FanFic.nl

Screaming, Fighting and kissing in the rain JB/HP Crossover. {Af}

Nurgels, Kelpies en lijpe Loena

Loena;
De lucht was helder blauw. Loena zag in de verte twee terzielers vliegen. Ze keek ze na, tot ze niet meer in zicht waren. Bij de gedachte aan terzielers sprong Hagird in haar gedachten op. Hagrid was een van haar beste vrienden op Zweinstein, al geweest. Ze deelden allebei een grote passie voor fabeldieren en waren dus, zoals veel andere leerlingen wel waren, niet bang voor alle wezens waar Hagrid voor zorgde. Hierdoor werd Loena soms gepest, maar niet alleen daarom. Ook om haar kleren en haar beweringen over wezens die in het geheim zouden bestaan, waar bijna niemand nog iets vanaf wist.

Loena wreef over haar linkerboven borst. Haar hart steekte. Ze had haar vaders zwakke hart meegekregen. Het was gelukkig niet ernstig. Ze kreeg soms alleen een steek als ze te lang buiten was. Logisch dat ze het koud had, ze had geen schoenen aan! 'Loena?' vroeg een stem achter haar. Nick verscheen uit de bosjes. 'Hallo Nick.' zei Loena. Nick keek verbaasd dat Loena zijn stem herkende zonder Nick te zien. 'Hé.' zei hij kortaf. Loena wreef weer over de plek waar haar hart zat. Nick keek afwezig naar haar. Nick keek naar haar voeten. 'Waar zijn je schoenen?' vroeg Nick verbaasd. 'De Nurgels hebben ze denk ik meegenomen.' zei Loena terwijl ze afwezig naar het water staarde.

Nick;
Nick wist wel beter. Hij had Korzel en Kwast met een paar roze all stars zien lopen. Ongetwijfeld dat die van Loena waren. 'Denk je niet dat iemand anders ze misschien gestolen heeft?' vroeg Nick. Loena schudde haar hoofd. Hij was vastbesloten om de schoenen voor Loena terug te halen. Hij nam afscheid van Loena en begaf zich naar het kasteel. Hoe moest hij dit ooit aanpakken?

Het stoorde hem dat Hermelien hem zo nakeek, doordat Hermelien hem nakeek kwamen er ook twee boze blikken van Harry en Ron achter hem aan. Nick had geen zin in drama, dus deed zijn best het drietal zoveel mogelijk te ontlopen. Wat niet echt een groot succes was want hij zag ze elke dag in de les. Omdat Nick toch met iemand om moest gaan, spendeerde hij veel van zijn tijd bij Loena. Hij had veel praat over Lollifanten en Nurgels aan moeten horen, maar het was het waard. Het was super gezellig. Hoe vaker Nick de verhalen van Loena aan hoordde, hoe meer hij erin begon te geloven. Het kon best zijn dat Nurgels bestonden, waarom niet? Alles kan toch in de wereld van Magie?

Op een middag zaten ze naast het zwarte meer. Loena vertelde over haar vader. 'Hij is de redacteur van de Kibbelaar, best vreemd eigenlijk.' zei Loena dromerig en staarde recht vooruit. Nick snapte niet wat er nou zo vreemd was om een redacteur van een tijdschrift te zijn. Hij keek haar onbegrijpelijk aan maar ze beantwoorde de blik niet. Ze bleef maar staren naar het water. Loena was moeilijk te doorgronden. Veel moeilijker dan andere mensen. Neem bijvoorbeeld Ron; Ron is hopeloos verliefd op Hermelien en liet dat ook duidelijk merken, Harry; Was ook gek op Hermelien en leit dat ook duidelijk merken, Hermelien; ja, daar wist Nick niet veel over eigenlijk, ze liet nooit zien wie ze het liefst wou en gedraagde zich nors tegenover Nick. Wat hij snapte want hij vond zichzelf, een arrogante popster, wat hij pas realisserde toen.... 'Nick? wat is er?' vroeg Loena plotseling. Nick staarde in de grote helder blauwe ogen van Loena. 'Ik-' Nick wist niet wat hij moest zeggen. 'Je voelt je niet goed zeker?' vroeg Loena terwijl ze dromerig opzij staarde. Nick keek naar haar. 'Je bent dit leven niet gewend, de mensen doen anders tegen je dan normaal, Hermelien ziet je niet staan en je hebt niet bepaald veel vrienden gemaakt.' zei Loena dromerig. Nick was geschrokken. Wat had Loena dat makkelijk opgemerkt. Loena wist hem zo te doorgronden. Nick knikte. 'Zoiets.' zei hij zachtjes. Hij keek naar zijn schoenen, en toen naar die van Loena. Ze had uitgelopen all stars aan. Knal roze met bloemetjes. Nick lachte. Typisch Loena. 'Zo voel ik me ook soms.' zei Loena starend naar de boom boven hun. 'Serieus?' vroeg Nick verbaasd. Loena lachte. 'Kom op, Ik wordt Lijpe Loena genoemd, ik ben veel anders dan de anderen, ohw ja, en ik heb totaal geen vrienden.' bracht Loena sarcastisch uit. Nick keek sip. Loena had het eigenlijk net zo erg als hem. 'Maar, ben ik geen vriend van je dan?' vroeg Nick. Loena keek hem verbaasd aan. 'Zie jij mij als- als een vrienden?' bracht Loena verbaasd uit. 'Natuurlijk!' zei Nick. Loena lachte even. Ze staarde weer naar het water. 'Pas op! Er zit een Kelpie in het water!' riep Loena hard. Nick schrok. Loena was teruggedeinst richting Nick. 'Wat is ene Kelpie?' vroeg Nick paniekerig. 'Een Kelpie kan verschillende vormen aannemen, volgens mij zag ik er net een in de vorm van een vis.' zei Loena gekalmeerd. 'Maar hoe zie je dan dat het getransformeerd is?' vroeg Nick verbaasd. 'Geen idee, Ik had het gevoel dat het er een was.' zei Loena. Knap, dat Loena dat zo uit elkaar kon houden, of misschien raar, dat ze dacht dat ze het uitelkaar kon houden. 'Loena? wat doet een Kelpie dan voor gevaarlijks?' vroeg Nick. 'Ohw het eet mensenvlees.' zei Loena. Nick schrok. 'Ohw maak je geen zorgen, hij eet je ingewanden niet op hoor, alleen een stuk van je huid, de meesten overleven het wel.' zei Loena totaal niet ongerust. Nick keek bang naar het water. Loena keek op haar horloge. Er stonden rare wezentjes op en de wijzers draaiden de verkeerde kant op, Nick vond het een raar ding. 'Ik moet gaan' zei Loena. 'Waar ga je heen?' vroeg Nick. 'Koorrepetitie met Professor Banning.' zei Loena. 'Waarom zou je in een koor gaan?' vroeg Nick lachend. 'Het koor wordt steeds kleiner, en ik wil Professor Banning steunen, ik bedoel het zou toch zonde zijn om zo'n samenbrenging van muziekliefhebbers te laten verdwijnen?' merkte Loena op. Ze draaide zich om, zwaaide nog even naar Nick, en liep terug richting het kasteel.

'Hee! Wacht!' riep Nick. Loena draaide zich om en keek met haar grote blauwe kijkers naar Nick. 'Zal ik mee gaan?' vroeg Nick twijfelend. Loena keek hem tevreden aan. Ze knikte. Nick lachte opgelucht en liep met Loena mee naar het kasteel.

Reacties: