FanFic.nl

Leugens en gedachten

2

Naar gewoonte komen we met ons drie als laatste aan in het lokaal en worden we begroet met de gewoonlijke ‘Kaulitz en volgeling, muziek uit en zitten’. We gaan naar onze plaatsen en terwijl Bill aan de andere kant van het lokaal zijn spullen uit zijn rugzak haalt zetten Andreas en ik onze iPod uit. Wanneer ook wij onze boeken nemen gaat de tweede bel en kan de les beginnen. Zo’n vier en een half uur lang wordt de leerkracht afgelost door andere in de hoop ons wat kennis bij te brengen. Onder de middag begeven we ons naar de eetzaal waar we ons op ons vast plekje neerzetten. We halen onze boterhamdozen boven en spelen de inhoud zoals gewoonlijk aan een record tempo naar binnen. Van zodra iemand van het secretariaat gezien heeft dat we aanwezig zijn nemen we onze spullen en zetten ons buiten onder de boom neer. Uit de veel te grote zak van mijn oversized broek vis ik mijn pakje sigaretten en geef ook Bill en Andreas er eentje. Roken op school is verboden, maar nu ziet toch niemand het. “Oh, Bill, beloof je mij om niet kwaad te worden?”� Vraagt Andreas ineens uit het niets.
“Waarom?”�
“Ik weet dat je wel kwaad gaat worden als ik je niet vraag om het niet te doen.”�
“Hoezo?”�
“Eerst beloven.”�
“Toe, Andreas! Zeg het gewoon!”�
“Bill, doe rustig.”�
“Kan ik niet, Tom. Je weet dat je mij niet nieuwsgierig moet maken! Dus, Andreas, vertel op!”�
“Eerst beloven!”�
“Oke, ja ik beloof dat ik niet kwaad word. Vertel nu!”�
“Ik heb gehoord dat Herke afwezig is vandaag.”�
“WAT?! Maar dan had ik mijn haar niet plat moeten laten en had ik gewoon mijn mohawk kunnen afwerken! En dan had ik mij geen twee keer moeten douchen en,”�
“Bill!”� Roepen Andreas en ik gelijk om hem te kalmeren.
“Jaja, ik weet het.”� Hij zucht en neemt nog een trek van zijn sigaret.
“Oke, ander onderwerp. Jullie raden nooit wat ik voor mijn verjaardag krijg van mijn nonkel!”�
“Als we het toch niet raden begin ik er niet aan.”�
“Een auto! Ik mag volledig zelf kiezen de welke!”�
“Gelukzak, hadden wij ook maar een miljonair als nonkel.”�
“En waren wij ook al maar achttien.”� Mompelt Bill er achteraan.
“Wat ga je kiezen?”�
“Wat denk je zelf?”�
“Nee…”�
“Toch wel!”�
“Ga weg! Jij krijgt serieus een Audi R8 voor je verjaardag?!”�
“Jep.”�
“Nou, veel plezier dan.”�
“Bill, doe even normaal. We weten dat je boos bent op Herke maar wees nu even gewoon jaloers op die pipo hier.”� Hij neemt een laatste trek van zijn sigaret en trapt hem dan uit zodat ik even twijfel of hij me wel gehoord heeft. Dan wend hij zich tot Andreas.
“Die nonkel van jou, die weet toch dat Tom en ik je beste vrienden zijn hé?”� Andreas barst in lachen uit.
“En we hebben onze Bill terug.”� Zeg ik terwijl ik mijn hoofd schud.
“Tuurlijk, en welke auto zou jij willen?”�
“Lamborghini Diablo!”�
“Geen denken aan!”� Roep ik meteen.
“Wat is er mis mee?”�
“Vanalles! Ofja, het feit dat het een tweepersoons auto is zorgt voor veel problemen.”�
“Zoals?”�
“Een, onze afspraak vergeten?”�
“Welke afspraak?”� Onderbreekt Andreas me.
“Bill en ik kopen later samen een huis en we nemen veel honden. Waar moeten we die beesten laten?”�
“In jouw auto?”� Probeert Bill.
“Twee, dat wil zeggen dat er geen achterbank is, en dat is dus een probleem als ik eens met jouw auto weg ben.”�
“Neem je eigen auto dan.”�
“Drie, waar ga jij al je tassen laten bij je maandelijkse shopuitstappen?”�
“Op de passagierszetel?”�
“En waar moet het slachtoffer dan zitten dat meegaat om je tassen te dragen?”�
“Euhm…”�
“Waarom zou je die auto willen?”�
“Hij ziet er leuk en duivels uit!”� Ik zucht, bij hem is het uitzicht altijd het belangrijkste. “En welke auto wil jij dan?”�
“Een cadillac escalade! Veel ruimte EN een achterbank!”� Andreas belandt weer in een lachbui en ook Bill kan dit keer lachen. De deur van de eetzaal gaat open en een hele stroom van leerlingen komt naar buiten. Over de hele speelplaats worden er de gewoonlijke groepjes, de ene al wat groter en populairder dan de andere, gevormd. De voetballers eisen hun voetbalveld zoals altijd weer op, en wij blijven gewoon zitten.

[reacties??]

Reacties: