FanFic.nl

PokerFace

PokerFace Part Vijftien

ik keek Joyce aan en zag hoe de tranen langs haar wangen naar beneden liepen.
"nog even joyce, hou vol, we gaan naar Drake en Sean!"
ik nam haar hand en trok haar mee,
ik zou niet wenen, mijn zusje had me nodig!
opeens stopte ze en liet zich door haar benen zakken, ik zag hoe ze hartverscheurend aan het huilen was.
"Joyce! kom, stel je recht!"
ik keek achterom en zag hoe Gustav en Bill vanuit het raam naar ons keken, met een blik vol medelijde.
medelijde was wel het laatste dat ik nodig had! ik had altijd al voor mezelf en JOyce gezorgd, ik had niemand anders nodig!
ik wou niet tonen hoe gekwetst we waren, en daarom mocht ze niet huilen. nog niet.
ik nam haar hand terug vast en trok haar rennend mee, een paar straten verder, een appartements gebouw...
ik zag hoe er licht brande die bijna heel de straat verlichte, een teken dat Drake en Sean thuis waren, of toch op zijn minst één van de twee.
ik liep naar de bel terwijl ik Joyce tegen de muur liet neerzakken en belde aan.
een lachende Sean deed open, maar toen hij Joyce naast de deur zag zitten liep hij meteen naar haar.
ze sloeg haar armen rond zijn hals en begon met luide snikken te huilen.
hij nam haar in zijn armen en samen liepen we naar binnen.
de geur van Drake zijn parfum hing in de lucht, als teken voor me dat hij thuis was.
ik sloot de deur en zag hoe Sean Joyce in de zetel zette en op zijn knieen voor haar ging zitten.
"wat is er inhemels naam aan de hand?"
hij keek bezorgd naar JOyce terwijl hij een harlok uit haar gezicht schoof.
"Tom;....Had..;een ....VRIENDIN!"
bracht ze er snikkend uit.
het deed me zo'n pijn, zo'n pijn om haar verdrietig tezien.
Sean was altijd al een goede troost geweest voor haar, ookal had ze mij.
ik keek hen aan en Joyce gaf me een knuffel.
een kleine traan liep naar beneden maar al snel veegde ik die weg.

Reacties: