FanFic.nl

Blauw (afgelopen)

6.

“Waar gaan we eerst heen?”� vroeg Audrey. “Ik weet niet”� zei Bill. Ze liepen wat doelloos door de winkelstraat. “Kom, we gaan de H&M in”� zei Audrey. Bill knikte goedkeurend. Ze liepen dus de H&M in. “Roltrappen”� zei Bill met een grijns. “Bill, hoe oud ben je?”� vroeg Audrey. “13”� antwoordde Bill. Hij ging op de roltrap staan en liep toen terug naar onder. Audrey draaide met haar ogen. “Je bent echt een kind hè”� zei ze. “Ja, heb je dat nu pas door?”� vroeg Bill. Audrey ging ook op de roltrap staan maar zij liet zich naar boven brengen. “Bill kom nu”� zei Audrey. “Oké, oké”� zei Bill. Hij liet zich meevoeren met de roltrap naar boven. “Kom”� zei Audrey. Ze gingen naar de kleren die voor hun waren. “Ik vind dat hier niets leuks is”� zei Bill. Hij leunde tegen een paspop. “Yow Joske”�, zei hij tegen de pop. “Dat ding zal heus niets terug zeggen hoor”� lachte Audrey. “Heb jij iets?”� vroeg Bill. “Een shirt, ik ga het even passen”� zei Audrey. Ze liepen naar de pashokjes. Bill ging op een stoeltje zitten. Hij was diep in gedachten verzonken toen Audrey weer voor hem stond. “En?”� vroeg ze. “Mega cute, moet je nemen”� zei Bill. Audrey keek naar het shirt waar een grote prent van Hello Kitty op stond. “Ik koop ze”� gniffelde ze. Ze verdween weer in het pashokje. Ze kwam er even snel weer uit. “Kom”� zei Audrey. “AiAi sir”� plaagde Bill. Hij was vandaag in een uitzonderlijk goed humeur. Maar dat kwam omdat hij en Audrey het hele weekend samen zouden zijn. Zo zonder Frank. Maar Bill zag zeker niet uit naar zondag avond. Hij moest dat opstel dan laten tekenen en hij wist al wat hij kon verwachten. Maar hij probeerde er niet te veel aan te denken. Audrey gaf een briefje van 20 en kreeg nog wat terug. “Waar zullen we nu heen gaan?”� vroeg Audrey toen ze weer buiten stonden. “Ik weet niet, coolcat?”� vroeg Bill. “Ja, is goed”� zei Audrey. Ze wandelde richting de coolcat toen ze werden tegengehouden. Natuurlijk door Tom en zijn vriendjes. “Zozo, de dames zijn op pad”� lachte Tom. Iedereen lachte mee. Typisch dacht Bill. “Laat ons met rust Tom”� zei Audrey. “Waarom zou ik dat doen?”� vroeg Tom. “Omdat zelfs jij wel betere dingen te doen hebt”� zei Audrey. Tom lachte luid. Iedereen kon het wel horen. “En Bill, heeft je pappie je nog eens pijn gedaan?”� vroeg Tom. Bill verstijfde en kon niets meer. Zelfs zijn ademhaling was even gestopt. Bill zijn handen trilde, zijn hele lijf trilde. Bill zette een stap naar voor en ging met zijn vuist recht in Tom zijn maag. Hij kromp in elkaar. “Hou op om zo een onzin rond te roddelen”� siste Bill. Zijn gezicht vertrok paars, blauw van woede. Tom was kwaad nu en het scheelde niet veel of hij had Bill recht in zijn gezicht geraakt maar Audrey hield Tom tegen. “Stop alle 2, zo los je niets op om er op te kloppen”� zei ze. Bill haalde diep adem om tot rust te komen maar de adrenaline stroomde nog steeds door zijn aderen. “Ik laat me niet slaan door zo een miezerig mietje”� zei Tom. Hij wilde dichter komen maar Audrey duwde hem weg. “Je bent de grootste sukkel die ik ken”� zei Audrey tegen Tom. Ze nam Bill zijn hand en trok hem mee een winkel in. Bill trilde nog steeds als een gek. “Waar haalde je de moed vandaan?”� wilde Audrey weten. Ze duwde Bill op een bank die er stond. “Ik weet niet, ik was gewoon kwaad denk ik”� zei Bill. Hij haalde nog eens diep adem. “Je trilt, je moet wat drinken, kom we gaan hier tegenover in de McDonalds wat eten en drinken”� zei Audrey. Bill knikte. Tom stond er nog steeds maar nu kwam hij niet op hen af. Bill keek recht in de ogen van Tom. Ze deelde en blik die niemand anders zou kunnen delen. Tom zijn hoofd ging schuin staan. Bill keek nog strakker naar Tom. Hij gaf hem een blik van ik-spreek-je-nog-wel. Bill ging aan een tafel zitten en Audrey ging bestellen. Opeens zat Tom voor Bill. “Dude, maandag na school moet ik je spreken”� zei Tom en weg was hij. Bill was even verward en dacht dat hij een hallucinatie had gehad. Maar toen hij Tom voor het raam zag kijken wist hij het zeker dat het dus geen hallucinatie was geweest. “Dude je kijkt alsof je een spook hebt gezien”� lachte Audrey. Ze gaf Bill zijn eten. “Ik was even aan het dromen”�, lachte Bill. “Oeeh”� zei ze. “Nee, niet over dat soort dingen hoor”� zei Bill. Hij trok een gezicht. Audrey lachte. Bill nam een hap uit zijn hamburger. “Gaat het weer?”� vroeg Audrey toen ze het afval in de vuilnisbak dumpte. “Ja, het gaat”� zei Bill. “Dan kunnen we verder gaan shoppen hè”� gniffelde Audrey. “Natuurlijk”� zei Bill. Ze liepen richting coolcat. Dit keer geraakte ze er wel zonder dingen die ze tegenhielden. Zelfs Tom was nergens meer te bekennen met zijn vriendjes. Bill vond het nog steeds cool van hem dat hij Tom in zijn maag had gestompt. Hij had nog nooit zoveel moed gehad voor zo iets te doen. Bill keek als hij wat leuks vond in de coolcat maar ook daar vond hij niet echt iets leuks, of toch niets dat hem mooi zou staan. Audrey daar in tegen had veel kleren vast en sleurde Bill mee naar de pashokjes.

Met een zucht plofte beide op de bank thuis. “Shoppen is vermoeiend”� zei Audrey. “Je hebt het door”� gniffelde Bill. Het was nog maar 17 uur. “Wat doen we nu?”� vroeg Audrey. “Ik weet niet, slapen?”� stelde Bill voor. “domme, tv kijken ofzo?”� vroeg Audrey. “Ja, is goed, misschien is er iets leuks op MTV fzo.”� zei Bill. Hij zette het op MTV. “Oeeh Paris hilton my new bff”� zei Audrey. “Kijk jij graag naar die?”� vroeg Bill. “Het is gewoon grappig hoe dat die mensen doen”� zei Audrey. “Je hebt totaal gelijk”� lachte Bill. Na een half uur was ook weer dat gedaan en kwam ‘pimp my ride’ “Zet dat af zet dat af, ik haat dat”� smeekte Audrey. Bill duwde op de uit knop. “Zullen we zo gaan eten?”� vroeg Bill. “Ja, wat?”� vroeg Audrey. “Er ligt nog wel pizza in de diepvries”� zei Bill. “Ooh, dat is wel goed”� zei Audrey. Bill zette 2 pizza’s in de oven en plofte weer langs Audrey in de zetel. “Gaat het met je?”� vroeg Audrey. “Ja”� zei Bill. “waarom?”� “aangezien Tom dat hard riep”� zei Audrey. “Ah, ja, dat…”� mompelde Bill. “Als jij blijft ontkennen stopt hij vanzelf en ik ben er zeker van dat niemand het zal geloven”� zei Audrey. “Ik hoop het”� zei Bill. Een half uur later haalde het belletje dat de pizza’s klaar waren hen uit hen discussie over mode. “Kom eten”� zei Bill. Hij trok Audrey recht. Bill haalde de pizza’s uit de oven en zette ze op tafel en gaf een mes aan Audrey zodat ze er een stuk kon afsnijden. “Ik vind het wel cool van je dat je Tom zomaar durfde slaan, cool van je”� grijnsde Audrey. “Tja”� zei Bill. Even lagen ze dubbel toen Bill Tom nadeed.

Reacties: