FanFic.nl

SAAAA'S

Tegendeel bewezen .

''Ik zou je nooit pijn doen. Nooit.'' Jouw woorden. De belofte die je maakte. Maar nu verbroken. Ik wist niet dat je zo'n eikel kon zijn. Ik wist niet, dat ik me zo in iemand kon vergissen. Ik wist niet, dat mijn mensenkennis zo achteruit gegaan was. Ik wist niet, dat ik zo gebroken kon zijn als nu. Ik kon het gewoon nog niet beseffen. Je was weg.

Je was weg. Voor even, dat waren jou woorden. Ik hoopte dat je deze waar zou maken, maar het tegendeel is bewezen. Je bent er niet meer. Ik kan niet zonder je, maar dat weet je. Je wilt dat ik kapot ga. Dat ik kapot ga, aan jou. Ik kan het zo niet aan, dat weet je. Diep van binnen, ga ik kapot. Jou droom, mij gebroken zien. Dat je zo harteloos kan zijn.

Ik wil op je wachten. Wachten totdat je bij zinnen komt. Wachten tot dat je voor mij kiest, de juiste keuze maakt. Maar op jou wachten is zinloos en teleurstellend. Ik weet dat je niet terug komt, maar hopen mag toch? Iedere dag hoop ik meer en meer en ik bid nog altijd voor je. De geur van je, is al uit je kleren getrokken en zitten vol met zwarte vlekken van mijn tranen. Tranen die voor jou gevallen zijn. Tranen die voor jou zijn, maar die je niet wil zien. Ik mis je armen. Die je om me heen sloeg om me te troosten als mijn vader weer eens dronken was, en mij alle hoeken van de kamer liet zien. Als mijn vrienden me in de steek lieten, of als ik weer eens een van mijn buien had. Je zei dat we nooit alleen zouden zijn. Maar altijd samen. Ik geloofde dat. Maar het tegendeel is bewezen.

Ik mis je. Iedere dag meer en meer. Ik wil je bij me. Je in mijn armen kunnen sluiten. Je geur op kunnen snuiven. Ik wil je zien, iedere dag weer. Ik wil met je praten, over allerlei dingen. Van motors tot scooters. Alles, zolang je maar bij me kan zijn. Zolang je me maar niet zo achterlaat. Niet zo.

Ik geef om je. Dagenlang huil ik om je. Niemand laat ik binnen, en wie binnen is, komt niet meer buiten. Niemand hoeft te weten hoe ik me voel, en het verder te vertellen aan iedereen die het weten wil. Boodschappen bestel ik online, en ik loop al wekenlang in dezelfde kleren. Ik stink, maar jij merkt het niet. Niemand merkt het. Niemand merkt dat ik nog besta. Wekenlang leef ik al, hierbinnen in huis. Zonder jou. En je weet het niet eens. Je weet niet eens wat het met me doet, dat jij me alleen laat.

Ik denk aan je. Ik geef om je. Ik mis je en ik wil op je wachten, voor altijd.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.