FanFic.nl

All the same

Hoofdstuk 9

Simone deed ongeduldig de volgende coupédeur open waar ze ook weer niets aantrof. ‘Kom op Isa, ik weet dat je hier ergens bent dus antwoord nou maar gewoon in plaats van boos te blijven,’ mompelde Simone tegen zichzelf. Plotseling verscheen Apple naast haar. ‘Gsus ik schrik me rot,’ zei Simone die opzij sprong. Apple was via astrale projectie naast haar verschenen. ‘Heb je haar al gevonden,’ vroeg Apple. ‘Nee, ik neem aan, jij ook niet?’ zei Simone, Apple schudde haar hoofd en verdween weer. Toen Simone de volgende coupé open wou doen lukte dat niet. Ze rukte nog een keer aan de deur maar afgezien van een rammelend geluid gebeurde er niks. ‘Isa?’ riep Simone die een vermoedde had dat ze zich in deze coupé bevond. ‘Kom op doe open!’ riep ze weer. Er klonk een luide vloek en Simone herkende de stem van Draco. Ze kreeg zo’n vaag vermoeden waarom Isabelle niet had geantwoord.

‘Niet doen,’ smeekte Isabelle toen Draco luid vloekend zijn toverstok te voorschijn haalde en op de deur wees. ‘Doe die deur open!’ zei Simone geïrriteerd. Draco legde zijn hand op de deurknop. ‘Nee, niet doen!’ zei Isabelle terwijl ze ging staan. ‘Ik zou maar gaan zitten als ik jou was, anders loopt het met jou ook niet goed af,’ siste Draco. ‘Alsjeblieft,’ smeekte Isabelle weer, Simone begon steeds meer aan de deur te rukken. ‘Malfidus laat me onmiddellijk erin!’ zei ze gebiedende toon. ‘Ik weet dat jullie daarin zitten dus doe die deur open of ik blaas hem op!’ zei Simone gefrustreerd na een stilte. ‘Draco,’ smeekte Isabelle weer. ‘Ga zitten en houd is op!’ beet Draco haar toe. Isabelle deed maar wat hij zei voor het geval hij dan tot inkeer zou komen en Simone met rust zou laten.
Draco hield zijn toverstok in de aanslag en wierp even een blik achter zich, het gebeurde in een fractie van een seconde. Isabelle sprong recht en ging tussen de deur en Draco in staan. “Ga uit de weg!”� zei Draco gevaarlijk, Isabelle schudde haar hoofd. “Als je haar wil vermoorden dan moet je eerst mij vermoorden.”� zei ze schor, Draco keek haar voor een seconde verbluft aan maar herstelde zich vlug. “Doe zo dom niet! Ga aan de kant, je weet goed genoeg wat ik kan aanrichten!”� dreigde hij op lage toon. “Kan me niet schelen! Ik sta niet toe dat jij 1 van m’n vriendinnen vermoord!”� zei Isabelle en ze keek hem aan.
Draco staarde in Isabelle’s blauwe ogen en zag dat ze het meende, haar blik was nog nooit zo zeker geweest. Hij streek met zijn hand over haar wang, de haren die naast haar gezicht raakten, kietelden aan de rug van zijn hand. Ze knipperde haar ogen even dicht, maar kon niet verhinderen dat er een traan langs haar wang naar beneden liep. “Toe, Draco, niet doen.”� smeekte ze nogmaals er blonken tranen in haar ooghoeken. “Best, maar enkel voor deze ene keer. En dan zorg jij er maar voor dat ze ons met rust laten.”� zei Draco toen. Isabelle vloog hem om de hals. “Dank je.”� fluisterde ze zacht in zijn oor, hij glimlachte. “Houd je ‘vriendinnen’ eerst maar weg, anders doe ik ze alsnog wat.”� zei hij toen waarschuwend, Isabelle glimlachte zwak. “Geef me vijf minuten.”� zei ze en ze liep de coupé uit. Simone staarde haar verbaasd aan. “Wat gebeurde er?”� vroeg ze, “Waarom liet je ons niet binnen?”� vroeg Apple nu ook. “Ik heb nu geen tijd om het allemaal uit te leggen en -….Wacht eens, sinds wanneer praten jullie weer tegen me?”� vroeg ze toen en ze zweeg abrupt. “Uhm lang verhaal, maar eh, terug vrienden?”� besloot Apple toen Simone telkens haar mond open en dicht klapte. “Maar vertel nu! Als die baviaan je iets doet dan verdedigen wij je heus wel!”� drong Apple aan. “Het gaat niet om mijn veiligheid maar om die van jullie! Blijf gewoon uit de buurt, anders vermoord hij jullie! Doe wat ik zeg, vertrouw me nu even oké!”� zei Isabelle toen, Apple en Simone keken elkaar even verward aan. “Luister gewoon naar me, of willen jullie zo graag dood, ga nou gewoon!”� drong Isabelle aan. De coupédeur gleed open en Draco liep de gang op. Apple en Simone wierpen elkaar een blik van verstandshouding toe. “Is er soms iets?”� vroeg Draco dreigend en hij sloeg zijn armen om Isabelle heen. Isabelle vertrouwde hem niet helemaal, ze wierp een blik naar beneden, links naast zich zag ze Draco’s hand, zijn toverstok stevig vasthoudend, klaar om aan te vallen. “Nou?”� vroeg hij toen zijn vraag niet beantwoord werd. Isabelle legde haar hand op de zijne en probeerde zo te verijdelen dat hij Apple of Simone zou kwaad doen. “Er eeh er is niets.”� zei ze toen aarzelend. “Nou eh doei!”� zei ze tegen Apple en Simone, hopend dat ze de hint zouden begrijpen. “Eh jah doei!”� zei Apple gauw en ze trok Simone mee. Draco liep de coupé weer in en trok Isabelle met zich mee. Met één hand duwde hij de coupédeur toe en duwde Isabelle ertegen aan. Ze ademde scherp in terwijl zijn armen om haar middel en langs haar rug omhoog gleden. “Denk eraan dat ik je vriendinnetjes heb laten leven.”� fluisterde hij op ijzige toon in haar oor, ze slikte en bleef als verdoofd staan. Draco’s grijze ogen staarden haar aan, en zijn lippen raakten de haren. Isabelle hapte naar adem, een warm, tintelend gevoel verspreidde zich van haar lippen naar haar hele lichaam. Ze kreunde en drukte zich tegen hem aan, haar handen gleden om zijn hals en streelden door zijn haar. Met een zacht keelgeluid opende ze haar mond, Draco’s tong gleed naar binnen en raakte de hare. Hij begon met Isabelle in zijn armen naar de bank te schuifelen en duwde haar zacht neer. Zijn lippen gleden langzaam naar haar oor, haar wang en haar hals. Draco kreunde van genot en trok haar trui over haar hoofd. Zijn handen gleden naar haar broek en maakte de knoop en ritssluiting los. Plots vertraagde de trein. Draco vloekte luidkeels terwijl Isabelle weer in haar kleren schoot. “We zijn er al!”� riep Draco mopperend uit, Isabelle juichte in zichzelf, ze wilde er nog niet aan denken wat er gebeurd zou zijn als ze nog lang in die coupé hadden gezeten. “Geeft niet hoor, schat, op vakantie hebben we tijd genoeg daarvoor.”� fluisterde Draco grijnzend in haar oor. Isabelle rilde en ademde diep in. “Houd je kop even, wil je.”� mompelde ze en ze liep gauw de gang op. Draco rende achter haar aan en sloeg een arm om haar heen. “Wat denk je wel dat je-…”� “Ouders.”� onderbrak Draco haar breed grijnzend, Isabelle siste een aantal niet zo aardige verwensingen naar hem maar een kwade blik legde haar meteen het zwijgen op.


‘Ik kan het niet geloven! Hoe kon je daar nou weggaan! En hoe kon je mij nou meetrekken!’ zei Simone verontwaardigd. ‘Je hoorde wat Isa zei, en hij had een toverstok bij zich!’ zei Apple. ‘En sinds wanneer hebben WIJ die niet?’ zei Simone. ‘Apple had groot gelijk dat ze wegging, Draco kan nogal gevaarlijk zijn,’ zei Sam. ‘Ik herinner me niet dat ik jouw mening had gevraagd,’ beet Simone hem toe. Ze liepen de coupé uit en zagen meteen Draco en Isabelle lopen. “Ik zal die smeerlap eens even-“ begon Simone maar Apple keek haar woedend aan. “We mogen niets doen van Isa, weet je nog!”� zei ze, Simone vloekte luidkeels.
“Hé kijk, we moeten nog geen deprimerend afscheid nemen, onze ouders staan bij elkaar. En Narcissa , Lucius, Nina en Mark ook.”� zei Kevin plots. ‘O jippi, zat ik echt op te wachten,’ mompelde Simone. Tot Simone’s ergens en teleurstelling was Kevin waar in zijn oude doen en laten gevallen. Met z’n allen liepen ze naar hun ouders toe, waar Draco en Isabelle al stonden. Simone wierp Draco een woedende blik toe waardoor Apple haar waarschuwend in de zij stompte. ‘Hey lieverd,’ zei Apple’s moeder en even was iedereen bezig elkaar te begroeten. ‘We moeten maar is gaan anders missen we onze afspraak in Oostenrijk,’ zei Lucius. ‘We gaan met de kinderen op vakantie,’ legde Nina uit toen de andere ouders hem niet begrijpend aankeken. ‘Het zal goed zijn voor ze om 2 weken alleen met elkaar door te brengen,’ zei Narcissa en Draco sloeg een arm om Isabelle heen. Simone, die een spottende opmerking wilde maken, klapte haar mond woedend dicht na een waarschuwende blik van Kevin, Apple en Isabelle. ‘Fijne vakantie,’ zei Apple. ‘En laat alsjeblieft wat van je horen hoe het gaat voordat ik rechtstreeks naar jullie toekom om hem te vervloeken,’ fluisterde Simone er achter aan. ‘Doe je niet,’ lachte Isabelle. ‘Tot over 2 weken,’ riepen ze allemaal en Dracoen Isabelle vertrokken met hun familie’s. ‘Wij gaan ook maar eens, we moeten tenslotte de andere kant op en nog een stuk verder ook,’ zei Apple’s vader en ze zeiden gedag. ‘Tot over 2 weken,’ zei Apple tegen Sam en hij gaf haar een zoen. Uiteindelijk stonden alleen Simone’s ouders, Kevin’s moeder, Kevin en Simone nog op het perron. Iets verderop stond de familie Wemel, Harry en Hermelien met een aantal onbekende mensen. De Griffoendors zwaaiden even naar Simone, die terugzwaaide, en vertrokken toen. Simone’s ouders keken hun vuil aan. Ze waren allebei Zwadderaars geweest, net als de meeste van de familie. Het was dan ook een hele schok toen Simone bij Griffoendor kwam. ‘Waar is pap?’ vroeg Kevin. ‘Op zijn werk, we zijn hier met elkaar,’ zei Kevin’s moeder met een knik naar Simone’s ouders en ze draaide zich, net als Simone’s ouders om, om naar de auto te lopen. Kevin draaide zich grijnzend naar Simone om die walgend terugkeek.
Onderweg was het doodstil in de auto, toen ze bij Simone thuis waren keek Kevin Simone aan. “Tot over 2 weken.”� grijnsde hij, hij drukte zijn lippen even op die van haar en Simone stapte vlug de auto uit. Simone veegde walgend haar mond af met de mouw van haar jas. “Ik wist niet dat je een vriendje had?”� klonk haar moeder’s stem op vragende toon. “Ben je gek! Hij toch niet!”� riep Simone verschrikt uit.
“Ooh dat nummer! Mag de radio luider?”� vroeg Isabelle toen ze het nummer van Kelly Clarkson , since you’ve been gone herkende. Narcissa glimlachte en zette de radio wat luider. Geen vijf tellen later zong Isabelle op vol volume mee met het lied. “Since you’ve been gone, I can’t breave for the first time. Thanks too you, now I get, I get what I wont! I can’t breave for the first time, thanks to you, thank to you, now I get, I get, I get what I want, since you’ve been gone.”� zong ze, Draco grinnikte en sloeg zijn armen om haar heen. “Ik ben toch hier?”� fluisterde hij glimlachend in haar oor. ‘Ja helaas wel,’ siste Isabelle zo zacht dat alleen Draco het kon horen. ‘Ik zou maar een beetje op je woorden letten, Isa,’ fluisterde Draco net zo zacht terug.

‘Ik wist niet dat je wat met Sam had,’ zei Apple’s moeder. Apple voelde zich rood worden. ‘We kunnen hem wel een keer in de vakantie vragen,’ vervolgde haar moeder vrolijk. Plotseling werd haar blik zorgelijk. ‘Hoever ben je eigenlijk al gegaan?’ vroeg ze toen. ‘MAM!’ riep Apple uit. ‘Ik bedoel er niks mee hoor alleen wees wel een beetje voorzichtig,’ zei haar moeder weer. Terwijl Apple’s mond openviel ging haar moeder weer vrolijk verder met een ander onderwerp.

‘Ik heb Kevin altijd al een goede jongen gevonden,’ zei Simone’s moeder tevreden. ‘Hij is zo NIET mijn vriendje!’ zei Simone verhit. ‘Ik mag toch hopelijk niet aannemen dat je met iedere jongen zoent,’ zei Simone vader streng terwijl hij naar binnenliep. ‘Hij zoende mij! Ik hem niet!’ reageerde Simone. ‘Je deed anders niet veel om hem te stoppen,’ zei haar moeder weer.
‘Misschien was ik wel zo verbaasd of geschrokken dat ik daarom niks deed!’
‘Of misschien vind je hem stiekem leuk,’
Simone klapte haar mond voor de tweede keer dicht. ‘Pardon?’ vroeg ze toen zo zacht dat het bijna niet te horen was. ‘Het is in ieder geval duidelijk dat hij wat in jou ziet anders zoent hij je niet. En als ik jou was zou ik daarop ingaan. Hij is een leuke jongen,’ zei haar moeder die achter Nick aanging. ‘Ha vast! Kevin een leuke jongen. Ik zou maar oppassen pap, volgens mij heb je concurrentie,’ merkte Simone op en ze rende naar haar kamer voordat iemand kon reageren.

‘We zijn er!’ riep Mark. Isabelle wurmde zich uit Draco’s greep en sprong snel de auto uit. Tot haar grote verbazing volgde Draco. Ze keek verwart van hem naar haar ouders. “Draco blijft hier logeren, we vonden het zo’n zonde om jullie uit elkaar te halen voor die 1e nacht.”� glimlachte haar moeder. “Wa-Wat!?”� bracht Isabelle geschrokken uit, haar moeder glimlachte en liep zwijgend naar de voordeur. “Gezellig hé, schat?”� glimlachte Draco die duidelijk het gevoel had dat hij net een strijd gewonnen had. Isabelle zei niets en liep naar de voordeur toe. Draco volgde en ook Isabelle’s vader liep mee naar de voordeur.

Isabelle haalde een borstel door haar haren en wierp een blik in de spiegel. Ze zag er best goed uit, en voor het eerst in haar leven vond ze zichzelf best knap. Haar groenblauwe ogen staarden vragend naar haar spiegelbeeld, haar huid was redelijk bruin, ondanks het feit dat het winter was. Haar bruine haren lagen steil over haar schouders en reikten tot aan haar bips. Ze schudde even met haar hoofd en trok de witte pyjamabroek met roze bollen goed. Bij de broek hoorde een babyroze topje met daarop “Sweet Sugar”� in krullige letters in het donkerroze geschreven. Ze wilde net naar haar slaapkamer lopen toen op de gang iemand zijn handen voor haar ogen sloeg. “Dag schat, Ik heb een verassing voor je.”� klonk het vlakbij haar oor. Ze hapte geschrokken naar adem en bleef als bevroren staan. Draco zuchtte en duwde haar naar haar slaapkamer. Hij sloot de deur achter zich en haalde zijn handen van Isabelle’s ogen af. “Oh…Mijn…God…”� bracht deze met moeite uit. “Hoe vind je het?”� fluisterde hij in haar oor, maar Isabelle was niet in staat om ook maar een woord uit te brengen. Over de hele kamer waren rode kaarsjes verspreidt, het liedje van Jesse McCartney , She’s No You , speelde zachtjes en haar oude bed was vervangen door een tweepersoonsbed met rode lakens met hartjes op. Draco draaide haar langzaam om, zodat ze met haar gezicht naar hem toe stond. Ze opende haar mond om iets te zeggen, maar hij legde zijn vinger op haar lippen. “Niet praten, niet nu.”� zei hij hees, Isabelle slikte en keek hem onzeker en bang aan. Hij legde zijn handen op haar heupen en zijn gezicht kwam langzaam dichter bij het hare. Zijn lippen raakten teder die van haar. Isabelle gaf haar verzetpogingen tijdelijk op en liet haar armen instinctief om zijn hals glijden. Zijn tong streelde haar lippen en ze opende haar mond, algauw vonden hun tongen elkaar. Draco grijnsde tegen haar lippen en voorzichtig en erg traag naar het bed te schuifelen, zodat ze niets door zou hebben. Hij voelde hoe zo schrok toen ze de bedrand aan de binnenkant van haar knieën voelde. Ze probeerde weg te komen, maar daarvoor was het te laat. Ze rukte haar lippen los van de zijne en probeerde zich los te wringen. Draco mompelde iets onverstaanbaars en duwde haar op het bed neer. Haar benen bengelden over de rand van het bed heen en de toppen van haar tenen streken over de koude vloer. Draco ging op haar liggen maar Isabelle probeerde hem te slaan. Draco greep haar polsen vast en pinde deze met 1 hand boven haar hoofd tegen het matras. “Nee!”� riep Isabelle machteloos uit. “Stttt, het is oké. Niet bang zijn.”� fluisterde Draco en hij streelde door haar haren. “Alsjeblieft, nee!”� bracht ze haperend uit, ze keek hem smekend en doodsbang tegelijk aan. Draco keek haar teleurgesteld aan. “Toe nou Isa, ik doe je geen pijn, dat weet je.”� begon hij maar Isabelle schoot meteen in paniek en probeerde onder hem vandaan te komen. Draco zuchtte en kroop van haar af. Ze draaide zich met haar rug naar hem toe en zei geen woord, geluidloze tranen stroomden over haar wangen. Draco draaide haar opnieuw met haar gezicht naar zich toe. Ze staarde strak naar de lakens op het bed, zonder hem aan te kijken. “Isa toe, ik hou van je. Is het dan niet normaal dat ik je lichaam ook graag zie? Ik wil jou, en jou alleen, Isa.”� fluisterde hij en hij liet zijn ogen over haar lichaam glijden. “Wel, Draco Malfidus, dan moet jij eens leren dat andere mensen ook zo nu en dan dingen willen of, grote verrassing, ní­ét willen!”� beet ze hem toe en ze sloeg koppig haar armen over elkaar heen. “Doe niet alsof je het niet wilt, Isa, want je wilt het wel, dat weet ik heus wel.”� zei Draco. Isabelle drukte zich tegen hem aan en vouwde haar handen tegen zijn borstkas. “Oh ja, ik wil je, toe vrij met me.”� zei ze zacht kreunend. Ze duwde hem van zich af en rolde met haar ogen. “Geloof me, er is geen haar op m’n hoofd dat eraan denkt om met jou naar bed te gaan.”� zei ze toen walgend. Draco keek haar even aan en siste “Dat zullen we nog wel eens zien.”� , vervolgens drukte hij zijn lippen op die van haar. Opnieuw verspreidde een warm gevoel zich over Isabelle’s lichaam en ze gaf zich helemaal over aan de zoen. Draco begon haar pyjamabroek naar beneden te duwen en Isabelle liet hem rustig begaan…
Draco grijnsde breed, hij had haar niet zover gekregen om dí¡t te doen, maar het had weinig gescheeld of het was toch gebeurd, en dat was al een hele vooruitgang. De zon scheen door de ramen, maar de warme stralen werden voor een groot gedeelte tegengehouden door de rolluiken. Links naast hem lag Isabelle. Haar bruine haren lagen over het kussen en het matras verspreid, haar ogen waren gesloten en haar mond hing een klein stukje open. “Schat, het is ochtend.”� fluisterde Draco en hij streek een lok haar uit haar gezicht. Ze bewoog haar hoofd even, maar bleef slapen. “Schat?”� fluisterde Draco nogmaals. Isabelle knipperde even met haar ogen, vervolgens keek ze hem slaperig aan. “Wa-Wat? Waar ben ik? Wat is er gebeurd?”� bracht ze verward uit en ze wilde overeind gaan zitten. Draco drukte haar echter weer naar beneden, sloeg zijn armen om haar heen en ging tegen haar aan liggen. “Je bent gewoon thuis, in je kamer, er is uhm…nogal…veel gebeurd….Maar….uhm…niet…eh..dat…”� zei hij toen, niet goed wetend hoe hij dat moest gaan uitleggen. Isabelle knikte, maar zei geen woord. Draco glimlachte geruststellend en streek met zijn hand over haar wang. Er werd op de deur geklopt. “Binnen,”� zei Draco meteen. Isabelle’s moeder, Nina, kwam de kamer in. “Goedemorgen kinderen. We vertrekken binnen een uurtje, maken jullie je klaar?”� glimlachte ze. Isabelle en Draco knikten en Nina verliet de kamer weer. Draco geeuwde en kroop uit bed. Hij raapte zijn T-shirt op van de grond en trok hem langzaam over zijn hoofd. Isabelle’s mond viel open bij het zien van zijn gespierde buik. Ze kreeg een hoofd als een tomaat, gelukkig kon Draco haar niet zien -hij zat met zijn hoofd in zijn T-shirt- want hij zou haar meteen uitlachen en schreeuwen dat ze wél gevoelens voor hem had. Ze besefte dat ze nog steeds met open mond naar zijn buik staarde en schudde even verward met haar hoofd. Wat had ze toch de laatste tijd!? Draco had ondertussen zijn T-shirt juist aan en stapte in zijn zwarte skatebroek. “Ga je daar nog lang blijven zitten of ga je je omkleden?”� vroeg Draco lachend. “Hé, wat?”� vroeg Isabelle compleet in de war. Draco grinnikte, liep naar het bed toe en trok haar met zo’n kracht overeind dat ze tegen hem aanvloog. Hij grijnsde en gleed met zijn handen onder haar topje, vervolgens streelde hij zacht haar rug. Isabelle zuchtte en liet haar voorhoofd zacht tegen zijn kin vallen. Hij glimlachte, en drukte er een kusje op. Ze tilde haar hoofd op en keek hem aan met een lieve blik. “Ik hou van je.”� fluisterde Draco, Isabelle zweeg. Draco boog zijn hoofd naar haar toe, haar zachte lippen raakten de zijne. Isabelle’s handen gleden naar zijn schouders en ze opende haar mond. Opnieuw vonden hun tongen elkaar. Isabelle voelde een tinteling door haar hele lichaam gaan, het leek alsof ze zweefde, zijn armen om haar heen….Zijn lippen op de hare…Ze wist niet wat er gebeurde, maar ze wilde dat het nooit ophield. Ze woelde met haar handen door zijn haren en drukte zich tegen hem aan. Toen Isabelle doorkreeg wat ze aan et doen was rukte ze zich Draco af. ‘Niet doen!’ stamelde ze. Draco zuchtte diep. ‘Isa, wees toch niet zo koppig je weet net zo goed als ik dat je er van genoot,’ wees hij haar terecht. Isabelle’s mond viel open. ‘Dat had je gedacht,’ zei ze driftig. ‘En blijf bij me uit de buurt,’ voegde ze er aan toe toen Draco naar haar toe liep. ‘Ik ben je verloofde Isa, voor de rest van ons leven moeten we in 1 bed slapen, dan is het moeilijk om bij je uit de buurt te blijven,’ zuchtte Draco weer. ‘Dan slaap ik wel op de grond!’
‘Ook in de winter? Dan is het koud hoor,’
‘Dan slaap jij er toch, neem ik het bed wel!’
“Isabelle doe niet zo koppig! We weten allebei even goed dat je wel iets voor me voelt.”� “Ohja? Bewijs het dan maar eens!”� “Nou je stond daarnet zo'n 5 volledige minuten naar m'n buik te staren, dus ik denk dat je dat zelf al hebt gedaan,”� Isa voelde hoe het bloed naar haar hoofd steeg. “Ik keek helemaal niet!”� “Kom nou Isa, denk je dat ik blind ben ofzo?”� “Aangezien je nog leeft en al eens in de spiegel hebt gekeken...Ja,”� ‘Je keek Isa, geef het nou maar toe. Ik kan je geen ongelijk geven dat je zo bleef staren, blijkbaar zag je iets interessants,’ grijnsde Draco, Isabelle werd zo mogelijk nog roder. "Helemaal niet." zei Isabelle koppig, maar ze keek hem niet aan. Hoe in hemelsnaam wist hij dat ze staarde!? Plots merkte ze dat hij naar haar toe was gelopen en nu vlakbij haar stond. "Blijf uit m'n buurt, zei ik je!" siste ze met opeengeklemde kaken. "Nu ga jij eens goed luisteren! Je vind me wél leuk en je kan ontkennen zoveel als je wilt, ik weet dat het wel zo is!" zei Draco. ‘Maak een doktersafspraak zou ik zeggen,’ siste Isabelle weer. Draco deed alsof hij het niet hoorde en boog naar haar toe. Voordat Isabelle door had wat er gebeurde zoende hij haar weer. ‘Hou daar nou is mee op!’ riep ze uit terwijl ze zich losrukte. ‘Ik ben je verloofde! Ik mag doen wat ik wil. En als ik jouw was zou ik er maar aan wennen aangezien ik niet van plan ben een seksloos huwelijk te hebben!’ begon hij, Isabelle keek hem met grote ogen aan. ‘Blijkbaar ga je dat wel-’ ‘En ten tweede wil ik erfgenamen dus zal je zeker wat meer moeten doen dan zoenen,’ ‘Dan adopteren we ze-’ ‘Ten derde willen jouw ouders net zo graag kleinkinderen als mijn ouders, EIGEN kleinkinderen, geen adoptie,’ ‘Dan dus ook geen kleinkinderen,’ ‘Isabelle! Hou op met mij te onderbreken!’ riep Draco uit. ‘Houd jij dan op met mij de les te lezen!’ gilde Isabelle terug. ‘Dat doe ik voor je eigen best wil! Jij hebt blijkbaar geen enkel besef waar je mee instemde toen je ermee akkoord ging om te trouwens!’
‘Ik heb helemaal nergens mee ingestemd! Het werd voor mij besloten!’
“Nou en? Je bent verloofd met me, je hebt geen keuze in godsnaam!”�
“Denk je dat ik dat nog niet doorhad!? Waarom denk je dat ik in hemelsnaam de komende 2 weken met jou opgescheept zit? Oh en ook nog voor de rest van m’n leven! Wat een aangenaam vooruitzicht!”� siste Isabelle woedend. Draco bekeek haar even en zag dat ze niet alleen woedend was, maar ook gekwetst. Er brandden tranen in haar ogen maar ze weigerde te huilen. Draco sloeg zijn armen om haar heen en trok haar tegen zich aan. “Laat me los.”� zei ze zacht, Draco schudde zijn hoofd en drukte het hare tegen zijn borstkas. “Nooit.”� fluisterde hij. Isabelle voelde een traan langs haar wang lopen, ze hoorde Draco’s hart kloppen. Om de één of andere bizarre reden kalmeerde het haar. Hij begon haar topje naar boven te trekken. “Nee!”� zei Isabelle verschrikt en ze wilde wegspringen van hem. Helaas had hij haar veel te stevig vast. “Nee! Je waagt het niet! Laat me nu onmiddellijk los!”� brieste ze in paniek. “Werk mee!”� zei Draco nors, Isabelle probeerde hem van zich af te duwen. “Je kan doen wat je wilt, maar tegen het einde van deze vakantie ben jij zwanger.”� gromde hij in haar oor. Isabelle’s ogen werden groot en ze verstijfde van angst. “Nee! Nooit!”� riep ze toen uit. Draco liet haar met een ruk los, keek haar even woedend aan en stormde toen naar beneden. Isabelle rende gauw de badkamer in, ze zag dat ze wit was weggetrokken. Snel kleedde ze zich aan en pakte haar tandenborstel. ‘d**n, waar is hier de tandpasta,’ mompelde Isabelle terwijl ze wat kastjes opende. Plotseling viel haar oog op een doosje met een aantal kleine pilletjes. Isabelle kreeg een grijns op haar gezicht, pakte de pilletjes, rende naar haar kamer en verstopte ze snel in haar koffer. ‘Vergeet die kinderen maar Draco,’ mompelde Isabelle.
Een halfuur later zaten ze in de auto. Narcissa en Lucius zaten voorin, Draco en Isabelle op de achterbank. Nina en Mark reden met een andere auto. Draco had zijn armen stevig om Isabelle heen geslagen en weigerde haar ook maar een seconde los te laten. Isabelle liet het er maar bij. Het was niet alsof ze veel kon doen tegen hem.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.