FanFic.nl

Twilight ft. Paramore

Hoofdstuk 5.

‘Zo, dus volgens mevrouw Williams hier kennen jullie elkaar al een tijdje?’ zegt de lerares. ‘Ja dat heeft u inderdaad goed gehoord!’ zegt Josh. ‘Waarvan?’ vraagt de lerares door. ‘Wow, dat u ons nog niet kent!’ zeg ik zachtjes en sarcastisch. ‘Wat zei je daar?’ vraagt ze nu aan mij. ‘Dat u ons nog niet kent!’ zeg ik met een glimlach. ‘Waar moet ik jullie van kennen?’ vraagt ze. ‘Luistert u nooit naar de radio?’ vraag ik, en als ze nee schud ga ik verder, ‘Dan heeft u onze grote hit niet gehoord!’ Josh port mij in mijn zij. Vragend kijkt ze me aan en ik schud mijn hoofd. ‘Mevrouw, ik moet naar huis! Ik heb mijn moeder beloofd te helpen vandaag!’ zeg ik dan. Jeremy kijkt me aan alsof hij mij niet geloofd. Hij weet net zo goed als ik dat ik zelfs te lui ben mijn eigen kamer fatsoenlijk op te ruimen. ‘Waarmee?’ vraagt mijn lerares. ‘Met het schoonmaken van het huis. Dat heeft het wel nodig. Het is oud en..’ begin ik. ‘Ik moet eerst nog even met jullie praten. Waarom maken jullie zo’n lawaai tijdens mijn les?’ vraagt ze, weer streng. ‘Wij maakten geen lawaai!’ protesteer ik. ‘Jawel, en je werd de hele tijd opgetild door meneer daar!’ antwoord ze, terwijl ze op Jeremy wijst. ‘Vind u het gek? Ik kom lang niet boven het net uit! Ik ben klein zoals u ziet!’ antwoord ik. ‘Maar opgetild worden hoort nou niet bepaald bij volleybal!’ gaat ze verder, het lijkt wel alsof ze gewoon iets tegen me heeft. ‘Wat moet ik anders? Wegrennen zodat iemand anders de bal kan pakken? Of onder het net doorslaan?’ zucht ik sarcastisch.

‘Nee, dat is inderdaad ook niet toegestaan!’ zegt ze. ‘Mevrouw, ik heb even een vraag. Zijn hier misschien nog andere gymleraren, want u heeft schijnbaar iets tegen mij!’ floep ik er dan uit. Ik krijg een stomp tegen mijn linkerarm van Zac. ‘Wat moet ik tegen je hebben? En nee, er zijn geen andere gymleraren hier!’ antwoord ze. ‘U mag mij niet. En dat moet u zelf weten, maar kunt u dan alstublieft wel gewoon normaal doen tegen mij? Want anders ben ik van plan niet meer naar de gymlessen te komen. Dan kan ik net zo goed een extra uurtje muziek volgen!’ leg ik uit. ‘Mevrouw, let u maar niet op haar. Ik denk dat ze ongesteld is!’ zegt Taylor, terwijl Zac een hand voor mijn mond drukt. Ik krijg geen antwoord. Ik sta op en loop naar de kleedkamer, kleed me snel om en gooi mijn tas op mijn schouder. Ik loop de kleedkamer uit en wacht voor de jongenskleedkamer. Als ze na 10 minuten nog niet klaar zijn bonk ik op de deur en roep: ‘Jongens, schiet eens op! Anders kunnen jullie lopen!’ Jeremy gooit de deur los, kijkt even langs mij heen en trekt me dan naar binnen.

‘Jerm, wat doe je!’ roep ik. ‘Je moet eens wat beter op je woorden passen Hayley! Hier krijg je problemen mee!’ zegt Taylor. ‘Ik krijg ook problemen als ik hier sta!’ antwoord ik droog. ‘Ik ken je zo niet, Hayley! Wat is er met jou aan de hand?’ vraagt Josh. Ik zucht. ‘Er is niks!’ mompel ik. Ik zak neer tegen de muur. ‘Hayley Nichole Williams, wat is er aan de hand?’ zegt Josh, die voor mij op zijn knieën gaat zitten. ‘Niks, hou op! Kleed je gewoon om dan kunnen we naar huis!’ antwoord ik. Ik sta weer op en ga voor de spiegel staan, om mijn make-up nog even goed te doen. Ik gooi mijn tas weer over mijn schouder en wacht bij de deur. Als de jongens klaar zijn willen we de kleedkamer uitlopen. Jeremy opent de deur, en daar staat onze gymlerares. ‘Wat is hier aan de hand?’ vraagt ze. Een voor een kijkt ze ons aan. ‘Ik zei het toch Jerm!’ grom ik tegen Jeremy. Als ik langs haar heen kijk zie ik Edward lopen. Mijn tas valt op de grond en ik voel mezelf rood worden. Meteen richt ik mijn blik op de grond en probeer onhandig mijn tas op te pakken. Dan hoor ik zijn stem. ‘Is er hier een probleem?’ vraagt hij. ‘Ja, Hayley Williams, zoals je ziet, komt net de jongenskleedkamer uitgelopen!’ antwoord de gymlerares. Mijn tas die ik net weer vast had valt weer op de grond. Ik zie in mijn ooghoek dat Josh bukt om deze voor mij op te pakken. Hij kent me nu wel zo goed dat hij weet wat er is.

‘Maar schijnbaar kent Hayley de jongens al langer, dus wat is dan het probleem?’ vraagt Edward. ‘Dat ze in de jongenskleedkamer staat bijvoorbeeld? Wij hebben hier duidelijke regels dat meisjes en jongens apart moeten omkleden, dat is niet voor niks!’ legt de lerares zwakjes uit, blijkbaar kan zij de charmes van de heer Cullen ook niet weerstaan. ‘Dat zijn wel de regels, maar laat Hayley dan eerst even uitleggen waarom ze bij de jongens in de kleedkamer was?’ gaat Edward verder. Hij kijkt me aan. Ik voel mijn knieën zwak worden en Zac slaat zachtjes op mijn rug. ‘Ik euh.. Ik ken de jongens al zo’n 4 of 5 jaar? We touren samen dus ik vind het niet raar meer om te zien hoe zij zich omkleden en..’ begin ik, dan weet ik niet meer wat ik moet zeggen. ‘We zijn als familie voor elkaar!’ zegt Taylor. My savior, thanks Tay! Even lijkt ze na te denken. ‘Ziet u, niks aan de hand!’ zegt Edward. ‘Maar zij hoort niet in de jongenskleedkamer!’ verdedigd de lerares zich. ‘Mevrouw Johnson, ze zijn al zo lang vrienden! Ze touren met elkaar, zijn als familie voor elkaar! Daar kunt u toch niet tegenin gaan?’ gaat Edward verder. ‘Als Hayley beloofd de jongens kleedkamer niet meer in te gaan, komen ze er voor deze keer van af!’ zegt mevrouw Johnson. Ik knik snel, mijn stem niet vertrouwend. Ze stapt uit de weg zodat de jongens en ik naar huis kunnen. Ik loop snel de kleedkamer uit en naar de uitgang van het gebouw.

In de gang komt Edward naast me lopen. ‘Dank je!’ zeg ik, naar de grond kijkend. ‘Geen dank! Jullie verdienen het niet zo aangepakt te worden!’ zegt hij. ‘Ze heeft wat tegen mij, ik weet niet wat maar daar kom ik nog wel achter!’ zeg ik, met een lage stem. ‘Hayley, ik ben je pakezel niet!’ hoor ik Josh van achter me roepen. ‘Ik zie je morgen wel weer! Ik moet de jongens nog thuis brengen!’ zucht ik en kijk hem aan. ‘Tot morgen!’ antwoord Edward met een glimlach die me bijna door mijn benen doet zakken. Als hij weg is krijg ik een stomp in mijn rug van Jeremy. ‘Doe normaal dude!’ roep ik, en ik loop naar buiten. ‘Wat is er met haar?’ hoor ik Jeremy vragen. ‘Hou gewoon op Jerm, laat haar maar even!’ hoor ik Josh antwoorden. Ik loop naar mijn auto en wacht op de jongens. Als ze ingestapt zijn breng ik ze naar huis en rijd daarna naar mijn eigen huis.

Reacties: