Hoofdcategorieën
Home » Naruto » BANG~relation » ~Love hurts~
BANG~relation
~Love hurts~
Ik ben niet de eerste die los laat.
Wat heb ik gedaan? En erger, hoe red ik me hier uit?
Sasori kijkt mij wat verbaasd aan. Had hij soms niet gedacht dat Deidara hem terug zou zoenen?
“Ik- ik moet weg!”ť zeg ik.
Voordat Sasori nog iets kan zeggen ren ik weg door de donkere bossen. Ik sla mij handen voor mijn mond. Hoe kon ik?
Eenmaal bij de basis aangekomen ren ik meteen de wc in. Ik doe de deur snel dicht en zucht. Veilig.
Dat dacht ik tenminste. Voor me staat Konan zich in de wc-spiegel op te maken. Ze haar eyeliner uit haar hand laat vallen. Met open mond kijkt ze naar me.
Konan? Wacht dat betekend!
Ik draai me snel om naar het boortje op de wc-deur. Dit is de meisjes-wc!
“Ik wist het!”ť roep Konan naar me.
“Je bent wel een meid!”ť
Ik zal maar wat er van Deidara’s reputatie is overgebleven sparen.
“Niet waar!”ť roep ik.
Snel vlucht ik de meisjes-wc uit en de jongens-wc in. Hier kom ik Itachi tegen. Hij staat voor de spiegel van de jongens-wc met een eyeliner in zijn hand.
Even kijken we elkaar aan. Dan gaat Itachi verder met zijn eyeliner en laat mij met rust. Snel ga ik de wc zelf in en doe de deur op slot. Ik doe de wc-klep naar benden en ga er op zitten.
Ik moet even bijkomen van wat er is gebeurd. De geluiden van Itachi die zich opmaakt kalmeren mij om de een of andere reden.
Plotseling houden de geluiden op.
“Zeg Kumo. Is er enige rede dat jij als Deidara in de jongens-wc rond loopt?”ť vraag Itachi.
Shit. Stomme Sharingan ook altijd.
“Het leek ons wel leuk om te wisselen. Is het niet”ť zeg ik.
Ik trek mijn knieën op en verschuil mijn hoofd in mijn knieën.
“Helemaal niet…”ť zeg ik.
Ik begin te snikken. De zoveelste keer dat ik huil vandaag. Ik heb zo veel fout gedaan. En ik kan het nooit meer rechtzetten.
Itachi klopt op de deur.
“Kumo, doe open alsjeblieft”ť zegt hij.
“Laat me met rust”ť zeg ik tussen wat snikken door.
Itachi gaat hier verder niet op in maar loopt ook niet weg. Gelukkig ramt hij niet de deur open of zo iets.
Hij laat mijn zo een paar minuten huilen tot ik de deur open doe. Als ik in de spiegel kijk zie ik mijn eigen betraande gezicht en niet die van Deidara. Ik moet tijdens het huilen weer terug veranderd zijn. Plotseling slaat Itachi zijn armen om mij heen.
“Geen zorgen. Het komt wel goed”ť zeg hij.
Omdat hij zo aardig doet begin ik nog harder te huilen. Ik sla mijn armen om hem heen en begraaf mijn gezicht in zijn borst. Het voelt alsof een oudere broer mij troost. Een broer die ik nooit heb gehad.
Gelukkig stelt Itachi geen vragen. Hij troost mij alleen maar.
“Het is pijnlijk hè? Liefde”ť zeg hij.
Ja. Het is pijnlijk en ook zo oneerlijk.
Itachi streelt door mijn haar.
“Maar het komt goed. Ik beloof het je.”ť
Als Deidara kom ik de jongens-wc uit. Door Itachi ben ik weer opgeknapt. Ik heb bij hem mijn hart gelucht en verteld over Sasori. Hij heeft mij geen een keer onderbroken en niet over dingen door gevraagd. Hij knikte alleen om de zo veel tijd. Maar toch voel ik mij stukke beter.
Ik loop naar mijn kamer en kom daar “mezelf”ť tegen.
“Hoi Deidara!”ť zegt Deidara met een knipoog tegen mij.
Hij weet niet wat er gebeurd is. Ik weet ook niet of ik het hem ooit kan vertellen.
“Hoi”ť zeg ik terwijl ik naast hem op mijn bed plof.
“En wie geeft jou het recht om op mijn bed te gaan zitten?”ť zeg hij lachend.
Normaal zou ik hier op in gaan maar daar kan ik mezelf gewoon nu niet toe zetten. Deidara merkt dat er wat aan de hand is.
“Hé? Wat is er?”ť
Ik kijk in “mijn”ť gezicht en besef dat ik het hem niet kan vertellen.
“Niets”ť zeg ik.
“Ik wil in mijn eigen bed. Kunnen we weer wisselen?”ť vraag ik.
Deidara kijkt mij met “mijn”ť gezicht bezorgd aan.
“Als er iets is gebeurt kan je het mij gerust vertellen hoor”ť zeg hij.
Ik wil iets zeggen maar de woorden blijven in mijn keel haken.
Deidara staat op van mijn bed, loopt naar mijn kamerdeur en doet die op slot. Dan loopt hij weer terug en gaat naast mij zitten.
“Niemand zal ons afluisteren”ť zegt hij.
Even weet ik niets te zeggen.
“Eerst wil ik dat je terug veranderd”ť zeg ik.
Hij haalt zijn schouders op. Er verschijnt een rookwolk om hem heen. Als die weg is getrokken zit de gewonen Deidara naast mij. Ik verander ook terug.
“Vertel wat is er gebeurd, un”ť zegt hij.
Ik probeer iets te zeggen maar er komt gewoon niets uit mijn keel. Ik kan mij niet inhouden en weer beginnen er tranen te stromen. Deidara staat weer op.
“Ga maar even liggen. Je ziet er slecht uit, un”ť zeg hij.
Weer begin ik harder te huilen omdat iemand aardig tegen mij is. Ik ga zoals Deidara wil op mijn bed liggen terwijl de tranen maar blijven stromen.
“Vertel het maar, un”ť zegt Deidara.
Als ik minder huil weet ik het te zeggen.
“Ik-ik heb…”ť
Even onderbreek ik mijn zin voor een paar snikken.
“Ik heb met Sasori gezoend.”ť
Dat was het dan. Ik heb het gezegd. Mijn leven is nu officieel voorbij. Deidara zal mij nu haten. Voor altijd.
Ik knijp mijn ogen dicht. Ik wil Deidara’s uitdrukking niet zien. Tot mijn verbazing hoor ik snikken, maar niet die van mij. Als ik mijn ogen open zie ik Deidara’s betraande gezicht.
“Het spijt me, un.”ť
Reacties:
wel zielig,
ga weer snel verder?
kijk zometeen even im je mail box, ik ga je wat sturen.
omgoooood.
ik snap er niks van.
dussssss, je moet snel weer verder =D
hebberig ben ik he?
Dawwwwwww.........
Sad story makes me sad......
Kan niet wachten op meer, ik wil weten hoe dit verder gaat!
Snel verder?
HEEL VEEL -XXX-'JES ZODAT JE WEER VERDER GAAT X'D