Hoofdcategorieën
Home » Naruto » BANG~relation » ~Not mine past~
BANG~relation
~Not mine past~
Ik schrik wakker. Ik ga rechtop zitten en kijk angstig om mij heen, maar ik zie geen popen met messen in de kamer.
Ik lig op een dun matje mijn een wit dekentje over mij heen. Mijn hoofd rustte daarnet op een klein wit kussentje. De rest van de kamer is wit, er is ook een witte deur en een kleine rampje dat ongeveer tegen het plafon aan zit.
Ik grijp naar mijn hoofd. Hoofdpijn. Als mijn hand langs mijn rechter slaap gaat schrik ik. Het doet veel pijn als je het aanraakt en is opgezwollen.
Ik moet hier weg. Ik sla de deken open. Tot mijn verbazing zie ik dat iemand mijn been heeft verbonden. De kleine schrammen en sneetjes op mijn armen en benen zijn schoongemaakt. Op de wat dieper scheetjes is een pleister geplakt.
Maar het gene waar ik nog het meest van schrik, iemand heeft mij andere kleren aangedaan! Het is een mooi wit jurkje dat van mijn schouders tot mijn knieën komt. Het is niet zo dat ik het jurkje lelijk vind maar het idee alleen al dat een vreemde mijn andere kleren heeft aangedaan geeft mij de kriebels. Gelukkig heb ik mijn eigen onderbroek en BH wel nog aan.
Maakt niet uit. Ik moet hier gewoon weg zien te komen.
Ik probeer op te staan, maar mijn been doet gewoon te veel pijn.
“Je kan niet lopen”ť zeg een stem plotseling achter me.
Ik schrik me dood en kijk snel achter me.
Achter me staat een jongen, niet veel ouder dan ik. Hij heeft stijl donker rood haar en groene ogen. Hij kijkt mij onderzoekend aan.
“Wie ben jij?”ť vraag ik.
Hij lag naar me.
“Ik ben Kana”ť zegt hij.
“Waar ben ik?”ť vraag ik.
“Je bent in mijn onderkomen”ť zegt hij.
“Je bedoeld huis”ť zeg ik.
Even kijkt hij mij strak aan.
“Mijn huis ja”ť zeg hij.
“Wat wil je?”ť vraag ik.
Hij trek een wenkbrauw op.
“Het is de ene vraag na de ander bij jou niet?”ť zeg hij.
Ik kijk hem strak aan.
“Dat is niet het antwoord op mijn vraag”ť zeg ik.
Hij loopt op mij af.
“Je moet je niet gedragen alsof je hoger staat dan mij. Zeker niet in de positie waarin je nu verkeerd. Niet dat ik denk dat als je op volle kracht was je mij aan zou kunnen”ť zeg hij.
Ik knijp mijn ogen samen.
“Wat wil je?”ť herhaal ik.
Hij glimlacht evil.
“Laat ik je mijn levensverhaal vertellen. Dat zal verklaren wat ik van je wil”ť zeg hij.
Ik blijf hem met samengeknepen ogen aankijken.
“Oké?”ť vraagt hij op poeslieve toon.
“Is goed”ť zeg ik.
“Maar eerst, voor ik begin met vertellen. Wat is jou naam eigenlijk?”ť vraag hij.
“Kumo Kaze”ť zeg ik snel.
Er verschijnt een fonkeling in zijn ogen.
“Kumo Kaze… Interessant…”ť zeg hij.
Dit is al de tweede keer dat iemand bij het horen van mijn naam mijn plotseling interessant vind. Pain deed dat ook al.
“Wat is er zo bijzonder aan mij naam?”ť vraag ik.
Kana kijkt verbaast. Daarna verschijnt de zelfde evil-glimlach als eerst.
“Ik dacht dat ik mijn verleden moest vertellen, maar kennelijk weet je die van jezelf niet eens.”ť
“Ik ken mijn verleden”ť zeg ik.
“Ben je daar wel zo zeker van?”ť vraagt hij.
Natuurlijk, wil ik antwoorden, maar na zijn vraag begin ik te twijfelen.
“Laat mij dan eerst jou verleden vertellen”ť zegt hij.
“Jij kent mijn verleden? Laat me niet lachen!”ť zeg ik bot.
“Het zal je verbazen hoe veel ik weet”ť zegt hij.
“Oké?”ť vraagt hij weer.
Er valt een stilte.
“Is goed”ť zeg ik.
“De clan Kaze staat bekend als de mysterieuste clan ooit gekend. De clan Kaze kwam altijd ’s nachts bij elkaar in het bos van Gokuhi. Men weet niet wat ze daar allemaal voor duistere jutsu’s uitvoerden maar men weet wel dat de Kaze clan een van de sterkste was. Het aparte van de Kaze clan was dat ze nooit in een village woonde. Ze woonde altijd net buiten een village, en als ze iets daar niet beviel vertrokken ze weer zonder dat iemand het merkte. Door hun geheimzinnige gedrag besloten sommige villages dat het beter was als ze voorgoed verdwenen. Konoha heeft zich altijd verzet tegen deze ideeën en lieten de Kazes gewoon hun gang gaan. Tot op dat dag dat iemand van de Kaze clan iemand uit Konoha vermoorde. Niemand weet de rede waarom deze moord werd gepleegd, maar dat doet er niet toe. Konoha stond niet meer aan de kan van de Kaze clan en stuurde hun ook weg als ze dicht bij hun in de buurt wilde komen wonen. Het schijnt dat alle villages op een moment de Kaze clan niet meer vertrouwende, dus werd er een plan opgesteld om ze uit te schakelen. In één nacht werden Kazes in heel de ninja wereld vermoord. Dus eigenlijk, Kumo, ben jij een van de gelukkige die het heeft overleefd.”ť
Het duur even voor al deze informatie bij mij is doorgedrongen.
“Waarom moesten ze dood? Waarom konden de Kazes niet gewoon hun geheimen verklappen aan de villages?”ť vraag ik.
“Ik weet het niet. Maar ik vermoet dat ze het niet wilde vertellen omdat de gevolgen daarvan nog erger zouden zijn dan wat ze is overkomen”ť zegt hij.
“Je bedoeld dat ze bezig waren met verboden-jutsu’s?”ť
Hij laat een stilte vallen.
“Wie weet”ť zegt hij.
Ik kijk hem niet meer aan en staar naar de vloer.
“Jij weet mijn verleden niet”ť zeg ik.
Hij geeft geen antwoord.
“Je weet het verleden van de Kaze clan, niet van mij, je weet niets van mij”ť zeg ik.
“Dat maakt je juist zo-”ť
Plotseling staat hij achter me en zijn woorden blazen in mijn nek.
“Mysterieus.”ť
“Dat kan je weer vergeten, er is niets mysterieus aan mij”ť zeg ik.
Hij stoot een klein lachje uit.
“Tijd om dat eens uit te zoeken”ť zeg hij.
Zijn armen slaan om mijn middel. Ik spring op en sla hem met een vuist in zijn buik. Het lijkt hem niets te doen. Mijn hand daarentegen doet zo veel pijn dat ik hem meteen terugtrek.
“Raak mij niet aan!”ť schreeuw ik.
Hij kijkt mij langdurig aan.
“Je hand is gekneusd”ť zeg hij.
Zijn ogen glijden naar mijn been, die het staan trouwens niet lang meer vol gaat houden.
“En je been is gewond. Hoe was je van plan je tegen mij te verzetten?”ť
“Al breek ik al mijn botten, je komt niet meer aan me!”ť zeg ik.
Langzaam sluit hij zijn ogen, alsof hij hard moet nadenken.
“Zo naïef.”ť
“Dat hoorde ik bitch!”ť zeg ik.
Bitch… Deidara… Hoe zou het met hem gaan? Kan nooit erger zijn dan mijn situatie.
Kana opent zijn ogen weer. Hij komt op mij af. Ik bal mijn andere vuist. Even staat hij mij gewoon aan te kijken maar daarna gooit hij mij plotseling met zo’n grote kracht tegen de muur dat ik bloed uitspuug. Hij pakt mijn armen beet en drukt ze tegen de muur.
“Zo. Met welk bot beginnen we?”ť
Reacties:
Zomg D8
Jij bent aangevallen.
Ik. moet. meer. lezen!
Snel verder puh-lease?
leuk, kijk wel uit dat hij je slaap niet kraakt, dan ben je bijna meteen dood....
maar goed, jou verhaal moet wel snel verder toch???
daidai
oeeeeeeeeh^^.
“Zo. Met welk bot beginnen we?”ť
geniaal x)