Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Overige » The Greatest Thing (a moulin rouge sequel) » eind goed, al goed?

The Greatest Thing (a moulin rouge sequel)

23 jan 2010 - 19:41

772

0

295



eind goed, al goed?

Toen kwam Jason binnen. Roxanne zuchtte en verstopte zich onder haar lakens. “je kunt niet weggaan, weglopen of je verstoppen voor me,”¯ zei hij met een grijns. Hij nam ruw haar polsen beet. “ik zal krijgen waar ik recht op heb!”¯ roxanne wist dat hij te sterk voor haar was. “wacht! geef me wat meer tijd,”¯ smeekte roxanne. Jason liet haar op de grond vallen en liep weg. Toen hij halverwege de kamer was liep hij terug naar haar. “je dacht toch niet dat ik dat echt zou doen,”¯ zei hij wellustig. Roxanne zag een vreemde gloed in zijn ogen. Roxanne slikte. Haar wanhoop dreef haar tot het uiterste. “alleen wat meer tijd, dat is alles wat ik wil,”¯ fluisterde roxanne hees. “als de tijd rijp is, zal ik je alles geven wat je toekomt… en méér.”¯ Ze probeerde verleidelijk te kijken. Ze hoopte dat hij haar armzalige acteerprestatie niet doorzag… hij keek haar doordringend aan en schudde zijn hoofd. “je gaat me nu een erfgenaam schenken,”¯ zei hij hees. Roxanne knikte zachtjes. Hij duwde haar op het bed en trok zijn broek uit. Wat ze echter niet wisten was dat hij onvruchtbaar was. Toen ze zag dat hij niet in staat van opwinding was lachte ze opgelucht. Jason gromde en sloeg haar in het gezicht. Het jaar dat volgde was het ongelukkigste in heel haar leven. Jason verbood haar te dansen en ze had verschrikkelijke heimwee naar parijs, haar thuis. Ze schreef bordeaux maar ze kreeg nooit een brief terug. Op een avond stond vivian, haar vriendin uit parijs, voor de deur. “ik heb nieuws en bewijs voor je,”¯ zei vivian zachtjes. Roxanne trok haar naar binnen maar vivian kon niets meer zeggen want Jason stond daar. Jason knipoogde naar Vivian en nodigde haar uit om te blijven voor het avondeten. Vivian keek geschokt naar roxanne. Die schudde haar hoofd. “vivian heb je de rode salon al gezien? Hij is heel prettig,”¯ zei roxanne. De dames liepen naar het salon. Zodra ze alleen waren nam roxanne haar vriendin bij de schouders. “hoe gaat het met bordeaux?”¯ vivian leek opeens een beetje geïrriteerd. “is dat nu echt het enige waar je aan kunt denken?”¯ toen zuchtte ze. “het gaat niet goed met hem… hij is gebroken, roxanne. Hij is nog altijd kapot van je vertrek.”¯ “ik moet hier weg…”¯ zei roxanne met tranen in de ogen. “ik heb een oplossing,”¯ fluisterde vivian.

Roxanne betrapte haar en Jason in bed. Toen roxanne vroeg waarom ze haar zoiets aandeed werd vivian kwaad. “je hebt alles waar ik alleen maar van kan dromen! Je bent rijk én getrouwd! En toch ben je niet gelukkig. Je wilt bordeaux ook hebben maar dat laat ik niet gebeuren.”¯ Roxanne was hierop voorbereid. “Jason kijk eens naar het vogeltje!”¯ roxanne trok vlug een foto en ze liep weg. Jason keek hoe roxanne haar spullen in een koffer smeet. “Laat me van je scheiden,”¯ dreigde roxanne. Jason kon niet anders dan toestemmen, die foto mocht niet uitlekken. “trouw dan met die klootzak.”¯ Roxanne liep opgelucht naar de deur. Ze voelde zich vrij en besloot om meteen terug te keren naar parijs. Bij de deur draaide ze zich even om en fluisterde een bedankje. Jason haalde zijn schouders op. Dat was de laatste keer dat ze hem zag. Later hoorde ze dat hij met vivian getrouwd is. De hele reis was roxanne een beetje nerveus. Bordeaux zou waarschijnlijk niet zo blij zijn met haar komst.
Ze kon al raden waar hij zou uithangen en inderdaad ze trof hem aan in het verlaten saloon. Roxanne bestudeerde hem van op een afstandje. Hij was aan het dansen op een manier die alleen hij kon. Toen hij haar opmerkte wist ze niet goed wat ze moest zeggen. “Ben jij het?”¯ Hij zag er ruwer uit. “ja.”¯ Sprankelende conversatie. Hij keek haar niet aan. “ik heb een jaar op je gewacht, roxanne. Het is te laat.”¯ “ik heb je geschreven!”¯ zei roxanne. “voor mij was het niet voorbij.”¯ Hij keek haar in de ogen en haar hart maakte een sprongetje. Hij liep met open armen naar haar toe en ze wierp zich in zijn armen. “kun je me vergeven?”¯ hij glimlachte. “op één voorwaarde…”¯ hij keek haar liefdevol aan. “ga nooit meer bij me weg.”¯ Met heel haar hart beloofde ze hem dat. Toen ze samen hun kamer binnengingen voor hun huwelijksnacht bloosden ze. “hebben jij en Jason…?”¯ Roxanne schudde haar hoofd. “Jason heeft me niet aangeraakt,”¯ zei ze zachtjes. Hij kuste haar zacht en ze wist dat alles goed was.




The greatest thing you'll ever learn is just to love and be loved in return.


Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.