FanFic.nl

Villa 13 (afgelopen)

3.

Het was al zo een 8 dagen verder. Tosca hing nieuwsgierig uit haar slaapkamer raam. Veel mensen werkte aan villa 13. Tosca was niet de enigste die nieuwsgierig naar villa 13 keek. Veel mensen hadden zich rond villa 13 verzamelt. Tosca zag dat ze ongerust waren. Zij zelf was meer opgewonden. Ze hoopte niet dat er een of ander oud vrouwtje kwam wonen maar een paar coole mensen met kinderen die even oud waren als haar. Ze zocht naar de eigenaars. Maar vond niemand die ze nog nooit had gezien. Toch bleef ze kijken. “Wat is er te zien?”� zei Makbule. Tosca schrok even. Ze had Makbule niet horen aankomen. “Verbouwingen in villa 13”� zei Tosca terwijl ze in haar handen klapte. Makbule lachte even. “Ik heb een tijdje geleden met de eigenaar gesproken”� zei Makbule rustig. “En dat zeg je me niet even”� zei Tosca. Makbule lachte weer. “Ik had er niet meer aangedacht”� zei ze weer serieus. “Heeft hij of zij kinderen?”� vroeg Tosca. “Het is een jongen, ik schat hem rond de 20, hij zou hier met zijn broer komen wonen”� zei Makbule. “Hoe heet hij?”� vroeg Tosca. “Bill Kaulitz, dat Duitse sterretje”� zei Makbule. “Gaaf”� zei Tosca. Ze ging weer uit het raam hangen. In de hoop dat de 2 jongens al waren aangekomen voor eens te kijken. “Zeg weet jij hoe die…”� Tosca draaide zich om. “Broer heet”� maakte ze haar zin af. Maar Makbule was al weer verdwenen. Tosca was het wel gewoon van haar zus. Ze ging weer uit het raam hangen.

Zo een vijf tal minuten later zag Tosca een grote auto afkomen. Die toeterde op de mensen die nog steeds stonden te kijken bij villa 13. De auto kwam volledig tot stilstand en de deur ging open. Een lange magere jongen stapte uit. Hij was volledig in het zwart. Een zwarte hanenkam glom door het zonlicht. Hij had er vast liters haarlak in gespoten dacht Tosca bij zichzelf. Hij liep in grote passen naar het huis. Ze kon vanaf haar hoogte zijn grijns zien. Toen stapte er een tweede jongen uit de auto. Hij droeg oversized kleding en een muts op zijn hoofd. Ze trok even een wenkbrauw op toen ze die muts zag. Het was zomer. In tegenstelling tot de eerste jongen leek hij heel wat minder enthousiast. De jongen keek haar richting uit. Hij glimlachte nu. Tosca voelde zich blozen. De jongen met de muts ging het huis in, zijn broer achterna. Tosca huppelde door haar slaapkamer. Ze was blij dat die jongen zo knap was. Natuurlijk ging ze geen enkele kans laten schieten om met hem kennis te maken. Maar hoe kon ze nou ongestoord binnen dringen? Ze ging even zitten en dacht na. Ze besloot te wachten tot de villa helemaal opgeknapt was. Dan waren er minder mensen aanwezig.

Makbule was in de tuin van villa 13 geglipt. Ze wandelde op haar dooie gemak naar het huis. Ze klopte even op de achterdeur en ging zonder toestemming binnen. Ze trof veel werkers aan. Makbule ging een deur binnen. Ze kwam in de keuken. Alles was al prachtig in orde. Echt alles blonk. Ze nam een andere deur en kwam zo in de zitkamer. Daar moest nog veel gebeuren. Ze ging nu de gang in en liep zo tegen Bill aan. “Wat doe jij hier?”� vroeg hij verbaast maar hij was ook verrast om haar te zien. “Ik kwam even een kijkje nemen”� glimlachte ze. “Leuk”� glimlachte Bill. “Dit is Tom”� zei Bill. Hij wees met zijn duim langs zich. “Makbule Long, je buurmeisje”� glimlachte Makbule. “Tom Kaulitz”� zei Tom. De ondertoon was ongeïnteresseerd. Makbule keek naar zijn muts. “Is dat niet warm?”� vroeg ze. “Nee”� zei Tom. Hij draaide zich om en ging een andere kant uit. Bill zuchtte even. “Hij wilde niet echt verhuizen, maar het moest.”� zei Bill. Makbule knikte. “Leuk huis heb je, ik hoop dat het je hier gaat bevallen”� glimlachte Makbule. “Bill Kom je even?”� riep Tom naar onder. Hij was ondertussen naar boven gegaan. Bill draaide zich even om op Tom te antwoorden. Toen wilde hij verder praten met Makbule, maar ze was al weer verdwenen. Bill ging haar even zoeken, maar vond haar niet. Hij nam aan dat ze naar huis was.

Bill ging naar Tom. “Ja?”� vroeg Bill. “Ze hebben je nodig”� zei Tom. Bill ging de kamer in, die zijn slaapkamer werd. “Welke tint zwart?”� vroeg de schilder. “Hmm, welke komt het donkerst uit?”� vroeg hij. “Deze”� zei de man. “Neem dan maar die het donkerst uit komt”� zei Bill. De schilder knikte. Toen Bill weer op de gang kwam was Tom al verdwenen. Even dacht hij dat iedereen verdween die bij hem in de beurt kwam, maar hij had Tom al snel weer gevonden. Hij was in de zitkamer zijn mening aan het geven. Bill ging nu even de tuin in. Om te kijken hoe het daar verliep. Er stonden veel sproeiers om het gras groen te maken. Het zwembad werd schoongemaakt en de heg werd geknipt. Er werd zelfs een tuinhuisje gebouwd. Bill kon niet echt niet wachten tot hij hier kon intrekken. Hij hoopte dat Tom ook zou bijdraaien. Want Bill hield van deze plek. Iets trok hem aan naar hier. Maar hij wist niet goed wat.

Reacties: