FanFic.nl

Cogito Ergo Sum

Hoofdstuk 5.1

Kiro keek om zich heen en zag alle anderen achter opmaaktafeltjes zitten, hun make-up op te doen. Hij zocht naar de enige andere danser die hij kende, maar hij zag Strify nergens. Ergens beangstigde hem dat wel, Strify legde hem altijd precies uit waar hij aan toe was, en nu wist hij het gewoon niet. Hij zag een streng uitziende man naar hem kijken en nam snel plaats achter een vrijgekomen opmaaktafeltje. Hij staarde naar de oogschaduw met glitter erin en de vele eyeliners en mascara's. Ineens vloog er een deur open en Kiro keek geschrokken op. Zijn gezicht ontspande daarentegen weer toen hij zag dat het de half-brunette was die hij kende. Strify's ogen stonden verdrietig, maar hij deed een poging het te verbergen door een grote glimlach op zijn gezicht te toveren. Hij liep op Kiro af en knipoogde even. Kiro zag alleen met gemak dat Strify verdrietig was. "Lukt het? Of moet ik helpen?" vroeg Strify en hij wees naar de make-up. Kiro haalde zijn schouders op en Strify zag dat als uitnodiging om naast hem plaats te nemen en aan Kiro's make-up te beginnen. Daarna maakte hij de knoopjes van Kiro's bloesje los en glimlachte. "Klaar," zei de half-brunette en hij draaide zich naar de spiegel om zijn eigen make-up te doen.

"Ben je zenuwachtig?" vroeg Strify nonchalant en hij keek Kiro half aan. Kiro knikte snel. "Heel erg," voegde hij er fluisterend aan toe. Strify draaide zich volledig naar de half-blondine toe en keek hem bedenkelijk aan. Ineens drukte hij zijn lippen op die van Kiro, kort, maar vol gevoel. "Het komt wel goed," fluisterde de half-brunette en hij draaide zich weer naar de spiegel. Kiro had een grijns op zijn gezicht van oor tot oor en knikte. Strify's kus had niks van liefde gehad, maar op een vreemde, fijne manier had het hem wel gekalmeerd. Alsof Strify iets van zijn overdosis aan zelfvertrouwen aan hem had doorgegeven met die kus. Hij mocht Strify wel. Het was fijn om een vriend te hebben in die hel die ze 'dansclub' noemden.

"De club gaat open, iedereen nu aan het werk!" riep een man op een boze toon. Kiro keek geschrokken om en zag alle andere dansers opstaan. Daarna draaide hij zich weer naar Strify, die gewoon verder ging met zijn make-up. De man liep op hen af en de half-blondine schudde angstig aan Strify's arm. "Ook jij, glitter konijntje," snauwde de man naar Strify. Die draaide zich zuchtend om en stond op. "Oké, oké," mompelde de half-brunette en hij sleepte Kiro mee naar de deur. "En ik zou wat beter mijn best doen dan gister," waarschuwde de man hem nog en daarna was het stil.

Kiro liet zich meenemen naar een koude, tochtige gang. Daarna een deur door en de twee jongens werden begroet door een zee van groene en rode lichten. Strify's ogen gleden door de zaal, onderzoekend, alsof hij zocht naar de beste potentiële klant. Ineens trok hij een mondhoek op en boog zich naar Kiro. "Zie je die jongen daar?" riep hij in het oor van de half-blondine en hij wees naar een blonde jongen aan de zijkant van de dansvloer. Kiro knikte en keek weer naar Strify. "Hem moet je hebben. Het verlegen type. Hij zal niet teveel willen, en hij is snel tevreden. Voor een eerste klant is hij perfect," legde Strify aan Kiro uit. De half-blondine slikte en nam diep adem. "En wat moet ik precies doen?" vroeg Kiro, en hij hoopte dat Strify het geen domme vraag zou vinden. "Ga op hem af, flirt wat met hem, vraag of hij wil dansen.. etc. Maar vraag nooit of hij mee wil naar achter, dat moeten ze zelf maar voorstellen. Ik bedoel, waarom zou je zelf voorstellen om het ergste te doen?" riep Strify. Kiro knikte. Daar had de half-brunette een punt. "Oké, je moet nu gaan. Voor iemand anders hem neemt. Je kan het," zei Strify bemoedigend en hij duwde de kleinere jongen naar de dansende menigte. Kiro nam nog eens diep adem en liep op de jongen af, zijn meest sexy blik in zijn ogen.

Het was veruit het engste wat de jongen ooit in zijn leven had gedaan. Enger dan verhuizen, enger dan weglopen.

Hij wist niet meer zeker of weglopen een goed idee was geweest, maar hij wist ook niet zeker of hij het echt zo vreselijk vond. Het enige dat hij moest doen, was het uitzoeken en hopen dat het meeviel.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.