FanFic.nl

Pokemon: New Legend

Episode 38: Een pittig ritje

Het was het begin van de middag. Andrew, Bulbasaur en Brenna liepen net Celadon City uit en wouden meteen door naar Saffron City. Ze kenden de route nu al heel wat beter, dus hopelijk verliezen ze minder tijd met verdwalen.
“He, wat is dat?”� vroeg Andrew toen hij een hek zag dat de toegang tot de route tussen Celadon en Saffron City versperde.
“De weg is afgezet”� concludeerde Brenna. “Ik vraag me af waarom.”�
“Er is een onderzoek gaande.”�
De twee hoorden een zware stem achter hun en ze keken om. Er stond een huifkar dat getrokken werd door twee Tauros. Voor de huifkar zat een brede man met een hoed en een enorme glimlach op zijn gezicht.
Tauros, de stier-Pokémon. Tauros is een Pokémon die lijkt op een wilde bizon die kan vechten als een stier. Met zijn vurige temperament en zijn koppige persoonlijkheid kan zelfs een ervaren trainer zijn handen vol hebben aan een gevecht met Tauros.
“Goedemiddag, beide,”� zei de man. “Er is een onderzoek gaande naar wat er laatst is gebeurt. Er zijn geruchten dat een Zapdos heel veel heibel heeft veroorzaakt hier en er zijn Rangers op zoek naar wat het verzaakt zou hebben.”�
Andrew en Brenna keken elkaar aan. Dat ging natuurlijk over dat avontuur dat Brian met Zapdos had meegemaakt.
“Dat ze daar nu pas mee bezig zijn,”� zei Andrew.
“Mijn naam is Herman trouwens,”� zei de man. “Ik breng een Pokémon naar mijn broer Harmen. Ook voor onderzoek”� lachte hij.
“Cool!”� zei Andrew. “Wat voor Pokémon dan.”�
Herman lachte en pakte een Poké Ball tevoorschijn en gooide die in de lucht. Uit de Poké Ball kwam een Magnemite.
Magnemite, de magneet-Pokémon. Hij gebruikt zijn elektrische krachten om zijn tegenstanders te verlammen en te verwarren voordat hij ze met een schok probeert te verslaan.
Herman trok Magnemite weer terug.
“Als je mij excuseert, ik heb geen haast, maar het zou toch tof zijn als ik er sneller ben”� zei Herman.
“Wacht!”� riep Brenna. “Zou u ons misschien een lift kunnen geven?”�
“Oh ja,”� zei Herman. “Tuurlijk, stap in!”�
Brenna stootte Andrew aan, zo van ‘zie wat ik hier heb geregeld’.

De weg was erg hobbelig en dat was wel te merken aan de billen van Brenna en Andrew. Gelukkig hadden ze de gezelschap van de vriendelijke Herman.
“Zeg ‘ns wat jullie in Saffron City moeten doen,”� zei Herman.
“Ik heb een Gym gevecht daar,”� zei Andrew.
“Aaah, een Pokémon Trainer, hé?”� zei Herman. “Dat was ik vroeger ook. Ik weet nog toen ik voor mijn tiende verjaardag een Charmander kreeg, die toen opgroeide naar een Charizard. Het is echt een machtig gevoel als je op de rug van zo’n Pokémon zit als hij aan het vliegen is.”�
“Ja, ik weet het,”� zei Andrew.
“Heb jij een Charizard?”�
“Nee, een Charmeleon…”� Andrew besefte dat het nogal stom klonk en deed het af met: “Lang verhaal”�
“We hebben de tijd,”� zei Herman vriendelijk en nieuwsgierig.
“Nou…”� zei Andrew, maar hij had geen tijd om zijn verhaal te maken want de huifkar stond stil en helde wat over.
“Oh nee, Tauros!”�
“Wat is er?”� vroeg Brenna en ze klom uit de huifkar, achtervolgd door Andrew en Bulbasaur. Ze liepen naar de voorkant van de huifkar en zag hoe een van de Tauros op zijn knieën lag.
“Wat doen we nu?”� vroeg Andrew. Hij was duidelijk bezorgd om Tauros.
“Ik weet wel wat,”� zei Herman en hij klom de huifkar in. De houten bank in de huifkar bleek open te kunnen. Uit de bank haalde hij een vuurpijl.
“Heeft een van jullie vuur?”� vroeg Herman.
“Nee,”� zei Brenna.
“Nee,”� zei ook Andrew. “Of wacht, toch wel.”�

Met een moker sloeg Herman een buis in de grond.
“Zo, dit is genoeg,”� zei hij nadat hij een laatste slag uitdeelde. “Kom maar op met je vuur.”�
“OK, Charmeleon, kom eruit,”� zei Andrew.
“Aaah, een Pokémon,”� zei Herman nieuwsgierig. Een luid gebrul was te horen. Het was Tauros.
“We kunnen maar beter opschieten,”� zei Brenna. Charmeleon gebruikte de vlam op zijn staart om de vuurpijl af te steken. Na tien seconden vloog de pijl in de lucht en ontplofte het.
“En nu moeten we wachten,”� zei Herman.

Het was inmiddels een half uur later en ondertussen had Herman Tauros’ knie in verband gelegd. Het zag er erg slordig uit, maar het zorgde in ieder geval dat Tauros niet al te veel bloedde. Het was inmiddels aan het schemeren en Andrew had de laatste pijl al uit de huifkar gehaald, toen Brenna een licht aan het einde van het pad zag. Een motor met zijspan reed richting de huifkar. Het was agent Jenny.
“Sorry, dat we laat zijn,”� excuseerde Jenny. “Het is best wel om, nu het pad tussen Saffron en Celadon City gesloten zijn.”�
“Maakt u geen zorgen, we hebben vervoer nodig voor mijn Tauros,”� zei Herman.
Jenny keek naar de Pokémon.
“Heeft u een Poké Ball?”� vroeg Jenny.
“Ja,”� zei Herman en hij overhandigde Jenny Tauros’ Poké Ball.
“Herman, wil je mee?”� vroeg Jenny.
“Nee, dank u, agent Jenny, ik denk dat ik terug ga naar Celadon City totdat het pad is hersteld,”� zei Herman.
“Maar Magnemite dan?”� vroeg Andrew.
Herman viste Magnemites Poké Ball uit zijn broekzak.
“Jij moet hem meenemen,”� zei Herman. “Als je wilt tenminste.”�
Andrew pakte de Poké Ball.
“Ik zal hem aan je broer geven,”� beloofde Andrew plechtig. Hij ging in de zijspan zitten.
“Jij mag achterop als je wilt,”� zei Agent Jenny tegen Brenna.
“Oké,”� zei Brenna en ze ging achterop zitten.
“Dag, Herman,”� zei Andrew vanuit de zijspan. “Bedankt voor de lift.”�
Brenna zwaaide alleen maar.
Agent Jenny startte de motor en reed de nacht in. Op naar Saffron City.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.