn gespierde armen. Ineens werd bordeaux ruw weggetrokken en Jason kwam in zijn plaats dansen. Roxanne begon te huilen. “je wilde me toch niet meer?”¯ Jason begon te jammeren. “hij gebruikt je gewoon!”¯ schreeuwde bordeaux uit. “ik hoorde de hertog praten. Jason wil met je trouwen omdat je eigenlijk een rijke erfgename bent!”¯ toen liep bordeaux gekwetst weg. Roxanne keek Jason boos aan en ze liep bordeaux achterna. “sorry dat ik zo gemeen tegen je was,”¯ zei hij tegen haar. Ze praatten een tijdje en roxanne merkte dat hij eigenlijk heel aardig was.
Ze werd bij de hertog geroepen. “roxanne als je niet met Jason trouwt gaat de show niet door.”¯ Dat kon roxanne niet meer schelen. Jason was een bedrieger. “je trouwt met Jason,”¯ dreigde de hertog. “of ik laat bordeaux ombrengen.”¯ “wat kan bordeaux mij nou schelen,”¯ zei roxanne verontwaardigd. “hij is juist mijn tegenspeler…”¯ was hij dat wel dacht roxanne. Ze wou aan bordeaux denken, maar zijn gezicht veranderde in dat van Jason. Net toen kwam Jason de kamer binnen. “roxanne het spijt me…”¯ begon hij. Roxanne zag dat hij echt spijt had en dat hij zich schaamde. “het is niets,”¯ zei roxanne zachtjes. ze kuste hem maar ze dacht aan bordeaux en toen besefte ze dat ze verliefd was op allebei. Op de generale repetitie vertelde ze aan bordeaux dat ze na de show met jason ging trouwen. Roxanne vroeg naar zijn plannen en hij vertelde dat hij wegging uit parijs. “wat? Dat meen je toch niet? Voorgoed? Waarom?”¯ Bordeaux wende zijn ogen af. “je weet niet hoe het voelt om degene waarvan je houdt met een ander te zien…”¯
“hoe bedoel je?”¯ vroeg roxanne zachtjes. Hij streelde haar wang met zijn hand en ze huiverde bij zijn aanraking. “ik hou van je, roxanne.”¯ Dit mag niet drong tot roxanne door als koud water. Ze had haar woord gegeven aan Jason. De tranen stroomden over haar wangen en even wenste ze dat ze hem eerder had ontmoet. “ik heb ook gevoelens voor jou, denk ik, maar ik heb mijn woord aan Jason gegeven!”¯ zei roxanne. Hij gaf roxanne een kus op haar voorhoofd en glimlachte zwakjes. “jason is een gelukkig man.”¯ Het was al laat en bordeaux bracht haar naar huis. Haar moeder was zoals gewoonlijk in een gestoorde bui en wou roxanne een mep geven maar bordeaux hield haar moeder tegen. “jij klein kreng!”¯ krijste haar moeder. Nadat ze naar bordeaux keek sprong ze uit het raam. Roxanne deed een vreugdedansje. Bordeaux keek haar raar aan en toen begonnen ze te lachen. “ik had een hekel aan mijn moeder,”¯ legde roxanne uit. Bordeaux knikte begrijpend. “mijn moeder stierf jaren geleden. ik ben een wees. ik heb altijd moeten vechten en voor mezelf leren zorgen. haar dood heeft me hard gemaakt.”¯ ze gaf hem een troostende knuffel. Roxanne dacht aan haar nicht Satine en de leegte die zij had achtergelaten toen ze stierf vorig jaar. “het is hard om iemand te verliezen.”¯ Toen vroeg Roxanne of hij vannacht bij haar bleef.
Now don't worry 'bout a thing
You can fly without my wings
I know you'll make it on your own, I know
Yeah if you stand up and be strong
I know you'll carry on
And I know that you will see that you're free
Without me
Reacties:
Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.