FanFic.nl

Tot zonsopgang. [Twincest]

Part 2

"Ik mis je," Een traan rolt over zijn wang. Met betraande ogen kijkt hij naar de zonsondergang. Hij wou dat hij dit samen met zijn broer kon zien, samen, zij met z'n tweeën zoals ze altijd deden. Maar dat mag niet waar zijn. Als hij de zon helemaal ziet verdwijnen sluit hij het gordijn en laat zich op zijn bed vallen. "Open het gordijn," Verbaasd opent hij zijn ogen. Hoorde hij dat nou goed? Was dat Bill? "Open het gordijn, Tom," Meteen staat hij op en opent de gordijnen. Een fel licht schijnt naar binnen. "Kijk in de spiegel Tom," Met trage stappen gaat hij richting de badkamer en kijkt in de spiegel. Naast zich ziet hij Bill verschijnen. "Bill?" De tranen spring in Tom zijn ogen. Bill is niet meer, dit is onmogelijk. "Ja Tom, ik ben het," Tom haalt zijn neus op. "Dat kan niet, je bent.." "Dood?" Langzaam knikt Tom. "Inderdaad Tom, ik ben dood, maar altijd bij je," "Echt?" Bill knikt en legt zijn hand op zijn broer zijn schouder. "Echt waar Tom, ik laat je niet alleen, nooit niet," "Het spijt me Bill," "Dat weet ik Tom, maar het is niet jou schuld," "Ik bedoel, die ruzie, als we geen ruzie hadden dan had ik het gezien," "Het is niet jou schuld Tom," Tom sluit zijn ogen voor een paar tellen en opent ze dan. Verbaasd kijkt hij naar zijn spiegelbeeld, Bill is verdwenen. "Houdt je ogen open Tom," Hoort hij nog vaag. Hij gaat zijn slaapkamer binnen en ziet het felle licht verdwijnen. "Ja, houdt je ogen open Tom," Mompelt hij en laat zich met een diepe zucht op zijn bed zakken. Hij staat op als hij een papier hoort verkreukelen. Hij neemt het papiertje, met vaag maar leesbaar geschrift staat er op het papiertje: 'Ik zie je morgen weer, liefste.' Hij weet dat het van Bill komt, dat is duidelijk te herkennen. "Ik zal op je wachten," Fluistert de jongen met de dreadlocks. Hij legt het briefje op zijn nachtkasje en kleedt zich uit om dan te gaan slapen.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.