FanFic.nl

Calleigh & Ramay

8

'Kom op!'riep ik, terwijl ik Ramay begeleidde naar mijn huisje. Het lag in een dal, aan een meer. De bloemen stonden in bloei, net als de boom. Daar zaten allemaal lichtblauwe bloemetjes in. Ik rende naar beneden, ik stond te popelen om haar mijn vallei te laten zien. Eigenlijk was het niet mijn vallei, maar omdat andere dachten dat het er spookte s'nachts, was ik de enige die er woonde.

'Het is prachtig...' fluisterde ik. Calleigh lachte en trok me mee naar een huisje, wat waarschijnlijk haar huis was, omdat niemand hier verder woonde, omdat, ja dat wist ik, anderen dachten dat het hier 's nachts spookte.

''Kweethet,'riep ik, terwijl ik haar naar binnen bracht. Ze was even van haar stuk gebracht: Ze verwachtte waarschijnlijk een compleet paleis, met levende beesten en slaven. Maar nee, het was heel simpel; aangestampte aarde, geen bed (ik sliep liever in een boom, of ik was er niet, of ik sliep boven in de balken van mijn huisje. Ja ikh ield van hoogte), een tafel, een kast en een stoel. Thats all. Oja, en een deur die naar mijn plaatsje leidde, waar ik bogen sneed, en andere dingen.

'Jee... Heb jij geen bed?' vroeg ik verbaasd. 'Nee, ik slaap in een boom of daarboven,' zei ze en ze wees naar een paar balken. 'O,' zei ik nogal stommig.

Reacties: