Hoofdcategorieën
Home » Tokio Hotel » Bite [Vamps] » Weird Situation [20]
Bite [Vamps]
Weird Situation [20]
Ik sluit de knop van mijn jeansbroek en ga dan op het krukje zitten. Het is stil om me heen. Onaangenaam stil. Al heel de dag is het hier zo, Nancy zit een beetje afwezig in haar slaapkamer en de jongens zijn de hort op. En dat is al zo sinds gisteren, toen er gebeld werd en ik niet mocht weten wie of wat er stond. En nu ben ik nieuwsgierig en achterdochtig. Een karaktereigenschap die ik niet kan appreciëren.
Ik schuif de sokken over mijn voeten en sta recht. De stilte besluipt me en geeft me rillingen. Ik besluit er iets aan te doen en begin luid te zingen, maar ik voel me er niet geruster door. Nog steeds heb ik het gevoel dat ik helemaal alleen ben, en dat is ook bijna zo.
Twee armen wikkelen zich om mijn heupen en een kin duwt in mijn schouder. Ik kijk opzij en zie Tom glimlachen.
‘Laat me niet zo schrikken, wil je?’ zucht ik en draai me om en klem mijn armen om zijn borst. ‘Waar was je heel de tijd? Ik was bang.’
Hij woelt voorzichtig door mijn haar en schuifelt met me achteruit naar zijn slaapkamer. Ik hef mijn hoofd op. Ik weet niet of ik dit wil. Ik weet niet of ik er wel klaar voor ben.
In zijn kamer duwt hij me op bed en laat me los. Ik wrijf angstig in mijn handen. Nu ben ik wel zeker dat ik dit niet wil!
Tom draait zich om, een zwart jurkje op een dunne kleerhanger balanceert tussen zijn lippen. Ik zucht een beetje opgelucht, dí¡t had ik niet zien aankomen.
Ik krijg het in mijn handen, laat voorzichtig de stof over mijn vingers glijden. Het is zwart satijn, dat met een enorme precisie gestikt is. Het beweegt soepel en voelt licht aan.
‘Waarom is dat?’ vraag ik en laat mijn vinger over de riem glijden, die vast is gestikt op de plek waar mijn middel zal komen. Daaronder, in de rok, zijn plooien en bochten.
‘Zal je wel zien. Trek het maar aan, ik wil wel eens zien hoe je er mee staat.’
Ik knik even en wuif hem dan zijn kamer uit. Ik laat mijn broek van mijn benen glijden en ook mijn T-shirt ploft op de grond. Dan trek ik het kleedje aan en draai een paar keer rond, om tot de vaststelling te komen dat het me en perfect past en me ook best goed staat.
Ik trap mijn sokken uit en loop dan de kamer uit. In de gang staat niet Tom maar Bill. Hij houdt een paar pumps in zijn rechterhand en autosleutels in de linker.
Ik gris de schoenen uit zijn hand.
‘Ik weet niet wat jij en Tom van plan zijn, maar ik weet nu al dat ik het niet leuk ga vinden.’ Ik por met mijn vinger tegen zijn borst en wring mijn voeten dan in de pumps. Ik kan niet lopen op hakken en morgen heb ik vast alleen maar last ervan.
‘Daar zou ik niet al te zeker van zijn.’ fluistert Bill en neemt mijn hand vast om me van de trap af te leiden.
‘Oké, ik geef je het voordeel van de twijfel. Waar is dat evenbeeld van je?’ Mijn schoenen tikken op de traptreden.
‘Weg.’
Buiten wacht ons een witte Audi op, Huyen houdt het portier voor me open. In het voorbijgaan, trek ik aan zijn stropdas. ‘Zeg nu niet dat jij ook in dit complot zit.’ zucht ik en stap in. Een grijns bevestigt mijn vermoeden.
Dit kan niet waar zijn.
Het is donker als we eindelijk stoppen. Bill opent deze keer het portier voor me, als ik uitstap, sta ik op een loper. In het fletse licht van de lantaarnpaal zie ik dat het een blauw exemplaar is.
De gevel van het gebouw waarvoor ik sta, is behangen met neonborden in de vorm van een saxofoon en muzieknoten. Ik ken deze plek! Hier ben ik al eens eerder geweest.
Door de glazen deuren verschijnt Tom. Hij draagt nog steeds dezelfde jeans en sneakers, maar zijn T-shirt en vest is ingeruild voor een zwart hemd dat over zijn riem valt en een witte stropdas die een beetje losjes rond zijn nek hangt. Hij heeft een klein cakeje vast, waarop een brandend kaarsje staat.
Een glimlach werkt zich op mijn lippen.
‘Gelukkige verjaardag.’ zegt hij en drukt een kus op mijn wang. Ik giechel zachtjes en pak het cupcakeje aan.
‘Dat was ik zelf al vergeten.’
Hij haakt zijn arm in die van mij terwijl ik het kaarsje uitblaas en een stiekeme wens doe. En nu maar hopen dat hij uitkomt.
De club is aardig druk. Rook danst door de kamer en vage spots belichten het lege podium. Een hoge kruk en microfoon staan er maar verlaten.
‘Weet je nog dat je me ooit zoveel vertelde over jazz?’ Ik knik en laat me naar een tafeltje vooraan brengen. Er staat al een halfvol glas Fanta van Tom, op mijn stoel ligt een enkele rode roos.
‘Tom, dat had je niet moeten doen.’
Hij glimlacht even heel lief naar me en gaat dan zitten. Ik volg zijn voorbeeld en klem de roos tussen mijn vingers.
‘Je vertelde me over een Nederlandse saxofoniste. Wel, ik heb Nancy even…’
Op dat moment schuiven de gordijnen open. Een drumstel met een zwartharige man erachter, twee gitaristen met bruin haar en een vrouw met blonde, golvende haren. Een saxofoon hangt door een dikke, zwarte band om haar nek.
‘Candy Dulfer.’ fluister ik geluidloos en kijk haar met grote ogen aan.
Drumstokken tikken zachtjes, de basgitaar begint te zingen. Tom slaat zijn arm om mijn schouder en drukt nog eens een kus op mijn wang. Candy blaast op haar saxofoon en het meest prachtige geluid in de geschiedenis van de muziek vult mijn oren. Zuchtend leg ik mijn hoofd tegen Toms borst.
‘Dit had je echt niet moeten doen.’ fluister ik terwijl mijn ogen nauwkeurig elke beweging op het podium volgen.
‘Julia, je bent maar een keer per jaar jarig. En je bent speciaal, jij verdient een speciaal feest.’
Trots Op ik & Kay dat we zo ver zijn gekomen
veel plezier! nog steeds not vampireisch (schrijf je da zo?)
Reacties:
En na twintig delen schrijf ik nog steeds crappy reacties.
En of het nou vampierachtig is of niet, het is leuk.
xx
Tam
Awh, Tom is soms ook echt een watje hé? X3
Maar wel cute. :3
Op naar de volgende 20? :'D
Deel 20, yaaay!
Tom is best wel heel erg lief. O.O
Maar zonder de liefheid van Bill was het niet gelukt natuurlijk.
Mhehe, nee, grapje.
Tom is hier zo lief, en schattig, en smexii. *wbw*
Maar ik blijf Team Bill.
[En ik ben een beetje melig. Excusez-moi. ^^"]
Mheeee.
Ik ga morgen weg.
En dan moet ik FF missen.
Voor vier daagjes, maar dan nog.
En dit is voor Bite niet interessant, tenzij er tegen die tijd een nieuw stukje is.
*dikke hint, mensen!* x'D
Smexy <3
Like. Ik dacht toch echt even dat ik illegaal gin lezen O:
Maaaar, dat was niet zo. Want dit is gewoon weer een heerlijk onschuldig geweldig deeltje Bite <3
Het 20e wel te verstaan <3
YAY VOOR JULLIE!
Aaah wat geweldig cewt <33
En oeeeeeeeh Candy Dulfer ^^
Ben wel eens bij een concert van haar geweest en gósh ze is goed ^^
snel verder TEAM KAULITZ