FanFic.nl

All the same

Hoofdstuk 10

Verveeld lag Simone op haar bed. Al sinds ze thuis was wist ze niks zinnigs te doen. "Simone, bezoek voor je!" klonk haar moeder's stem plots, Simone sprong op en rende de kamer uit, de trap af. Toen ze zag wie er in de deuropening stond verstijfde ze echter. "Hey," grijnsde Kevin, Simone vloekte binnensmonds. ‘Wat doe jij hier,’ siste ze toen haar moeder de kamer inliep. ‘Jouw ophalen,’ antwoordde Kevin nog steeds grijnzend. ‘Ik dacht het niet! Ik ben toevallig bezig met…… dingen,’ siste Simone weer. ‘Ik dacht dat de afspraak was niet tegenwerken en geen protesten,’ zei Kevin nog steeds met zijn irritante grijns. ‘Je moet niet denken, dan gebeuren er ongelukken,’ beet Simone hem toe. "Mag ik je er wel aan herinneren dat ik nog steeds een lamp op m' kop heb gekregen en dat je ouders dat vast wel eens interessant zouden vinden?" grijnsde Kevin onschuldig, Simone keek hem woedend aan maar besefte dat hij gelijk had. "Tot straks, mam!" riep Simone zuchtend richting de woonkamer, ze stapte de deuropening door en trok de deur achter zich dicht. "Nu tevreden?" siste ze kwaad tegen Kevin, deze grijnsde echter alleen maar en trok haar mee naar zijn motor. Met een woedend gezicht sloeg Simone haar armen om hem heen om er niet af te vallen toen hij met een ruk wegreed.
Ze kwamen aan bij kevin's huis. Simone sprong meteen vijf meter uit Kevin's buurt vandaan maar Kevin sloeg zijn arm om haar heen. "Laat me los wil je!" siste Simone woedend, Kevin grijnsde breed. "Niet tegenwerken, weet je nog." herinnerde hij eraan, Simone vloekte en sloeg mokkend haar armen over elkaar heen terwijl Kevin met haar naar zijn kamer liep. Daar aangekomen draaide hij meteen de deur op slot. ‘Fijn, denk je eindelijk 2 weken rust te hebben,’ mompelde Simone. Kevin keek grijnzend om terwijl hij naar haar toe liep. ‘En haal die grijns is van je gezicht!’ mopperde Simone, het antwoord was een nog bredere grijns. Toen hij bij haar aankwam, Simone had niet de moeite genomen om weg te rennen, begon hij haar te zoenen terwijl hij haar zachtjes mee trok naar het bed. Simone trok wit weg toen ze doorkreeg waar ze heen werd getrokken. “O, nee,”� schoot het door haar heen. Ze wou net wat zeggen toen ze op het bed neerplofte. ‘Sssst,’ zei Kevin toen ze haar mond opendeed en hij ging naast haar zitten. Hij rolde haar op haar rug en ging vervolgens op haar zitten. Simone, verstijfd van angst, staarde hem met grote ogen aan. ‘Rustig maar,’ mompelde hij tegen haar lippen en begon haar vervolgens weer te zoenen. Simone, die aarzelend terugzoende, verstijfde nog meer toen hij haar shirt omhoog begon te trekken. Voordat hij daar werkelijk in geslaagd was ging de telefoon. Kevin schoot overeind en liep er naar toe. Simone ging voorzichtig overeind zitten, Kevin stond met zijn rug naar haar toe, vlakbij de deur, daar kon ze in ieder geval niet uit vluchten. Ze wou net weer teleurgesteld neerzakken toen haar oog op het balkon viel. Ze grijnsde even en opende toen zachtjes de deuren. Ze keek of ze ergens naar beneden kon gaan, en haar oog viel op de regenpijp. Even twijfelde ze maar toen ze Kevin’s stem hoorde klom ze snel op de balustrade en keek of de regenpijp stevig genoeg was. Plotseling hoorde ze Kevin vloeken en ze viel van schrik terug op het balkon. ‘Wat denk jij dat je aan het doen bent?’ klonk Kevins stem van boven. ‘Ehm… van het uitzicht genieten?’ probeerde Simone terwijl ze over haar hoofd wreef. ‘Meekomen en blijven dit keer,’ zei hij en hij trok haar omhoog en liep vervolgens weer naar de telefoon. "Je had haar moeten zien, ze bleef maar staren. En zij maar denken dat ik dat niet doorhad. Ik ben expres nog wat langer zo blijven staan, echt je had haar gezicht moeten zien toen ik zei dat ik wist dat ze keek. Een tomaat was niks vergeleken met haar hoofd." hoorde Simone, duidelijk Draco. "Ze kijkt niet naar lelijke bosapen zoals jij!" gilde ze in de hoorn, Draco schoot in de lach. "Hoi Simone, is het gezellig daar?" vroeg hij, Simone trok een gezicht waaraan Kevin duidelijk kon zien dat ze het alles behalve gezellig vond. "Ja hoor, tuurlijk." grijnsde hij, Simone keek hem woedend aan. "Dan betekend gezellig wel iets erg raars bij jou." siste ze. ‘Is Isa daar?’ riep ze naar de hoorn toe. ‘Ja ik roep er wel even,’ klonk het en even later hoorde ze veel gestommel en klonk Isabelle’s stem door de hoorn. ‘Simo?’ Simone rukte de hoorn uit Kevin’s hand. ‘Isa! Je moet me komen redden!’ mopperde ze in de hoorn. ‘Ik jouw komen redden? Wat dacht je van mij!’ antwoordde Isabelle. ‘Nou blijkbaar heb jij er niet zoveel moeite mee, ik hoorde dat je uitgebreid naar Draco keek,’ mompelde Simone. ‘Dat is niet waar! Nou oké misschien een beetje,’ voegde Isabelle er aan toe. ‘Wacht even,’ zei Simone en ze keek naar Kevin, ‘ik probeer hier een gesprek te voeren ja, kan je niet buiten gaan staan,’ zei ze toen. ‘Dit is mijn kamer,’ zei Kevin met opgetrokken wenkbrauwen. ‘Hoe irritant is Draco al geweest?’ vroeg ze toen Kevin geen poging deed om weg te gaan. ‘O kom op zeg,’ mompelde Kevin en hij vertrok het balkon op. Het bleef stil aan de andere kant van lijn. ‘Isa?’ vroeg ze. ‘Simo, hij wil kinderen,’ klonk het toen zacht. ‘WAT!!’ gilde Simone. ‘Is hij helemaal gek geworden!’ schreeuwde ze weer, Kevin stak verbaasd ze hoofd om de hoek. ‘Je gaat toch zeker geen tienermoeder worden!’ gilde ze weer, Kevin ging gauw weer naar het balkon na een woedende blik van Simone. ‘Geef die mongool onmiddellijk! Dan zal ik hem is leren!’ gilde ze weer. ‘Ben je gek,’ riep Isabelle uit. "DRACO KOM HIER!" gilde Simone, Isabelle vloekte duidelijk en na wat gestommel hoorde Simone Draco's stem."DRACO MALFIDUS JIJ VERKRACHTENDE IDIOOT IK WAARSCHUW JE ALS ISA ZWANGER TERUG KOMT VAN DIE STOMME VAKANTIE MET JOU DAN VOER IK JE AAN DE REUZENINKTVIS !" gilde ze, ze hoorde Draco lachen en na opnieuw wat gestommel herkende ze Isabelle's stem weer. "Ben je gek geworden! Nu laat hij me zeker niet met rust!" piepte deze, Simone vloekte nogmaals. "Ik zweer het je, hij is er geweest als hij je zwanger krijgt!" riep ze, Isabelle grinnikte. "Maak je geen zorgen, dat gebeurd niet. M'n moeder had pillen in de badkamer liggen, ik heb ze meegenomen." fluisterde ze nu zo zacht dat alleen Simone het kon horen. Simone begon te grijnzen. ‘Super,’ grinnikte ze. ‘Zijn jullie eigenlijk al in Oostenrijk? Je ligt toch niet met hem samen in 1 bed hè?’ vroeg Simone. ‘Jawel, maar ik heb al besloten dat ik op de grond slaap,’ zei Isabelle. ‘Mooi zo, en als hij je ook maar met 1 vinger aanraakt dan voer ik hem als nog aan de inktvis,’ dreigde Simone. ‘Hij zal woest zijn als hij doorkrijgt dat je niet zwanger wordt,’ fluisterde Simone grijnzend. ‘De machtige Draco die faalt,’ vervolgde ze vrolijk. ‘Ben je al eens klaar, het is mijn telefoon hoor,’ zei Kevin terwijl hij naar haar toe liep. ‘Ik moet gaan, veel succes,’ zei Simone en ze gaf de telefoon door aan Kevin. Kevin begon weer een heel gesprek met Draco en hing na een tijdje op. "Mooi kunnen we dan nu verder waar we gebleven waren?" vroeg een geïrriteerde Kevin, hij sloeg zijn armen om haar heen en zoende haar, Simone wilde zich lostrekken, maar hij was veel te sterk.'Dit word een lange dag.' ging het door haar heen.

Later in de avond in Oostenrijk zat Draco grijnzend in het bed toen Isabelle binnenkwam. Isabelle keek hem woedend aan greep haar kussen en ging naast het bed liggen. ‘Als je bevriest is het niet mijn schuld hoor,’ waarschuwde Draco haar. ‘Jawel hoor, als jij aanbiedt om een andere kamer te nemen dan hoef ik niet te bevriezen,’ mopperde Isabelle.
Na een tijdje hoorde ze hoe Draco regelmatig ademhaalde en ze nam aan dat hij sliep. Zelf lag ze echter te bevriezen op de koude vloer. Ze rilde en stond op. Ze keek even of Draco zeker sliep, wat het geval was, en legde toen haar kussen weer in bed. Vervolgens kroop ze geruisloos onder de deken en drukte deze rillend tegen zich aan. Plots voelde ze hoe Draco haar tegen zich aandrukte en haar zo probeerde te verwarmen met zijn eigen lichaam. Hij wreef met zijn handen over haar rug en Isabelle verzette zich niet. Ze had het echt ijskoud, en in zijn armen was het lekker warm, dus voorlopig was ze niet van plan om zich los te trekken.
“Ik zei toch dat je zou bevriezen.”� fluisterde hij grinnikend. “Och houd je kop en zorg liever dat ik het warm krijg.”� siste Isabelle, Draco lachte. “Nu kan je die gespierde buik wel gebruiken zeker.”� grijnsde hij plagerig, Isabelle was blij dat het donker was, anders had hij gezien dat ze knalrood werd. “Kom.”� zei hij, hij knipte het nachtlampje aan en stapte uit bed, hij trok haar mee overeind. “Kom, volg me.”� Hij nam haar hand vast en trok haar mee naar de kast. Nadat hij de deur had opengetrokken neusde hij er even in, vervolgens haalde hij er een marineblauwe trui uit. “Hier, trek dit over je pyjama aan.”� zei hij toen vriendelijk en hij overhandigde haar de trui. Isabelle keek hem even raar aan maar wurmde zich toch in de trui. “Jezus man, welke maat heb jij.”� mompelde ze, de trui was bijna twee keer zo groot als zij. “Niet zeuren, kom nou maar mee.”� grinnikte hij en hij liep de kamer uit, Isabelle volgde hem, ook al wist ze niet waarom. In de woonkamer van het huisje zat Draco voor de open haard. Hij gooide er nog 2 houtblokken op en draaide zich om naar Isabelle. Hij keek naar haar en liet zijn blik over haar lichaam glijden. Haar boven lichaam werd bedekt door de trui en een klein stuk van haar benen ook. Haar haren hingen steil over haar schouders en ze werd verlicht door de vlammen in de haard. Hij liep langzaam naar haar toe en verwachtte dat ze achteruit zou deinzen, maar ze bleef staan. Toen hij vlakbij haar stond sloeg hij zijn armen om haar heen en keek naar haar gezicht. Haar voorhoofd bevond zich op ongeveer dezelfde hoogte als zijn kin en ze moest naar boven kijken om zijn gezicht te zien. Isabelle keek in zijn grijze ogen, die liefdevol terug keken. Ze wist dat ze er spijt van ging krijgen, maar toch drukte ze haar lippen op de zijne. Draco sperde zijn ogen wijdopen van verbazing en schrok zich een ongeluk door haar plots actie, maar liet deze kans niet voorbij gaan. Hij likte met zijn tong over haar lippen, alsof hij toestemming vroeg om naar binnen te mogen. En die kreeg hij, Isabelle opende met een zacht keelgeluid haar mond en zijn tong raakte de hare. Haar armen gleden om zijn hals en ze drukte zich tegen zijn warme lichaam aan. Hij duwde haar zacht neer op de bank en ging op haar liggen. Zijn handen gleden onder de trui en begonnen deze omhoog te duwen. “Uhum, Uhum…Ik wil niet storen, maar misschien kunnen jullie dit in jullie kamer voortzetten in de plaats van in de woonkamer?”� klonk het plots, Draco en Isabelle keken met een ruk op. “Uhm hoi mam.”� stamelde Draco die een blos op zijn wangen kreeg. Maar de blos op zijn wangen was nog niets vergeleken met Isabelle, die knalrood werd. Draco kroop gauw van haar af terwijl Isabelle haar trui weer goed trok. Ze liepen snel naar de slaapkamer, Draco ging als laatste binnen en sloot de deur achter zich. “Moet er nou echt altijd iemand storen.”� mompelde hij vloekend. “Och houd je mond,”� zei Isabelle en ze liet haar armen opnieuw om zijn hals glijden. “Die heeft namelijk wel wat beters te doen.”� voegde ze er grijnzend aan toe. Haar handen streelden zijn nek en hun lippen vonden elkaar, en niet lang daarna stonden ze opnieuw te kussen. Draco’s handen streelden Isabelle’s heupen terwijl hij haar zacht op het bed neerduwde. Wederom duwde hij haar trui naar boven, hij verbrak de zoen even en trok de trui over haar hoofd heen, om hem vervolgens achteloos op de grond te gooien. Vrijwel meteen daarna leken zijn lippen met superlijm aan die van Isabelle geplakt te zijn. Deze knoopte handig de knopen op Draco’s blouse los, die al snel naast de trui op de grond lag. Niet veel later lagen er nog heel wat meer kledingstukken op de grond, wiens eigenaars nu even te druk bezig waren om zich zorgen te maken over een aantal rondslingerende onbenulligheden zoals zij…



Draco knipperde even met zijn ogen om het felle zonlicht op afstand te houden. Hij opende zijn ogen en zag meteen een houten plafond. Het duurde even voor zijn geheugen hem herinnerde aan wat er de avond voordien gebeurd was. Er verscheen een brede, jongensachtige grijns op zijn gezicht terwijl hij om zich heen keek. Maar waar was Isabelle? Hij hoorde water op de grond neerkletteren, het kwam uit de badkamer. Plots hield het kletteren van het water op. Hij hoorde de douche open en weer dicht schuiven. Daar was Isabelle dus. Hij sloeg de deken van zich af en sprong vrolijk uit bed. Hij stapte in zijn boxershort en sloop grijnzend naar de badkamer. Isabelle had een witte handdoek om zich heen gewikkeld en met een veiligheidsspeld vastgemaakt. Ze haalde net een borstel door haar haren toen Draco achter haar tevoorschijn sprong en zijn armen om haar heen sloeg. Isabelle slaakte een geschrokken kreetje en liet de borstel op de grond vallen terwijl Draco een kus in haar nek drukte. Ze glimlachte toen ze hem herkende en draaide zich met haar gezicht naar hem toe. “Dag schat.”� fluisterde hij, Isabelle glimlachte en liet haar armen om zijn hals glijden. “Hey,”� glimlachte ze, Draco grijnsde en drukte zijn lippen op de hare. Ze kreunde zachtjes en opende haar mond, zijn tong gleed naar binnen en speelde met de hare. Met een zacht keelgeluid trok Draco Isabelle’s lichaam tegen het zijne en duwde met 1 hand de handdoek naar beneden. Isabelle trok zich los en wist de handdoek nog net op haar heupen te laten blijven hangen. “Wat is er?”� vroeg Draco bezorgd. “Stel dat onze ouders binnenkomen!”� siste Isabelle, Draco knikte begrijpend en bekeek haar uitvoerig. “Gluurder.”� mompelde Isabelle plagerig, Draco grinnikte en zoende haar opnieuw.

“Mam, ik ga, tot binnen 2 dagen.”� riep Kevin en hij rende de hal door. Eens hij buiten was gooide hij de tas in de kofferbak van de limousine en stapte in de auto. “Naar Simone,”� zei hij tegen de chauffeur. Tien minuten later stond hij bij de voordeur van huize Evers. Hij belde aan en wachtte, toen werd de deur opengegooid door een vrolijke Simone. De vrolijke uitdrukking op haar gezicht verdween echter toen ze hem zag staan. “Wat moet je?”� vroeg ze nors, Kevin grijnsde breed. “Ik kom jou halen.”� zei hij. “Vergeet het maar, ik ga nergens heen.”� beet Simone hem toe, Kevin’s grijns werd echter nog breder. “Oh Kevin leuk dat je er bent!”� klonk de stem van Simone’s moeder. ‘Hoe bedoel je leuk dat hij er is?’ vroeg Simone aan haar moeder. ‘Wat bedoelt ze met leuk dat je hier bent,’ vroeg ze vervolgens aan Kevin. ‘En waarom staat mijn weekendtas in de hal?’ vroeg ze daarna aan niemand in het bijzonder. ‘Simone, jij en Kevin mogen twee dagen naar Oostenrijk, op bezoek bij Isabelle en Draco. Een idee van Lucius, Apple en Sam komen ook. Gezellig toch?’ glimlachte ze. Simone’s mond viel open. ‘Wat?’ bracht ze toen geschokt uit. Kevin grinnikte, tilde zijn weekendtas op en liep de hal in, Simone’s moeder ging hen voor naar de woonkamer, ze zouden met behulp van brandstof reizen. Toen Simone echter nog steeds niet bewoog gaf Kevin haar een zacht duwtje richting de woonkamer, Simone liep zwijgend haar moeder achterna. ‘Maar-’ ‘Jullie moeten dit adres zeggen, en denk eraan dat je duidelijk spreekt anders km je weer ergens anders terecht, Simone,’ waarschuwde haar moeder, denkend aan de vorige brandstofreis toen ze naar familie gingen. ‘Dat deed ik expres,’ mompelde Simone toen haar moeder wegliep. ‘Denk maar niet dat je dat deze keer doet,’ waarschuwde Kevin meteen. ‘Gedraag je een beetje hè, het is heel aardig dat Lucius jullie heeft uitgenodigd,’ zei Simone’s moeder streng. ‘Maar-‘ ‘Hebben jullie alles? Goed zo, Simone ga jij maar eerst,’ vervolgde ze en ze hief een bakje met brandstof op. Simone, boos omdat ze steeds werd onderbroken, pakte met een wild gebaar haar tas op, pakte wat brandstof en riep de naam waar ze naar toe moesten. Ze zag een aantal huizen voorbij schieten en schoot uiteindelijk een haard uit. ‘Simone? Wat doe jij hier nou! Je zei dat je alleen zou komen als ik niet belde! Hoe haal je het in je hoofd om- Kevin?’ klonk Isabelle’s stem achter Simone. ‘Rustig maar schat, ze zijn op mijn uitnodiging hier, hoewel me vader het heeft bedacht,’ klonk nu ook Draco’s stem en Simone draaide zich om. ‘Onze ouders zijn skiën dus wij brengen jullie wel even aar jullie kamer,’ vervolgde Draco. ‘Kamer? Niet kamerS?’ zei Simone, met een duidelijke paniek door haar stem. ‘Nee kamer, er waren nog 2 kamers vrij,’ zei Draco met een grijns. ‘En mocht je er nu aan denken om op de gang op de grond te gaan slapen dat moet ik je waarschuwen. Isa heeft al ondervonden dat je dan doodvriest,’ zei Draco met een nog bredere grijns. ‘Gezellig toch,’ mompelde Simone, haar moeders stem nabouwend. ‘Enig gewoon, gezellig met Kevin opgesloten in 1 kamer. Wie wil dat nou niet?’ mompelde Simone terwijl ze Draco en Isabelle achterna liep. ‘Blij dat je er zo overdenkt,’ grijnsde Kevin. Ze stopten en Draco opende een deur. Een grote kamer werd zichtbaar, tegen de linkermuur stond een televisiekast en tegenover de deur waar ze nu stonden, stond een groot bureau. Tegen de rechtermuur stond een groot, tweepersoons, hemelbed. ‘Achter die deur is de badkamer,’ zei Draco, wijzend op de deur naast het bed. ‘Kev, kan je even meekomen?’ vroeg Draco met een onopvallende knik naar Isabelle, die alleen Kevin zag. ‘Tuurlijk,’ en Kevin liep met Draco de kamer weer uit. ‘Simo?’ vroeg Isabelle toen Simone na een minuut nog niet bewoog. Simone keek nog steeds met grote ogen naar het bed. ‘Siem!’ zei Isabelle terwijl ze met haar hand voor Simone’s gezicht zwaaiden. ‘Ik kan niet blijven Isa,’ zei Simone toen. ‘Jawel, je moet wel. Kevin zou je niet laten gaan, en Draco waarschijnlijk ook niet,’ zei Isa. ‘Hallo! Ben je blind, er staat hier maar 1 bed!’ riep Simone uit. "Stel dat ie irritant doet! Stel dat hij me verkracht! Stel..-stel.. Stel dat hij me aanraakt! Stel dat ie dichter dan 1 meter in me buurt komt!" ratelde Simone, Isabelle rolde met haar ogen. "Simone!" onderbrak ze haar, Simone keek haar aan. "Wat?" vroeg ze geïrriteerd. "Ik ben met Draco naar bed geweest!" flapte Isabelle er plots uit. Simone's mond viel open en ze keek Isabelle een moment verbijsterd aan voor ze "DRACO MALFIDUS!" gilde. ‘Simone houd je kop!’ riep Isabelle geschrokken en ze probeerde Simone tegen te houden die naar de deur stormde. ‘Jullie zijn hier pas en dag en hij begint je al te verkrachten! Dat laat ik niet zo maar toe, is hij-’ ‘Hij heeft me niet verkracht,’ viel Isabelle Simone in de rede. Voor de tweede keer viel Simone’s mond open. ‘Je bedoeld toch niet dat je vrijwillig met hem naar bed geweest hè,’ zei ze tenslotte. "Uhm....Daar komt het op neer..." piepte Isabelle die zich voorbereidde op een woede uitbarsting van Simone."BEN JE HELEMAAL GEK GEWORDEN? WAT IN HEMELSNAAM BEZIELDE JE!" gilde deze nu, ze greep Isabelle's schouders vast en schudde haar door elkaar. "Simone, laat los!" riep Isabelle geïrriteerd uit en ze rukte zich los. "Doe even wat zachter ja," fluisterde ze toen, Simone keek haar verontwaardig aan. "Je bent met hém naar bed geweest! Hoe kan ik dan kalmeren!" antwoordde ze dit keer wat zachter. "Heeft hij je dronken gevoerd ofzo?" vroeg ze nu, Isabelle lachte. "Nee, ik weet niet wat me bezielde." zei ze toen en ze vertelde het hele verhaal. "Oh mijn god! Dus daarom grijnsde hij zo daarnet!" riep Simone nu uit. "Toe, niet zo luid!" smeekte Isabelle en ze beet op haar lip. "Er is nog iets, of niet soms?" vroeg Simone toen, Isabelle knikte. "Siem, ik..Ik denk dat ik hem leuk vind." fluisterde Isabelle nu zo zacht dat Simone haar nog maar net verstond. Simone bleef zo lang stil dat Isabelle zich af begon te vragen of ze haar wel had gehoord.

“Wat is er?”� vroeg Kevin nieuwsgierig en hij ging op een stoel zitten die tegen de muur stond. Draco sloot de deur en plofte op het bed neer. “Nou, veel.”� antwoordde hij en er verscheen een brede grijns op zijn gezicht. “Vertel dan!”� zei Kevin ongeduldig. Draco vertelde alles wat er die ochtend en de avond voordien gebeurd was. “Ik denk niet dat ze had verwacht dat ik die ‘zorg liever dat ik het warm krijg’ zo letterlijk zou nemen.”� voegde hij er bedenkelijk aan toe en er verscheen een grijns op zijn gezicht toen hij terugdacht aan de avond daarvoor. “Je maakt een grapje, hé?”� vroeg Kevin toen verbijsterd, Draco schudde grijnzend zijn hoofd. ‘Hoe heb je dat voor elkaar gekregen! Je weet zeker dat het Isabelle was?’ grijnsde Kevin. ‘Ik weet niet waarom ze opeens toegaf,’ zei Draco, ‘maar ik vind het geen ramp dat ze het deed,’ vervolgde hij. "Ja lijkt me logisch, anders zou je geen 4 jaar achter haar aangezeten hebben," antwoordde Kevin droog, Draco grijnsde breed. ‘En, was het lekker? De vier jaar waren het waard? Die andere keer kan je niet echt meetellen, ze was nou niet echt ehm… meewerkend toen lijkt me,’ zei Kevin, Draco grijnsde alleen maar. ‘Die vier jaar waren het zeker waard,’ grijnsde hij daarna. Toen Kevin zijn mond weer opendeed zei Draco snel; ‘kom op we gaan snowboarden,’ en hij liep met Kevin op zijn hielen weer naar de meiden toe.

‘Je vind hem leuk?’ zei Simone even zacht als Isabelle. ‘Dan heb je in ieder geval geen last meer van een klotenhuwelijk,’ voegde er met opgetrokken wenkbrauwen aan toe. Isabelle keek haar stomverbaasd aan. ‘Wat?’ vroeg Simone. ‘Geen gescheld? Geen gepreek en geen: hij heeft je vergiftigd?’ vroeg Isabelle. ‘Nee, ze staan voor de deur,’ zei Simone, kijkend op de dichte deur. ‘en het lijkt me niet dat je wil dat Draco het weet,’ voegde ze er zo zacht aan toe dat alleen Isabelle het kon horen.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.