FanFic.nl

The Secret

1

´DRAKE!!´ een groep gillende en giegelende meiden komt op de mooiste, prachtigste, en onweerstaanbare jongen uit de school, aanhuppelen. ´heey´
zijn smeuende stem laten de meiden haast flauwvallen. Ja dit was pas leven vondt Drake. Veel andere dingen dan school waren er de laaste tijd niet te doen. De families hielden zich gedeist tegen mekaar. Dus wat viel er dan nog te vechten als anguistralobe? niks dus.. Drake had zwart kort haar, altijd in stekeltjes gevormt door wat gel. Hij was lang, dun en had spieren, okal zach je dat niet snel. Zijn glimlach en zijn spierwitte tanden deden je wegsmelten, en dan zijn prachtige gouden ogen..

Terwijl de jonge vampieren zich vermaakte tussen de mensen op school. Hadden ze alle niet door dat er een grote moeilijke besluit genomen moest worden. Een keuze die gemaakt moest worden door bijde familie´s. ´Chris, fijn je weer te zien.´ Morther zijn haast even ijsblauwe ogen net zoals die van chris richten zich op hem. ´Morther, Fira. Fijn jullie weer te zien. Toch Dorina?´ Chris richt zijn ogen kort op zijn vrouw die vrolijk glimlach en knikt.

De 4 nemen plaats aan een tafel. Het was zelden dat de 2 families dingen met mekaar besproken. De enigste keer dat ze mekaar zagen, waren op bepaalde feesten. En verder niet. Behalve als er besproken moest worden wie de nieuwe wachter van de bol werd. Een bol die niet enkel voor de vampieren maar ook voor de mensen grote invloed had op hun dagelijkse leven..

´Wat is er met de vorige gebeurd?´ Fira kijkt licht bezorgt, de 2 vrouwen maakte zich altijd zorgen over hun familieleden. ´Gedood..´ brengt chris enkel uit. Verder hoefde er geen informatie te volgen. ´dan hebben we een probleem op dit moment bezitten wij geen mercury´s, geen geschikte.´ Morther haalt zijn hand door zijn lange donkerbruine haren, die licht golvend langs zijn gezicht hing. Chris zucht zacht. ´Wij ook niet.. enkel... Jane..´ brengt hij zacht uit. ´Jane!?´ Morther springt haast van zijn stoel. ´Waar wachten we nog op dan?´ brengt hij ongeloofwaardig uit. ´Ze is te jong en een pure blood!´ chris veert ook uti zijn stoel vandaan waarna bijde weer zuchtend neerzakken.

´het is onze enige optie..´ Fira kijkt de andere aan. Chris en Morther kijken mekaar bedenkend aan. Maar er waren niet persee woorden nodig. Ook hun gedachtes waren genoeg. ´Goed..´ brengen chris en morther tegelijkertijd uit. ´Morgen 3 uur midnacht´ de 2 geven mekaar de hand. Morther en Fira verlaten de Furnace kasteel om de stad over te steken naar hun eigen kasteel.

Enkel de bloedrode ogen, en de kalm kijkende ijsblauwe van chris is in de donkere kerker van het kasteel te zien. Een zwak licht springt aan en een luid gegrom vult de ruimte. ´Wat wil je?´ De bloedrode ogen van jane zetten zich bloeddorstig richting Chris. Haar stem was niet bepaald vrouwlijk te noemen, er zat een vage vervorming in. Chris staat voor de deur, geen stap dichter bij haar zettend. Want iedereen wist, dat pure bloods iedereen zou doden als ze dat wouden.

´We hebben je nodig Jane..´ Zijn stem was kalm. Jane glimlach scheef en gemeen. Waardoor haar witte maar scherpe tanden zichtbaar worden. ´waarom zou ik jullie helpen? Degene die mij sinds baby zijnde hier opsloten!?´ De kettingen waaraan haar dunne lichaam vastzat rinkelen door haar onverwachte beweging. ´we hebben een mercury nodig.´ Jane lacht schel. ´En waarom ik?´ ´Je bent onze enigste beschikbare.´ ´En de Lacuna´s dan?´ ´geen.´ ´je hebt de verkeerde voor je, zoek een ander..´ gromt Jane. Nee ze was niet bepaald lief te noemen.

´Als de bol geen Mercury heeft, licht de kracht voor het grijpen. Dat weet je Jane.´ ´WEG!´ snauwt jane. Nee chris deed niet wat ze vroeg, en dat betekende standaar kwaadheid. Zodra ze uitademd vormt haar adem witte wolkjes. Alsof het ineens onder het vriespunt was gekomen. Maar dit was niet zo. Het was midden zomer, en dus warm. Zelfs ´s avonds. Chris blijft kalm staan. Zoals hij al verwachte. Stond al snel een andere gedaante in de kettingen. Jane was naar haar andere gedaante, gegaan. Haar demomen uiterlijk . Haar rode ogen hem vel aankijkend. Haar bleke huid was zwart geworden, en leek na te branden van een brand. Haar gehele lichaam, leek verkoold en een paar vleugels waren er bijgekomen. Haar handen waren geen handen meer, maar eerder poten met vlijmscherpe nagels.

´als hij gestolen word, is alles vergeten tijd, alles jane..´ spreekt hij kalm, terwijl zijn ogen kort naar de vlijmscherpe tanden en nagels gaan. Het zachte gegrom hem maar al te goed zijn oren binnendringend. ´Je durft je niet eens verder dan 10m bij me te staan. waarom zou ik dan de machtigste kracht van de wereld moeten bewaken?´ Langzaam zag je haar terug veranderen in een normale vampier. Haar zwarte haren tot haar middel rijkend. Haar rode ogen nog steeds vel naar chris starend. Ze lacht haar tanden bloot, waar zich witte prachtige tanden zaten, enkel haar hoektanden waren zichtbaar. Wat haast niet te zien was bij andere blood soorten.

Chris lijtk kort te twijfelen, maar zet zijn passen dan naar voren, waardoor het enkele centimeters scheeld of ze mekaar aan raken. ´dichtbij genoeg?´ vraagt hij kalm. ´ja..´ fluisterd Jane in zijn oor. ´Als je het doet is er 1 voorwaarde.... Je gedraagt je..´ Jane snuift kort. ´Ik doe het op 1 voorwaarde, zodra hij gesloten word, mag ik doden. Ik mag naar buiten en mijn ouders zien.´ chris knikt en Jane glimlacht. ´tot 3 uur midnacht jane´ spreekt Chris waarna hij zich omdraait en de kerker verlaat.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.