FanFic.nl

Calleigh & Ramay

7

'Nee, ik moet mijn excuses aanbieden,'zei ik, terwijl ik Opaal inhield omdat ze anders tegen een boom aankanalde.
Opaal was dan wel een elfenpaard, ze had nog veel te leren...
Elk geval, Ramay en ik kwamen bij mijn "Nederzetting." We stormde zo de poort door (bijna poortwachter overhoop, moest ie maar uitkijken). Ik leidde haar rechtstreeks richting de leider. (Nee, dat was niet Koning Thranduil, maar gewoon.. de stadshouder zoals Mensen dat noemen). Ik sprong van Opaal af, en liet haar in de vrije loop. Ik gebaarde Ramay het ook te doen, niemand zou Esmeral iets aan doen. We stapte de woning binnen, en ik schrok me een ongeluk.
Daar stond dus, je raad het al, Sire Legolas. Ik sloeg mijn ogen neer en werd rood.

'Hee,' zei Legolas verbaasd. 'Ook hallo,' zei ik terug. 'Waarom ben je hier?' 'Wat denk je zelf?' Hij knikte. 'Wie is dat?' 'Calleigh.' 'O.' Uitermate droog. Hij was écht vaag.

Het gaf me een duek in mijn ego dat Sire Legolas alleen tegen Ramay praatte, en dus geen aandacht voor mij. Ik wist niet waarom, maar he tbeledigde me...
"zijne koninklijke hoogheid" liep eindelijk weg, en ik kon het gewoon niet laten om hem na te staren. Ik kreeg zelfs de neiging om mn tong uit te steken.
'Kom op Ramay, dan gaan we even naar de gene waar we je moeten melden om er zeker van te zijn dat je geen vermomde ork bent.' Mijn stem klonk bruusk.

Legolas liep weg en Calleigh nam me mee naar 'de gene waar we je moeten melden om er zeker van te zijn dat je geen vermomde ork bent'. Ik had me gemeld. Eigenlijk was het niet echt nodig, want ik kende hier heel veel mensen, alleen de weg hierheen kende ik niet zo goed. Misschien kwam dat ook omdat Vader me verboden had om hier nog heen te gaan. Schijt aan die vent.

Reacties: