FanFic.nl

Woordloze relatie [afgelopen]

6.

Die volgende morgen besloot Tom om even te gaan wandelen. Hij had wat frisse lucht nodig vond hij. Hij was tegen zichzelf aan het mopperen hoe koud hij het wel niet had onderweg. Door zijn gemopper liep hij tegen een meisje op. Die begon te vloeken. “Heey stomme lummel kan je niet uitkijken, zo kom ik nog te laat op mijn dansles”� gromde ze. Tom krabde even op zijn achterhoofd. “Sorry, het spijt me”� zei Tom. “Auw mijn voet”� gromde het meisje. “Moet ik je helpen?”� vroeg Tom. Hij hielp het meisje recht. Ze kon niet meer op haar voet staan. “Neeh, ik kan niet dansen zo”� zei ze. Ze kreeg tranen in haar ogen. “Ik breng je wel even”� zei Tom. “Hoe heet jij?”� “Emily en jij?”� vroeg het meisje. “Tom”� zei Tom. Tom ondersteunde Emily. “Waar is de danszaal?”� vroeg Tom. “3 straten verder”� zei Emily. Tom knikte. Onderweg praatte ze over van alles en nog wat. Tom zei nog vaak sorry tegen Emily. Die kreeg er wat van, van Tom zijn sorry’s. Maar ze vond het wel lief dat hij haar bracht. Het klikte wel tussen Emily en Tom. Tom droeg Emily de trappen op. Ze waren onderweg ook te weten gekomen dat ze dezelfde muzieksmaak hadden en nog veel meer. Tom klopte op de grote deur. “Eeuhm ik had Emily omver gelopen op straat en nu heeft ze haar voet verzwikt”� zei Tom. “Jongeheer, kom binnen”� zei de vrouw. Vele meisjes zaten in de zaal. Ze gniffelde en fluisterde van alles door. Tom zette Emily op een stoel. De vrouw ging even weg en kwam terug met ijs. Tom krabde op zijn achterhoofd. “Dan ga ik maar”� zei hij. “Blijf toch even”� zei Emily. “Oké”� zei Tom. Hij nam een stoel en ging langs Emily zitten. De meisjes hadden zich allemaal al opgewarmd. Ze begonnen met dansen. Het was streetdance. Tom vond het wel gaaf om al die meisjes te zien dansen. Ook om de rondingen die omhoog en omlaag gingen maar ook gewoon hoe ze danste. “Gaaf hè”� lachte Emily. “Ja”� zei Tom. “Doe je graag mee?”� vroeg de vrouw. “Wel, ik weet niet, ik kan dus niet dansen”� zei Tom. “Daarvoor zijn we in een dansschool”� zei de vrouw. “Kom op Tom, doe mee”� grijnsde Emily. “Pest me niet”� lachte Tom. Hij trok zijn vest uit en ging achter de meisjes staan. Hij lachte. Na een half uur kon Tom toch al een paar passen mee doen. Hij merkte dat hij best goed was. Emily stak haar duim op. Tom lag meteen goed in de groep. Hij kon goed met iedereen omgaan. Hij had veel plezier. Hij had in geen tijden meer zo gelachen en plezier gemaakt. “Kom je morgen terug?”� vroeg de vrouw. “Wel, als ik mag van jullie”� zei Tom. Hij liep een beetje rood aan. “Van mij wel”� zei de vrouw. Alle meisjes stemde toe. Ook Emily.

Tom bracht Emily naar huis. Zo kwam hij er achter dat ze in het zelfde appartement als hij woonde. “Nou, tot morgen hè”� zei Tom. “Ja, tot morgen”� zei Emily. Tom ging weer naar zijn eigen appartement. Hij plofte in de zetel. Hij zweette best. Hij ging meteen weer recht staan en nam wat schone kleren. Dat dansen is best wel vermoeiend vond hij. Na de douche ging Tom wat tv kijken en eten. Hij voelde zich zo aangetrokken tot Emily. Ze deed iets met hem. Tom was vergeten haar nummer te vragen. Hij klopte op zijn voorhoofd. Hij zou het morgen wel vragen, als ze hem kwam ophalen. Na ongeveer een uur zakte Tom weg in de stilte. Hij kreeg pijn in zijn borst en voelde tranen opkomen. Hij miste Bill zo ongelofelijk veel. Tom overwoog om Georg of Gustav te bellen voor Bill zijn nummer. Maar deed dat niet. Hij wilde eerst iets bereiken voor hij weer contact met hem op nam. Hij wilde bewijzen dat ook hij van iemand kon houden. Tom wilde bewijzen dat ook hij verliefd kon worden. Bill zou trots zijn op Tom. Eigenlijk kon Tom bijna niet wachten om Bill te vertellen over Emily. Maar hij deed het niet. Hij dacht weer terug aan die ruzie. Dat die ruzies zo in de weg konden staan in hun relatie. Tom had het ondertussen een woordloze relatie genoemd.

Emily:
http://us.123rf.com/400wm/400/400/sanches1980/sanches19800808/sanches1980080800029/3400032.jpg

Reacties: