FanFic.nl

Cogito Ergo Sum

Hoofdstuk 4.3

Strify had nog nooit zoiets perfects tegen zich aangedrukt gehad. Hij proefde de perfecte mix van chocola, kokosnoot en iets dat zó Shin was, dat hij het niet kon plaatsen. Hij voelde de handen van de blondine over zijn zijdes wrijven en hij wilde dat het nooit zou stoppen. Hij had er alles voorover om dat moment eeuwig te laten duren.

Shin dacht precies hetzelfde en hij liet Strify’s tong dan ook gewillig binnen. Hij voelde niet eens de wil om, om de dominantie te vechten. Hij wilde Strify gewoon voelen, proeven en vasthouden. En het maakte hem daarbij niet uit wie de leiding nam. Strify haalde dingen naar boven in Shin, die hij nog nooit had gevoeld.

De half-brunette begon zachtjes aan steeds harder tegen Shin’s lichaam te drukken en hij legde de blondine achterover op het bed. Hij kroop over de langere jongen heen, hun lippen elkaar niet loslatend. Het was net alsof ze aan elkaar gegroeid waren, alsof ze gemaakt waren om op elkaar te passen. Nog steeds gleden Shin’s handen over Strify’s zijdes en beiden jongens kreunden af en toe zachtjes. Toen Strify na een tijdje wegtrok om naar adem te happen, hijgden ze beiden. Ze keken elkaar aan, en voor Shin wist wat er gebeurde viel Strify zijn nek aan met zijn lippen. Shin’s adem stokte even en hij sloot zijn ogen van genot. Nooit had hij gedacht dat het zo fijn zou voelen om iemands lippen op zijn huid te voelen. Hij ging zo op in wat Strify in zijn nek deed, dat hij niet doorhad dat één van Strify’s handen afzakte naar beneden. Dat was totdat Strify langzaam begon met zijn kruis masseren.

“Strify..”� hijgde de blondine. “Ahh.. Strify.”� De blondine kreunde even zacht en herhaalde Strify’s naam nogmaals. “Hmm..”� mompelde Strify tussen twee kusjes door. “Stop,”� kreunde Shin. Ineens bevroren al Strify’s bewegingen en hij ging wat rechter opzitten. “Wat zei je?”� vroeg hij twijfelend. “Stop,”� herhaalde de blondine. “Ik wil het nog niet. Ik ben er niet klaar voor,”� voegde hij er blozend aan toe. Strify knikte langzaam, zijn mond ietsjes open gezakt. Langzaam kwam hij van de blondine af en hij staarde met grote ogen naar de muur. “Strify? Gaat het wel?”� vroeg Shin aarzelend. De half-brunette slikte en rende ineens naar de deur. Met een flinke kracht gooide hij die open en hij vervolgde zijn weg naar de voordeur. Haru en Hikaru keken hem verbaasd aan vanaf de bank en vervolgens keken ze naar Shin die hem volgde.

Strify rende de gang van het appartementencomplex op, en hij probeerde er tegen te vechten, maar tranen sprongen in zijn ogen. Hoe kon hij zo stom zijn? Hij had geweten dat Shin anders was, en dat hij voorzichtiger had moeten zijn. Nu had hij het vast allemaal verpest. De half-brunette rende naar de trap, terwijl hij verwoed Shin’s pogingen om zijn aandacht te trekken negeerde. Shin riep zijn naam heel hard, maar het galmde in Strify’s oren zonder dat hij het echt hoorde. 11 verdiepingen waren altijd al veel, maar nu leken het er nog veel meer, want Strify wilde niets liever dan wegkomen uit het gebouw waar hij degene die hem aanzag voor meer dan hij echt was had afgestoten. Buiten verwelkomde een ijskoude wind hem en de tranen werden uit zijn ogen geblazen. Ze liepen in lijntjes over zijn wangen, maar Strify veegde ze snel weg met de rug van zijn hand. Hij sloeg zijn jas dicht om zich heen en begon zijn weg terug naar de club.

De half-brunette vond dat hij het recht niet had om ook maar één traan te laten om Shin. Hij had het tenslotte verpest, niet Shin. Hij had niet gelijk zo ver moeten gaan, maar het feit dat Shin zo dichtbij was maakte hem gek en hij wilde meer en meer van de blondine. Ook al kende hij Shin eigenlijk niet, toch was hij al verslaafd aan hem. Het was niet eerlijk. Strify zou nooit iemand zo geweldig als Shin verdienen, dat wist hij zeker. Iemand die eigenlijk niet kon ontkennen dat hij een prostituee was verdiende niet iemand die filosowattes studeerde. Zo iemand verdiende geen lieve, nette, slimme jongen. Zo iemand verdiende een gluiperd, iemand van wie je nooit zeker wist waar hij uithing. Iemand die ineens opduikt en weer verdwijnt, iemand als Yu. Strify had altijd al geweten dat hij nooit beter kon krijgen dan iemand als Yu. En Yu wist dat ook. Daarom claimde hij Strify. De zwart-harige jongen claimde de clubdanser, omdat hij wist dat de half-brunette altijd naar hem terug zou keren, hoe vaak hij ook zou zeggen dat hij voor altijd weg zou lopen.

En dat was de waarheid.

Iets dat niet ontkent kon worden.

Reacties: