FanFic.nl

Zwischen die Welten

Hoofdstuk 13

Vier weken na het voorval op het tankstation valt een brief op een Franse deurmat. Een jonge vrouw pakt hem op. Ze ziet haar eigen naam op de envelop staan. Ze neemt hem mee naar de keuken, neemt plaats in een stoel en scheurt de envelop open. Nieuwsgierig leest ze de brief die erin zit.

Lieve Angelina,
Je bent nu al een paar weken weg. Het is zo anders hier in huis. We gebruiken de woonkamer weer. Of kunnen gebruiken. Op de één of andere manier zitten we nog altijd heel veel in de keuken. Het is toch wel heel anders zonder jou. Toen je er was merkte je het niet zo, maar ik ben in die korte tijd toch wel aan je gehecht geraakt. Als je ooit zin hebt om langs te komen; je bent altijd welkom. Geloof het of niet, maar dat vindt Bill ook. Het is wel onder één voorwaarde trouwens: Jij kookt. Niet dat Bill geen lekkere dingen maakt, maar ik ben zo gewend geraakt aan jouw gerechten, dat ik die mis. Misschien kun je met de feestdagen langskomen, al is dat nog ver weg. Maar dan zijn Bill en ik in elk geval thuis.
Ik hoop dat we nooit meer iets van Perrine horen. Dat ik haar niet weer onderschat heb. Ze heeft me er mooi ingeluisd. Had ik al verteld wat er die avond eigenlijk gebeurt is? Het lijkt natuurlijk wel erg toevallig dat Perrine wist dat ik daar ging tanken. Bill wist het, dat wel ja. Jij wist het echter niet, wat betekent dat jullie me daar niet zo vaak heen gevolgd zijn. Eng idee is dat trouwens, dat jij mij ooit achtervolgd hebt.
Ik verander van onderwerp. Ik had mam natuurlijk niet verteld hoe Perrine eruit zag. Ze heeft iemand anders naar mams huis gestuurd, niet eens iemand van jullie groep. Je had gelijk: ze is nooit van plan geweest om mam pijn te doen. Ze wilde mij het huis uit lokken. Naomi heeft ze dicht bij ons huis op de uitkijk gezet. Vervolgens is die achter mij aangereden, heeft Perrine ingelicht en zo zijn ze me min of meer gevolgd. Op het laatste moment hebben ze een versnellinkje gemaakt, omdat ze zeker wisten dat ik ging tanken. Ze hebben me opgewacht. Op de vraag ‘Wat hadden jullie gedaan als je me te pakken hadden gekregen?’ Hadden ze geen antwoord. Misschien dat ze het echt niet wisten, maar ik denk dat ze gewoon bang zijn dat het tegen ze gebruikt gaat worden. Ik weet wel waarom Perrine terugdeinsde die avond. Ze zag iets in mijn ogen. Ik voelde me heel raar van binnen, dat klopt. Blijkbaar was dat van de buitenkant af ook zichtbaar.
Hoe het met jou af gaat lopen weten we ook nog niet. Zou het uitmaken als Bill en ik alleen klachten indienen tegen Perrine, Aurore en Naomi? Of zou jij dan als nog vast komen te zitten? Bill en ik zullen er in elk geval alles aan doen om je vrij te houden. Je bent fout geweest, dat wel. Maar ik vind dat je het al helemaal goed hebt gemaakt door mij zo te helpen. Als er geen klacht tegen je is kunnen ze vast niets tegen je doen.
Dat brengt ons op het volgende onderwerp: Hoe gaat het met mij aflopen? Dat weet ik nog niet. Ik hoop het beste. Ik heb mezelf ook wel in de nesten gewerkt, maar ik zie wel wat er komt. We zijn hier nu bezig met de laatste dingetjes aan het album doen. We zijn zelfs al aan het plannen voor de tour. Al is het dan in grote lijnen. Als ik vast kom te zitten gaat dat waarschijnlijk allemaal niet door, maar daar ga ik niet van uit.
Tot slot wil ik je graag bedanken. Niet alleen bedanken voor de dag dat je me geholpen hebt te ontsnappen, maar bedanken voor alles. En als ik alles zeg, dan bedoel ik dit keer ook echt alles. Ik wil je bedanken vanaf het allereerste begin. Dat houdt dus in dat ik je bedank voor het fan zijn. Ten tweede wil ik je bedanken dat je lid bent geworden van Les Afghanes. Zonder jou zou het een stuk moeilijker geweest zijn. Dat niet alleen, maar door jullie gedoe ging het tijdelijk heel slecht tussen Bill en mij. Nu gaat het echter beter dan ooit. Ook daar wil ik je voor bedanken.
Ik hoop dat ik je binnenkort weer een keertje zie. Voorlopig zijn de jongens en ik nog de hele tijd op pad om het album af te maken en zo. Daarna gaan we weer beginnen aan promotie en uiteindelijk een tour. Ik weet zeker dat we dan ook in Frankrijk langskomen. Ik zou het erg leuk vinden om je daar te zien. Of nou ja, zien is waarschijnlijk een groot woord. Ik zou het gewoon leuk vinden als je er bij zou zijn. Dan wil ik wel weten wanneer je er bent, dan zal ik extra goed spelen.
Ook wil ik nog even melden dat, hoe stom het ook klinkt, ik best van je ben gaan houden in de weken dat je hier was. Vat het alsjeblieft niet op alsof ik verliefd op je ben, want dat is niet zo. Ik zie je meer als een goede vriendin. Ik vond toch dat je dat even moest weten.

Hopelijk tot snel,

Tom

De vrouw staart nog een poosje naar de zwarte, getypte letters op het witte papier. Langzaam vechten haar tranen zich een weg naar buiten. Zodra ze voelt dat ze over haar wangen stromen legt ze de brief zo ver mogelijk van zich vandaan, bang dat deze vies wordt. Stiekem is ze van binnen nog steeds een meisje. Nog altijd fan. Ze is zeker van plan om de concerten te bezoeken. Langzaam staat ze op en loopt naar de radio. Zodra ze deze aanzet klinken de eerste noten van Schrei door de kamer. Ze heeft de kans gehad om naar het materiaal te luisteren wat Perrine zo graag wilde bemachtigen, maar ze heeft ervoor gekozen om het niet te doen. Ze wil wachten, net als de rest van de fans moet doen. Ze loopt terug naar de tafel en leest de brief nog een keer. Dit maal is het moeilijker. Ze kan niet meer scherp zien door de tranen. De tranen die ik heb veroorzaakt. Met mijn brief.

Reacties: