FanFic.nl

Woordloze relatie [afgelopen]

9.

Bill liet Lente buiten. “Tot snel”� zei Bill. Hij wachtte tot de lift onder was voor hij weer naar binnen ging. Bill plofte tevreden in de zetel. Hij voelde zich goed en dat gevoel had hij in geen tijden meer gevoeld. Een kriebel vermenigvuldigde zich in zijn buik. Hij kon niet goed wachten om Lente nog eens te zien. En hij miste haar nu al. Bill giechelde. Hij was zo gelukkig, dat zag je zo. Bill kreeg wel de drang om contact met Tom te zoeken. Maar als hij weer dacht aan alles wilde hij het toch niet meer. Bill reeg een sms. het getril haalde hem uit zijn gedachten. Lente vroeg als Bill over 3 weken mee kwam naar een dansshow waar een vriendin van Lente aan meedanst. Bill stuurde terug dat hij wel mee wilde en hij vroeg als ze morgen konden afspreken in het park. Hij kreeg meteen terug dat, dat goed was. Bill had voorlopig 2 dingen om naar uit te kijken. En hij hield er wel van. Hij besloot nu even wat te eten en dan in bad te gaan. Hij zou er zich wel beter van voelen. Bill liet het bad vol lopen hij deed er nog veel zeep in zodat het lekker ging schuimen. Bill zette via zijn mobiel muziek op. Terwijl David Bowie de kamer vulde met muziek trok Bill zijn kleren uit en ging in bad zitten. Nu besefte hij dat hij toch iets te veel zeep er had in gedaan. Maar zo er vond hij het niet. Hij voelde zich echt relax nu. Bill begon na een tijdje mee te neuriën met 21 guns van Green Day. In het midden van het liedje begon hij uit volle borst mee te zingen. Het schuim liep met het water over de randen omdat Bill zo enthousiast mee zat te doen op het ritme van het liedje. Bill waste nu zijn haren en ging uit bad. Het was overal erg nat . Hij droogde eerst zichzelf af en dan de vloer. Toen alles was opgeruimd had Bill weer honger. Zijn maag maakte een knorrend geluid. Hij zette een pizza in de oven. Ondertussen ging Bill wat tv kijken. Hij zelf was op tv. Bill keek aandachtig. ‘Bill Kaulitz gespot met meisje’ was het hoofdpunt. Bill zette de tv uit. Misschien had hij dat beter niet gedaan want daar na kwam dat Tom ook gespot was met een meisje maar Bill vond het idee dat hij nu pizza kon gaan eten leuker. Hij nam een grote hap uit zij n pizza en likte over zijn lippen. Bill zette even de radio op. Green Day was er toevallig op. Daar zette Bill de radio harder.

Bill besloot een film te kijken maar hij wist nog niet welke. Hij ging voor de kast zitten en trok die open. Hij kon maar niet kiezen welke hij zou willen bekijken. Uiteindelijk nam hij dan maar ‘the notebook’ en sloot de kast weer. Hij duwde het schijfje in de dvd speler en zette de tv aan. De dvd startte al vanzelf op. Ondertussen ging Bill naar de keuken en trok de kast open; ij kon niet kiezen welke smaak van chips hij zou kiezen. Gewoon paprika of Doritos? Hij nam ze alle 2 uit de kast en gooide ze vanuit de keuken in de zetel. Nu trok Bill de koelkast open. Een grote fles cola lachte hem toe. Bill nam die er uit en greep nog een glas uit de kast. Hij legde alles op zijn salontafeltje. Het was al aardig donker dus liet Bill de rolluiken naar onder. Nu was Bill klaar voor de film. Hij ging lang uit in de zetel liggen en duwde op play. Hij had deze film al tig keer gezien maar hij hield nog steeds van ‘the notebook’ Het deed hem denken aan die keer dat hij tegen Tom was inslaap gevallen. Bill moest glimlachen om de herinnering, maar toch dat hij snel aan wat anders. Tom was geweldig. Met de nadruk op was dan. maar toch stiekem, diep in zijn hart hoed Bill nog veel van Tom. Toen de film gedaan was besloot Bill te gaan slapen maar eerst ruimde hij op. De halflege fles coma in de koelkast, de lege zak doritos in de vuilbak en de zak paprika in de kast. Het vuile glas zette hij in de wasbak. Hij zou het morgen wel afwassen. Bill trok zijn kleren uit en ging zijn tanden poetsen. Na dat hij dat had gedaan ging hij slapen. Hij trok de lakens hoog tot onder zijn kin. Maar hij kon de slaap maar niet vatten. Hij dacht de heel tijd aan Tom. Hij durfde nu wel toegeven dat hij Tom miste. Bill stond op en trok een lade open uit zijn kast. Er lagen allemaal foto boeken in. Bill nam de grootste er uit en ging op zijn bed zitten. Allemaal foto’s van die speciale geheime tijd. De maanden voor hen ‘breuk’ of hoe je het ook zou kunnen noemen. Hij staarde naar de foto’s. De tranen stapelde zich op achter zijn ogen. Maar ze kwamen nog niet. Maar ze kwamen wel na de laatste foto. Bill barste in huilen uit. Hij ging weer liggen en huilde zichzelf in slaap.

De volgende morgen was Bill best vroeg wakker. Hij wreef in zijn ogen om de slaap wet te vegen. Bill trok zijn lakens over zijn hoofd en probeerde nog wat te slapen maar dat lukte hem niet echt. Na een kwartoer gaf hij op en sloeg dan toch de lakens van zich af en kroop uit bed. Bill nam schone kleren uit zijn kast en strompelde naar de badkamer. Bill gooide alles in een hoekje en nam een douche. Het koude water maakt hem wat wakker. Bill trok de schone kleren aan en droogde zich haren. Nu staken ze naar alle kanten. Bill zuchtte en ging met zijn stijltang door. Toen hij dat had gedaan poetste hij zijn tanden en deed hij zijn make-up. Hij wilde er goed uit zien op zijn afspraakje met Lente. Hij zag er wel naar uit. Bill nam het pak cornflakes uit de kast en goot een deel van de inhoud in een kom. Weer zat er een Tokio hotel verassing in. Dit keer zat Bill zelf er in. Bill viste het poppetje uit zijn cornflakes en zette het op het aanrecht. Hij schonk er verder geen aandacht meer aan en at zijn cornflakes op. Het was pas 10 uur en Bill verveelde zich. Hij liep maar wat doellos rond in zijn appartement. Hij besloot wat te surfen op internet. Hij nam zijn laptop mee naar de woonkamer en ging daar op de bank zitten. Bill opende Google. Hij wist even niet wat hij kon doen maar dan typte hij in Google in ‘Tom Kaulitz’ Hij duwde op enter. Maar Bill duwde toen toch op het kruisje. “Wie googlet nu zijn eigen broer?”� zei Bill luidop tegen zichzelf. Bill opende nu youtube en zette wat muziek van Green Day op. Na een tijd begon ook youtube hem te vervelen dus sloot hij maar af. Hij had nergens meer zin in. Bill legde zijn laptop weg en stuurde Lente als ze niet nu al naar het park wilde komen. Meteen kwam er terug dat e al onderweg was. Bill trok zijn schoenen aan en schoof een zonnebril op zijn neus. Het pakje sigaretten dat op het aanrecht lag lachte Bill toe. Die smeekte gewoon om gebruikt te worden maar Bill gooide het in de vuilbak. “Ik stop”� zei Bill vrolijk. “Roken stinkt”� Bill nam zijn sleutels en ging de deur uit. “Shit mijn gsm en geld”� zei Bill en ging weer naar binnen om het te halen. Nu liep Bill zo snel als hij kon naar het park.

Lente stond er al. Ze zwaaide naar Bill. “Hoi”� riep ze. “Hooi”� riep Bill terug. Lente lachte. “Ik verveelde me”� zei Bill. “Ik verveelde me eigenlijk ook”�, gniffelde Lente “Zullen we naar de winkelstraat gaan?”� vroeg Bill. “Jaaa, daar heb ik wel zin in”� zei Lente. “Ik hou van shoppen”� zei Bill vrolijk. “Ik ook”� Zei Lente. Ze kwamen in de winkelstraat aan. het was al redelijk druk. “Waar zullen we eerst heen gaan?”� vroeg Bill. “Ik weet niet , kies jij maar”� zei Lente. “Oké, ik weet wel een leuke winkel”� zei Bill. Hij nam de hand van Lente en trok haar door de mensenmassa. Tot hij plots bleef stil staan. “Hier is het”� zei Bill. Hij trok Lente mee naar binnen. Het was een dure boetiek. En niet zo een met van die dure stijve kleren maar met coole, jonge stijlvolle kleren. Lente keek haar ogen uit. “Ik wist niet eens dat deze winkel er was”� gniffelde ze. “Dan weet je het nu”� lachte Bill. Lente had meteen wat kleren, net als Bill. “Dit is leuk”� zei ze blij. “Weet ik”� zei Bill. Hij grijnsde en deed een wenkbrauwwiebel. Lente trok Bill mee naar de pashokjes. “Zeg je wat je er van vind?”� vroeg Lente. “Natuurlijk”� zei Bill. Hij ging zitten op een stoeltje recht voor het pashokje. Lente trok het jurkje aan dat ze had gevonden. “Echt zeggen wat je er echt van vind hè”� zei Lente. “Ja hoor”� glimlachte Bill. Lente kwam uit het hokje. Bill viel bijna van het stoeltje. “Je bent beeldig!”� bracht hij uit. “Niet overdrijven hè”� gniffelde Lente. Haar wangen kleurde heel lichtjes rood. Ze keek verlegen weg. “Ik betaal het wel voor je”� zei Bill. “Meen je dat?”� vroeg Lente. “Ja, natuurlijk”� zei Bill. “Je bent geweldig”� gniffelde Lente. “Weet ik”� zei Bill. Hij ging met zijn wenkbrauwen op en neer. “Ik ga me omkleden,”� zei Lente. Ze verdween weer in het hokje. Bill wachtte braaf op het stoeltje. Lente kwam er weer uit. “En jij?”� vroeg Lente. “Kies jij maar eens wat voor mij”� zei Bill. “Ooh, leuk”� grijnsde Lente. Ze duwde het jurkje in Bill zijn handen en ging op zoek. “Wacht hier maar”�, zei Lente. Bill ging weer zitten op het stoeltje. “Ja mama”� lachte Bill. “Braaf zo”� giechelde Lente. Ze verdween tussen te kledingsrekken. Lente kwam terug met een shirt en een broek. “Ik denk dat dit je wel mooi zou staan”� zei Lente. Ze gaf de kleren aan Bill. “Ik ga het passen”� zei Bill. Hij ging het pashokje in. “Nu moet jij braaf op het stoeltje gaan zitten”� lachte Bill. Lente gniffelde en ging zitten. Bill kwam er weer uit. “En?”� vroeg hij. “Ik vind het je goed staan”� zei Lente. Bill keek in de grote spiegel die er hing. “Ik neem het”� zei hij. “Cool”� zei Lente. Bill ging weer zijn eigen kleren aan trekken. “Ik betaal alles wel”� zei hij. “Echt?”� vroeg Lente. “Ja hoor, ik heb wel geld genoeg”� zei hij. “Als jij dat wilt”� zei Lente. Bill haalde zijn creditkaart boven. Hij deed een wenkbrauwwiebel. Lente gniffelde. “Heb je zin in een ijsje?”� vroeg Bill toen ze weer in de winkelstraat liepen. “Ja, beste”� lachte Lente. “Dan gaan we er 1 eten”� zei Bill. Ze stonden ondertussen al voor een ijskram. “Welke smaken wil jij?”� vroeg Bill. “Hmm, gewoon aardbei”� zei Lente. “2 keer 1 bol aardbei”� zei Bill. “Dat is dan 1,80”� zei de man. Bill gaf het kleingeld en nam de ijsjes aan. “voor jou”� zei hij. Hij stopte het ijsje in de handen van Lente. “Zullen we daar even gaan zitten?”� vroeg Lente. “Ja is goed”� zei Bill. Ze namen plaats op de rand van een fontein. “Shoppen is wel leuk met jou”� gniffelde Lente. Bill lachte. “Ik vind dat eigenlijk ook”� grijnsde hij. “Ooh ego”� lachte Lente. “Zo ben ik nou eenmaal”� zei Bill. Lente lachte. “Grapjas”� gniffelde ze. Bill likte van zijn ijsje. “Ik vind je wel aardig”� zei Bill. “Ik vind jou ook wel aardig”� zei Lente. Bill ging dichter naar Lente. “Je bent cool”� zei Bill in Lente haar oor. Lente lachte. “Dat kriebelde”� giechelde ze. “Weet ik”� zei Bill. “Dat was net de bedoeling dat het zou gaan kriebelen”� Lente lachte.

Reacties: