FanFic.nl

Tot zonsopgang. [Twincest]

Part 3

Zenuwachtig zit de jongen op zijn bed, kijkend naar de zonsondergang. Hij zou Bill vandaag weerzien. Hij durft amper te knipperen met zijn ogen, maar doet het toch, wetend dat het moet. Als de zon verdwenen is blijft hij gewoon zitten, hij sluit het gordijn niet! Seconden, minuten, gaan voorbij, maar nog steeds geen Bill. Hij neemt het papiertje van gisteren van zijn nachtkastje. 'Ik zie je morgen, liefste.' Hij weet niet wat zijn broertje onder 'morgen' verstaat maar voor hem is het al de volgende dag, vierentwintig uur later dan gisteren. Hij draait het papiertje om, in kleine fijne lettertjes verschijnt er de tekst 'Sluit je gordijnen, Tom.' Hij doet wat er op het papiertje staat. De radio staat zachtjes op, de stem van Bill vult de kamer. "Zet de radio af," Hij volgt het bevel van de stem en zet de radio af. Meteen is het doodstil in de kamer. "Open je gordijnen, Tom," Hij zucht. "Ze zijn net dicht," Fluistert hij zachtjes. "Ik kan niet binnen, Tom," Hij knikt, met de gedachte dat hij het eigenlijk niet ziet, en opent de gordijnen. Het zelfde licht als gisteren valt binnen, alleen minder fel. "Ik wil je zien Bill," "Ga dan naar een spiegel," Tom knikt en weer gaat hij naar de badkamer. Het tafereel van de vorige dag speelt zich weer af, Tom staat voor de spiegel, Bill verschijnt. Ze hebben een heel gesprek over hoeveel hij zijn kleine broertje wel niet mist. "Ik mis je niet, Tom," Verbaasd kijkt hij zijn broertje aan. "Hoezo niet?" Vraagt hij met de tranen in zijn ogen. "Ik ben altijd bij je Tom, ik heb geen reden je te missen," Tom knikt. "Maar ik mis je wel Bill, ik mis je zo verschrikkelijk hard," "Dat weet ik Tom, en, dit zal je vast niet beter doen voelen, maar dat gemis zal je altijd met je mee moeten dragen, tot ik je verlaat," Tom zucht. "Wanneer verlaat je me dan?" "Nooit Tom, ik heb je altijd beloofd dat ik voor de rest van je leven bij je blijf," Tom knikt. "Dat is waar, maar het zou andersom ook zo zijn, en dat is niet het geval," "Dat is het wel Tom, je hebt mijn hele leven aan mijn zijde gestaan, je was er voor me, telkens weer opnieuw, je bent er mijn hele leven geweest Tom, dat vergeet ik nooit," Tom knikt. "Ga slapen Tom, je bent moe," Tom schudt zijn hoofd en sluit zijn ogen. "Ik wil bij je blijven Bill," Fluistert hij en kijkt weer op, maar Bill is verdwenen. Op de spiegel staat geschreven: 'Het was tijd Tom, tot over een paar dagen.' Tom zucht en gaat de badkamer uit. De zon staat al aan de hemel en schijnt door het raam naar binnen.

Reacties: