FanFic.nl

Cogito Ergo Sum

Hoofdstuk 1.2

“Waarom willen jullie eigenlijk dat ik eyeliner draag? Is dat niet voor meisjes?”� mompelde Shin terwijl Haru half over hem heen hing om een lijntje eyeliner om zijn ogen te trekken. “En kijk uit waar je dat ding steekt, anders weet ik de volgende plek waar hij ingestoken word!”� siste de blondine erachter aan. Haru en Hakiru rolden tegelijk met hun ogen en sloegen hun armen over elkaar.
“Als je uit gaat..”�
“..moet je er goed..”�
“..uit..”�
“..zien.”�
“Dat was eng,”� mompelde Shin en hij gaf zich weer over aan de tweeling.

Een kleine 20 minuten later waren ze klaar, en was Shin, volgens Haru en Hikaru, klaar om flink uit te gaan. Ze haakten hun armen in elkaar en liepen door de donkere straten van Berlijn. “Waar gaan we eigenlijk heen?”� vroeg Shin aan Haru, die dat meestal uitplande. “Zie je nog wel,”� grijnsde de zwart-harige jongen geniepig. Shin vertrouwde die grijns niet helemaal, maar had besloten zich over te geven aan de tweeling en hen gerust te stellen. Na een goed kwartiertje lopen (de uitgaansgelegenheid zit nooit ver bij de studentenflats vandaan) kwamen ze bij de straat waar ze normaal uit gingen. Vandaag was alleen iets anders. Shin was verbaasd toen Haru en Hikaru hem voorbij alle clubs sleepten en hem daarna een steegje in leidden. Er stond een koude tocht in het onverlichte steegje en Shin’s nekharen ging overeind staan van de onprettige sfeer die er hing. Wist de tweeling zeker dat dit een goed idee was? Shin betwijfelde het. Halverwege het steegje hing een uithangbord met in neonletters ‘Club Temptation’ erop. De drie jongens stopten onder het bord en Haru duwde de zware, ijzeren deur open.

Ze stapten een klein halletje in, dat verlicht werd door rode lampen. Er stond een man in een zwart pak voor de volgende deur, en hij staarde de jongens niet bepaald vriendelijk aan. “Weten jullie dit zeker?”� fluisterde Shin naar Haru. Die knikte vastbesloten, al was er een kleine twijfeling te zien in zijn ogen. Langzaam liepen ze het halletje door, naar de volgende deur, en ze stopten bij de man. “ID?”� zei de man nors. De drie jongens visten hun ID-kaarten uit de binnenzak van hun jas en lieten die zien. De man bekeek ze nauwkeurig, alsof hij zocht naar een reden om ze eruit te gooien. Maar even later knikte hij en opende de deur voor de jongens. De jongens wachtten geen seconde en liepen snel de deur door. Daar liep een schaars geklede man op hen af. “Mag ik uw jassen aannemen?”� zie hij met een bijna té brede glimlach. Shin opende zijn rits, die hij net weer had dichtgedaan, en deed zijn jas uit. Hij pakte zijn portemonnee uit zijn zak, net als zijn ID en overhandigde de jas aan de jongeman. “Veel plezier,”� zei de man met een knipoog, nadat hij ook Haru’s en Hikaru’s jassen had aangenomen. Shin bloosde even lichtelijk en volgde daarna Haru. Ze stapten om de hoek van een kleine afscheiding en Shin’s mond viel letterlijk open van wat hij zag.

Het was een chaos van rode en groene lichten en dansende mensen. Op speciale tafels en verhogingen dansten schaars geklede jongens en meiden en ondanks de chaos zag het er geweldig uit. Shin hield niet zo van uit gaan, maar hij had het gevoel dat hij het hier wel naar zijn zin zou hebben. “Hoe wist je hiervan?”� riep hij over de muziek heen naar Haru en hij keek nog een keer verwondert de club door. Toen pas zag hij het balkon, waar een tweede bar met tafeltjes stond, en de glazen deur die duidelijk naar het afgesloten gedeelte leidde. “Aaron, jeweetwel.. van gedragswetenschappen, vertelde het,”� lachte Haru. Shin lachte met hem mee en zag hoe Hariku de dansvloer over danste naar de bar. “Ik ga ook maar eens,”� zei Haru met zijn ogen op een meisje gericht. “Zie je later wel, Shin.”� Shin schudde lachend zijn hoofd en keek hoe zijn beste vriend op het meisje af liep. De blondine zelf volgde het voorbeeld van Hariku en liep naar de bar. Niet om een alcoholisch drankje te bestellen, daar hield Shin ook niet zo van, maar wel om gewoon een drankje te bestellen en van de muziek en de dansende menigte te genieten.

En kriebel in zijn onderbuik zei hem dat die avond het begin van iets anders zou worden.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.