FanFic.nl

Start all over

Hoofdstuk 13, Fear

Als iedereen een beetje is gekalmeerd stelt Strify voor om maar onder de wol te kruipen. We pompen eerst samen de bedden op. Daarna verdwijn ik naar de badkamer en kleed me om. De rest doet het in de woonkamer. Niemand heeft zin om zijn tanden te poetsen. Kiro zet alle bakken met oliebollen in de koelkast. We leggen onze bedjes dicht tegen elkaar. Ik lig tussen Strify en Kiro in. Een bed hebben we maar weggelaten voor de knusheid. Die we op het moment wel goed kunnen gebruiken. Shin en Strify zijn al snel vertrokken. Maar ik kan de slaap niet vatten. Ook Kiro niet. Hij drukt een kus op mijn voorhoofd. ‘’Het komt wel goed..’’ Fluistert hij in mijn oor. Waarna hij wat uitgelopen make-up van mijn vochtige wangen veegt. Kiro valt uiteindelijk ook in slaap. Maar ik blijf de hele nacht wakker. Nou.. hele nacht. De volgende ochtend ben ik niet eens moe. Naast mij worden er een paar slaapkopjes wakker. Het is niet eens zo laat. Het is pas 9 uur. Wat vroeg is voor zo’n kort nachtje. Wat sgattig zijn ze toch als ze half slapen. Aan het ontbijt wordt ook nogal weinig gezegd. Na het ontbijt ben ik het zat. Ik loop naar de telefoon en bel Romeo’s nummer. Ik wacht een paar minuten. Het lijkt wel een half uur. Dan krijg ik de voicemail. Ik smijt de hoorn er op. ‘’Kan hij niet gewoon even opnemen en zeggen hoe het gaat!’’ Krijs ik. De rest gaapt me aan. Waar alle woede ineens vandaan komt weet ik ook niet. Ik wil het gewoon weten. Ik wil weten hoe het met Yu is. Als liefst zou ik op de fiets springen en helemaal naar de andere kant van Berlijn crossen. Shin slaat een arm om me heen. ‘’Hij slaapt vast nog ofzo.’’ Zegt hij bemoedigend. ‘’Kunnen we er niet gewoon heen gaan dan ofzo?’’ Vraag ik beteuterd. Kiro komt naar me toe en kijkt me aan. ‘’Het komt heus wel goed. Voor het zelfde geld is er geen bezoek nu toegestaan. Dan heeft het ook geen zin. Ik leg me er maar bij neer. ‘’Ik kan beter maar iets gaan doen.. voor afleiding.’’ Mompelt Strify. En hij zet de WII aan en stopt Singstar er in. ‘’Goed plan.’’ Stemt Shin in. En hij vist zijn PSP te voor schijn en gaat muziek luisteren. Ik volg Kiro naar boven. Ik kruip in zijn bedje en hij plukt zijn bas uit de kast. Ik kijk naar hem terwijl hij aan het spelen is. Ik kijk naar de passie waarmee hij de snaren bespeelt. Zijn vingers raken en voor een de snaren. Zijn andere hand verplaatst hij voordurend. Geknipt voor Cinema Bizarre. Iedereen trouwens. Kijk naar Yu, de plezier waarmee hij op zijn gitaar staat te raggen. Shin, wordt een heel ander mens als hij achter zijn potjes en pannetjes kruipt. Dan zegt hij even vaarwel tegen de verlegen Shin. Strify, die uit zijn bolletje gaat als hij staat te zingen. En Romeo die helemaal opgaat in zijn toetsenspel. Als Kiro is uitgespeeld komt hij bij me liggen. Ik speel met zijn vingers onder de deken. Hij is zo veranderd sinds wij hebben. Vooral Strify merkte dat op. Normaal was Kiro juist niet iemand die iets als eerste durfde. Was hij de gene die getroost moest worden. Nu ben ik dat. Niet dat ik of hij daar mee zit. Ik vind alles goed zoals het gaat. Heerlijk iemand om tegen weg te kruipen. Dat heb ik dus al die jaren gemist. Dan opeens hoor ik mijn mobiel beneden afgaan. Ik spring uit bed en ren meteen naar beneden. Trillend vis ik mijn mobiel uit mijn zak en neem meteen op. ‘’Hoe is het? Kunne we naar jullie toe!’’ Vraag ik meteen. Romeo’s stem klinkt heel schor. ‘’Ja het gaat goed.. Maar er is nog geen huidtransplantatie mogelijk omdat hij niet de enige is die dat nodig heeft. En jullie kunnen wel komen maar ik weet niet of dat tegelijk kan.’’ Zegt hij. ‘’Maaktnietuit! We komen er aan!’’ Roep ik blij. En ik hang op. ‘’AANKLEDUUU!!!’’ Blair ik door het huis. Ik slinger mijn pyjama door de kamer. Waardoor Strify een beetje vreemd staat te kijken. Schiet me kleren aan en hobbel naar de badkamer. Ik ben nog nooit zo snel toonbaar geweest. Ik sleur de andere jongens achter me aan naar de trein. Snel kopen we kaartjes en stappen we in. De reis duurt veel te lang naar mijn zin. Als we er eindelijk zijn vraag ik aan de balie waar Yu Phoenix ligt.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.